Dün, Bugün İstanbul

Bugünle dünü bağlayan bir köprüdür Haliç Sallarsınız oltanızı, ucuna İstanbul takılır

Taksim Meydanı-Tünel arasında bir gelir bir gider, bir boşalır bir dolar, güzel anılar kadar neşeli renkli tramvay




Sana dün bir tepeden baktım aziz İstanbul…


Gün akşama dönerken toplamış ağlarını balıkçılar



İçinden deniz geçen tek şehir İstanbul’un ilk gözağrısı… Kıtalar arası yolculuğun bel kemiği



Asmalımescit’ten Tünel’e çıkan geçitte, kar sessizliği…



Bir yanda o, bir yanda ben, ortada İstanbul (Ümit Yaşar Oğuzcan)



Kızıldan maviye bin bir tonda yanan bir akşamüstü, yolculuk Kadıköy’e…





Günbatımına belki de bu kadar çok yakışan başka bir cami yoktur





Boğaz’a salladım oltamı, haydi rastgele…




Gecenin laciverti sabahın bereketine gebe…






Medeniyetlerin boy göstergesidir adeta bu meydan, imparatorların İstanbul’u seyre daldığı…





Yine bir günbatımı dökmüş altın sarısı saçlarını suya…




İki bin yıldır insanoğlunu aydınlatıyor ‘Kutsal Bilge’, alnında bir fetihin izi, cebinde hala çözülememiş mimari sırları…




İstanbul’a tepeden bakan Galata Kulesi acaba Beyazıt Kulesi’ni mi arıyor?






İstanbul semalarında yüksekten uçan martılar, gece olunca iskeleleri bekler






Zamanla eşdeğerdedir güzelliği İstanbul’un Zaman ne kadar hızlı geçer, İstanbul da o kadar çok güzelleşir




İş dünyasının yeni gözdesi: İstanbul



Yücel Zorlu