Ahmet Kutsi Tecer Şiirleri

BAŞBAŞA

İşte bir vazoda açmış iki gül

İşte bir saksıda eşsiz kuşkonmaz

Gülleri gördükçe gönlüm bir bülbül

Saksıya baktıkça içimde bir haz

Dışarda fırtına, uğultu, tipi

Odada sessizlik tutulur gibi

İşte o da geldi, evin sahibi

Oturduk, eskiden konuştuk biraz

Dışarda fırtına, tipi Yerler kar

İçerde başbaşa iki bahtiyar

Onları ısıtan eski bir bahar

Dışarda yepyeni bir kış, bir ayaz

Ahmet Kutsi Tecer

BESBELLİ

Besbelli ölümüm sabahleyindir

İlk ışık korkuyla girerken camdan

Uzan başucumda perdeyi indir

Mum olduğu gibi kalsın akşamdan

Sonra koş terlikle haber vermeye

"Kiracım bu sabah can verdi" diye

Üç beş kişi duysun ve belediye

Beni kaldırmaya gelsin odamdan

Evden çıkar çıkmaz omuzda tabut

Sende eller gibi adımı unut

Kapımı birkaç gün için açık tut

Eşyam bakakalsın diye arkamdan

Ahmet Kutsi Tecer

ÇINGIRAK

Bir gün parmaklığa elin varmadan,

Bir titreyiş gibi çalar çıngırak

Mevsimler geçtikten sonra aradan,

Bu ses beni bir gün çağırsın, bırak

Kumluktan serperken dallar başına,

Geç hızla, merdiven gelir karşına,

Eşikten atlarken ayak taşına,

Bu sesler içimde yer etsin, bırak

İt, işte önünde kapım, aralık,

Oda bıraktığın gün kadar ılık,

Bir ince su sesi gibi lık, lık, lık,

Gönlünden nedamet boşansın, bırak

Ahmet Kutsi Tecer

KEREM

Ne zaman düşünsem sizi titrerim,
Yaslı dağlar, yüzü gülmeyen dağlar!
Bu dağlar içinde bir yer var derim,
Orada kaybolan bir ses var, ağlar

Neden hiç çıkmıyor içimden bu ses
Tipi, çığ, fırtınaDonar her nefes,
Yine bu ses ağlar, işitmez herkes,
Beni kıvrandırır, inletir, yakar

Hey bu dağlar yalçın, karanlık, derin!
Ne bir geçit verir ne sıcak bir in
Gün battığı zaman sarp tepelerin
Üstünden bir kartal geçer, o kadar

NERDESİN?

Geceleyin bir ses böler uykumu

İçim ürpermeyle dolar; Nerdesin?

Arıyorum yıllar var ki ben onu,

Aşıkıyım beni çağıran sesin

Gün olur sürüyüp beni derbeder,

Bu ses rüzgarlara karışıp gider

Gün olur peşimden yürür beraber

Ansızın haykırır bana: Nerdesin?

Bütün sevgileri atıp içimden,

Varlığımı yalnız ona verdim ben;

Elverir ki bir gün bana derinden,

Ta derinden bir gün bana "gel" dersin

Ahmet Kutsi Tecer

O DÖNMEDEN ÖNCE

Geceleyin benden ayrılır ruhum,

Dönünceye kadar açık kalır cam

Uyanık, başımın ucunda bir mum,

Beklerim, beklerim böyle her akşam

Bilmesem de nereye gidiyor ruhum,

Bütün gece sessiz, eriyip de mum,

Sabah olduğunu çok biliyorum;

Biliyorum, bu bir sonsuz helecan

Besbelli bir ömür böyle sürecek,

O öyle uçarı, ben böyle ürkek;

Bir gün ya bilerek, ya bilmeyerek,

O dönmeden önce camı kapayacağım

Ahmet Kudsi Tecer

ORDA BİR KÖY VAR UZAKTA

Orda bir köy var, uzakta

O köy bizim köyümüzdür

Gezmesek de, tozmasak da

O köy bizim köyümüzdür

Orda bir ev var, uzakta

O ev bizim evimizdir

Yatmasak da, kalkmasak da

O ev bizim evimizdir

Orda bir ses var, uzakta

O ses bizim sesimizdir

Duymasak da, tınmasak da

O ses bizim sesimizdir

Orda bir dağ var, uzakta

O dağ bizim dağımızdır

İnmesek de, çıkmasak da

O dağ bizim dağımızdır

Orda bir yol var, uzakta

O yol bizim yolumuzdur

Dönmesek de, varmasak da

O yol bizim yolumuzdur

Ahmet Kutsi Tecer

RÜZGAR GÜLÜ

Her yandan duyarım bir gül kokusu,

Meltemle dağıtır uzak bahçeler

Günbatısı, poyraz ve gündoğusu,

Cenup rüzgârları ruhumu çeler

Bilmem ki nerede bu gizli bahar?

Nereden bu ıtri alıyor rüzgâr?

İklimler dışında bir iklim mi var?

Ne fecir bir şey der, ne şafak söyler

Gün olur çağırır beni her ufuk,

Sevdalar eline başlar yolculuk,

Elinde bir rüzgârgülü, bir çocuk,

Durmadan yüzüme bakarak üfler

Ahmet Kutsi Tecer

SELAM OLSUN

Selâm olsun bizden güzel dünyaya

Bahçelerde hâlâ güller açar mı?

Selâm olsun sonsuz güneşe, aya,

Işıklar, gölgeler suda oynar mı?

Hepsi güzeldir kar, tipi, fırtına

Günlerin geçişi ardı ardına

Hasretiz bir kanat şakırtısına

Mavi gökte kuşlar yine uçar mı?

Uzak, çok uzağız şimdi ışıktan,

Çocuk sesinden, gül ve sarmaşıktan,

Dönmeyen gemiler olduk açıktan,

Adımızı soran, arayan var mı?

Ahmet Kutsi Tecer