Hala Asiksin Sen

Hala Aşksın Sen

Ama Sadece Şarkılarda

Aşk nedir diye sordular bana, hiç düşünmeden koydum ismini yerine, yazıp yüreğimin elleriyle

Senli anlamlar yükledim sevda şarkılarının her sözcüğüne, her hecesine Haykırışlara dönüştüler, içimde bir yerlerde

Sırılsıklam bir özlemdi,

Gözlerimden akan

Damla damla bir ümitle,

İçimde oyalanan

Dokunmanın coşkusuyla,

Taştı boşaldı birden

Saklanamaz bir çağlayışla,

Kurtuldu esaretten

Umutlarım terketmişlerdi beni çoktan oysa Mutululuklarsa uzaktılar bana, bir o kadar da ulaşılmaz Yalnızlık bir yağmur misali yağıyordu ruhuma hiç durmaksızın Zincirleyip yüreğimi, hapsetmiştim ben de ıssızlığıma kendimi Ta ki ellerin dokununcaya kadar ellerime Atıp yüreğimdeki zinciri bir kenara, açtım bütün kapılarımı sana Susturup aklımdan geçen bütün düşünceleri, kulak verdim içimdeki çığlıklara

Evet, sendin beklenen,

Evet, sendin istenen,

Eksikliği gözlenen,

Yokluğunda özlenen



Bir yanım hep eksik, hep yarımdı yokluğunda Neyi özlediğimi, neyi beklediğimi bile bilmiyordum Neyi aradığımı, neyi istediğimi bile fark etmiyordum Yollarım vardı benim Önümü görmeden, bilmeden nereye varacağını, gittiğim Bazen hızla koştuğum, bazen yavaş adımlarla yürüdüğüm Yolların sonu karanlıktı, sen çıkmadan önce yollarıma

Asabiydim ondandı,

Hep mutsuzdum ondandı,

Yıllar yılı saklandım,

Gözyaşıyla kutlandım

Bulutların arkasına gizlenmiş güneş misali, korkuyordum sevdaya göstermekten kendimi Bütün karanlıklarımı çıkarıp aydınlığa, güneşim olup doğdun dünyama Susuz kalıp kururken ruhum bir toprak gibi, yağmurum oldun, yağdırdın sevdanı üzerime Cümlelerimin gizli kalmış özneleri, "sen" li oldular, "biz"li oldular Umutsuzluklara ait tüm gözyaşlarımı silip, mutluluğa dair damlalar döktüm gözlerimden

Gidişin de çok ani oldu ya,

Gelişin gibi

İşin doğrusu;

Varlığına alışmaktan daha zor oldu,

Yokluğuna alışmak

Alıştım mı bilmiyorum,

Ama mecbur olduğumu biliyorum

Boşver

Coşkusuda çok güzeldi varlığının,

Yokluğunun acısı da, hiç fena değil hani

Seni görmediğim zamanlarda, hani hiç dokunmadığım günlerde, hani bakışların değmediğinde bile gözlerime, bir an dahi düşünmedim çıkarıp atmayı içimden Senli kelimelerim çığlığa dönüştüğünde, kaybolduğunda yokluğunun karanlığında, sen duymadığında bile vazgeçmedim sana seslenmekten Düşlere, hayallere sarılıp, günlerce gecelerce avundum onlarla Sensizlikte de sevmeyi öğrendim seni Hasretini de sevdim Seninle herşeyi sevdiğim gibi Varlığının heyecanı gibi sahip çıktım, benimsedim yokluğunun acılarına da Güldüreni de, ağlatanı da, sevinçler yaşatanı da, hüzünlere boğanı da Sana dair, sevdana dair ne varsa, benimdi onlar da

Soranlara neden böyleyim,

Bilmediğimi söyledim

Yalandı bu,

Sensizlikti keyifsizlik sebebim

Gelişinle eksik parçam bir anda tamamlandı

Sende gördüm ya o an,

Sevinçten nasılda ağlandı

Geldiğinde sona erdi tüm acıtanlar, tüm sancıtanlar Çıplak yüreğinle basıp yüreğime, dindirdin yaralarımın kanayanlarını

Dünyama gelmeden önce kapalıydı gözlerim, açtım gözlerimi, uyandım sevdana

Hiç beklemediğim bir anda, hiç ummadığım bir zamanda tuttun yine ellerimden

Çıkmazlara doğru giden adımlarımı, döndürüp geriye yürüdüm sana doğru gelen yollara

Yarım kalmış bir hikayenin bilmediğim bir satırında bıraktığım sevdanı, alıp oradan devam ediyorum kelimelerime

En güzel dünlerim, en inanılası düşlerimdin sen Şimdi en yaşanılası bugünlerim, en umut dolu yarınlarımsın benim

Evet, sendin beklenen,

Evet, sendin istenen,

Eksikliği gözlenen,

Yokluğunda özlenen

Hep "Aşk" Olarak Kalacaksın Sen

Yüreğimin Kalemiyle Yazılan, Her Satırımda