Ömer Seyfettin’İn Hayatı, Eserleri Ve Edebi Kişiliği

Ömer Seyfettin’in Hayatı, Eserleri ve Edebi Kişiliği
28 Şubat 1884’te Gönen’de doğdu 6 Mart 1920’de İstanbul’da yaşamını yitirdi Çağdaş Türk öykücülüğünün ile "Milli Edebiyat Akımı"nın kurucularından Kafkas göçmenlerinden Yüzbaşı Ömer Şevki Bey'in oğlu Öğrenimine Gönen’de başladı Babasının görevi nedeniyle sürekli yer değiştirmemeleri için annesiyle bilikte İstanbul'a gönderildi 1892'de Aksaray’daki Mekteb-i Osmaniye’ye yazdırıldı

1896'da Eyüp’teki Baytar Rüşdiyesi’ni bitirdi Edirne Askeri İdadisi’nden sonra 1903'te İstanbul’da Mekteb-i Harbiye’den mezun oldu Mülazim (teğmen) rütbesiyle orduya katıldı İzmir Zabitan ve Efrat Mektebi'nde bir süre öğretmenlik yaptı 1908'de merkezi Selanik'te olan 3'üncü Ordu'da görevlendirildi 1911’da ordudan ayrıldı Ama Balkan Savaşı çıkınca tekrar askere alındı Sırp ve Yunan cephelerinde savaştı Yanya Kalesi'nin savunması sırasında Yunanlılara esir düştü Bir yıl süren tutsaklıktan sonra İstanbul'a döndü Kısa bir süre "Türk Sözü" dergisinin başyazarlığını yaptı

1914'te Kabataş Lisesi'ne edebiyat öğretmeni olarak atandı Ölümüne dek bu görevi sürdürdü Yazmaya Edirne'deki öğrenciliği sırasında başladı İlk şiiri "Hiss-i Müncemid" "Ömer" imzasıyla 1900'de "Mecmua-i Edebiye"de yayınlandı İlk öyküsü "İhtiyarın Tenezzühü" 1902'de Sabah gazetesinde yer aldı İzmir ve Makedonya'da görevliyken yazdığı şiir, öykü ve makaleler çeşitli dergilerde çıktı Askerliğe ara verdiği dönemde ise yazıları "Rumeli" gazetesi ve çeşitli dergilerde yayınlandı

Selanik'te yayınlanan "Genç Kalemler" dergisindeki yazılarıyla ünlendi Derginin ikinci dizisinin ilk sayısında Nisan 1911'de yayınlanan "Yeni Lisan" başlıklı yazısı "Milli Edebiyat" akımının başlangıç bildirgesidir Yazılarında, yalın, halkın konuştuğu ve anladığı bir dil kullanmak gerektiğini savundu Türkçe'nin kendi kurallarına uygun yazılmasını, Arapça ve Farsça sözcüklerden arındırılmasını istedi Milli Edebiyat akımının öncülüğünü Ziya Gökalp ve Ali Canip Yöntem'le birlikte sürdürdü 1'inci Dünya Savaşı yıllarında "Yeni Mecmua"da yayınlanan öyküleriyle ününü iyice yaygınlaştırdıforumsinsinet Öykülerini kişisel deneyimlerine, tarihsel olaylara ve halk geleneklerine dayandırdı Günlük konuşma dilini kullanması, öykülerine canlı ve etkileyici bir özellik verdi

Çok değişik konular işledi Bunları anlatırken yergiye, polemiğe, komik durumlara ve toplumsal yorumlara da yer verdi Ölümünden sonra 1926’da öykülerini önce Ali Canip Yöntem derledi Ardından Ahmet Halit Kitabevi 1936’da bir derleme yaptı

1950’den sonra Şerif Hulusi, öykülerini yeniden gözden geçirip 10 cilt halinde yayınladı Rafet Zaimler Yayınevi 1962’de 30 öykü daha ekleyerek 11 ciltlik bir külliyat halinde yayınladı Son olarak Bilgi Yayınevi, "Bütün Eserleri" adıyla tüm öykülerini 16 kitapta topladı Kahramanlar, Bomba, Yüksek Ökçeler, Yüzakı, Yalnız Efe, Falaka, Aşk Dalgası, Beyaz Lale, Gizli Mabet bu dizideki öykü kitaplarından bir bölümü İnceleme kitaplarında "Tarhan", "Ayın Sin" rumuzlarını kullandı

Eserleri
Şiir
Ömer Seyfettin’in Şiirleri (1972, Fevziye Abdullah Tansel derlemesi)

Roman
Ashâb-ı Kehfimiz (1918)
Efruz Bey (1919)
Yalnız Efe (1919, 1988)

Öykü
Harem (1918)
Yüksek Ökçeler (1922, 1988)
Gizli Mabed (1923, 1988)
Beyaz Lale (1938)
Asilzâdeler (1938)
İlk Düşen Ak (1938, 1980)
Mahçupluk İmtihanı (1938, 1982 bir oyun da içerir)
Dalga (1943, 1952)
Nokta (1956)
Tarih Ezelî Bir Tekerrürdür (1958)

İnceleme
Milli Tecrübelerden Çıkarılmış Ameli Siyaset (1912)
Yarınki Turan Devleti (1914)
Türklük Mefkuresi (1914)
Türklük Ülküsü (ilk 3 kitap birarada ölümünden sonra, 1975)