Diyarbekir Kalesinden Notlar Ve Adiloş Bebenin Ninnisi

DİYARBEKİR KALESİNDEN NOTLAR VE ADİLOŞ BEBENİN NİNNİSİ

1

Varamaz elim

Ayvasına, narına can dayanamazken,

Kırar boynumu yürürüm

Kurdun, kuşun bileceği hal değil,

Sormayın hiç

Laaaaal

Kara ferman çıkadursun yollara,

Yarin bahçesi tarumar,

Kan eder perçem

Olancası bir tutam can,

Kadasına, belasına sunduğum,

Ben öleydim loooy

Elim boş,

Ayağım pusu

Bir ben bileceğim oysa

Ne afat sevdim

Bir de ağzı var dili yok

Diyarbekir Kalesi

2

Açar,

Kan kırmızı yediverenler

Ve kar yağar bir yandan,

Savrulur Karacadağ,

Savrulur zozan

Bak, bıyığım buz tuttu,

Üşüyorum da

Zemheri de uzadıkça uzadı,

Seni, baharmışın gibi düşünüyorum,

Seni, Diyarbekir gibi,

Nelere, nelere baskın gelmez ki

Seni düşünmenin tadı

3

Hamravat suyu dondu,

Diclede dört parmak buz,

Biz kuyudan işliyoruz kaba - kacağa,

Çayı kardan demliyoruz

Anam sır gibi saklar siyatiğini,

"Yel" der, "Baharın geçer"

Bacım, ikicanlı, ağır,

Güzel kızdır, bilirsin

İlki bu, bir yandan saklı utanır

Ve bir yandan korkar

Ölürüm deyi

Bir can daha çoğalacağız bu kış

Bebeğim, neremde saklayım seni?

Hoş gelir,

Safa gelir,

Ahmed ARİF'in yeğeni

4

Doğdun,

Üç gün aç tuttuk

Üç gün meme vermedik sana

Adiloş Bebem,

Hasta düşmeyesin diye,

Töremiz böyle diye,

Saldır şimdi memeye,

Saldır da büyü

Bunlar,

Engerekler ve çıyanlardır,

Bunlar,

Aşımıza, ekmeğimize

Göz koyanlardır,

Tanı bunları,

Tanı da büyü

Bu, namustur

Künyemize kazınmış,

Bu da sabır,

Ağulardan süzülmüş

Sarıl bunlara

Sarıl da büyü

Ahmed ARİF