Total Sentezin Geleceği...

Bu yazıda bahsedeceğim şey aslında bir makale değil, 1994 yılında İtalya'da düzenlenen bir NATO çalıştayında (İngilizcesi workshop, normalde atölye çalışması diye çevrilir ama kimya için bu biraz garip kaçacak diye düşündüm) gerçekleştirilen bir organik kimya panelinin metni Panelin oturum başkanı Un of California, Berkeley'den 2004'te emekli olmuş ünlü organikçi Clayton H Heathcock, diğer konuşmacılar ise Paul Bartlett (Berkeley), Derek H R Barton (Texas A&M), Ronald Breslow (Columbia), Albert Eschenmoser (ETH) ve Stephen Hanessian (Un of Montreal)

Panelin konusu ise organik kimyanın ve de özelde total sentezin geleceği Benim ilgimi özellikle çekmesinin sebebiyse son zamanlarda kafama çokça takılan ''Madem organik sentezde bunca değişik sentez yöntemi var ve madem nerdeyse istenilen her molekülün total sentezi yapılıyor, o zaman yeni yöntemler geliştirmenin, yeni katalizörler sentezlemenin ne alemi var?'' sorularına tamamen olmasa bile epey bi cevap vermesi

Panelde ele alınan diğer sorularsa şöyle:

-Total sentezin, bir yapı tayini metodu olarak hala bir değeri var mı?

-Total sentez, öğrencilerin eğitilmesi açısından uygun bir araç mı? (sentezcilere duyrulur)

-Organik kimyanın henüz yanıtlanmamış büyük soruları var mı ve total sentez bunların çözümünde nasıl bir rol oynayabilir?

-Total sentezciler, vakitlerini doğal ürünlerin sentezine ayıracaklarına doğal olmayanlarınkilere ayırsalar daha iyi olmaz mı?

- ve nihayetinde biyomimetik sentezin bu alana katkıları

Tabi bunların yanında izleyicilerin sorularıyla, muhabbet başka güzel alanlara kayıyor Özellikle büyük kimyacı Eschenmoser'ın bazı tespitleri ve önerileri var ki takdir ettim kendisini