Ham Sevdalar

Ham sevdalar bozdu midemizi gelmeyen sabahlarda
Tuza bandırdık yemyeşil mamukları
Ve acıttık tenlerini
Asmaların bizi asacağını bilmeden çaldığımız korukları
Hoşaflara ektik
-Ki hayat artık ekşiydi aşeren sevdalara-
Ağacından erken koparılmanın korkusuyla
Zamanları gelmemişlere bir fatiha okuduk
Ters düz bir tabuttaydık ikimizde
Gömülmeye izin verilmeyen soğuk mezarlık gecelerinin
gün doğuşlarında
Koruk da mamuk da bize ağlardı
Acırdı
Sızlardı
Atıldıkları çöp kutularında çekirdekleri
Tedarikçiler belirirken etrafta
Musalla taşları vardı ellerinde
Portatif
“Öldüğün yerde yıkayalım”
sloganı gözlerinde büyüyordu
ve biz en iyi müşterileriydik öldüğümüz dakikalarda
işte gün ışımıştı
gün şaşırmıştı
gün;
dayanamamıştı ama
tutuldu güneş
tutuldu diller
tutuldu bedenimizi toprağa ekecek eller
kurtçuklar baktı öylece
mükemmel ziyafete hazırlık içindeydiler
içimizdeydi oysa bizi ezelden ayrıştırmış
parazitler
bitmişti artık habire hakir görülmeler
geçmişti artık dönem filmlerinin saptırılmışlığı
bu zamandaydık hepimiz
ve bu zamanda kıskanılmıştık
bu zamanda gencecik mamukları
gencecik korukları acıtmıştık
eğilmemişti daha dallar
bal dolmamıştı henüz asmalar
ben seni öyle bir zamanda öpmüştüm oysa
çizgi filmlerde ezilen kalplerin
öteki sahnede parmaktan şişeceğine inanırken
acıtmazdı beni varlığın; acıtmış sahnelerin ardından
uyanırdım bir sabah
ve bir çizgi film kahramanı oluverirdim
sana gülümseyerek
gelen gün yeni bir bölümdü
her yeni gün yeni bir sevda
nasıl da güzeldi çocuk bakmak
nasıl da güzeldi sana inanmak
nasıl da yazardım seni
ne asıl çizerdim
aslını bilmediğim
en şaşalı masken iken tualim
1902 saat: 1700