Tozlu Aşk Raflarındaki En İnce Kitabın Önsözüyüm Artık

Anlamını bilmediğim üç beş kelimenin,
Eksik kaldığını sanırken hayat lügatımda
Koskoca bir romandı aslında;
Senin öğretmeye çabalayıp,
Benim ısrarla farkında olmadıklarım

Hani gözlerinde okurken kaderimin satırbaşlarını
Terli avuçlarını göğsüme bastıramamanın,
Ezikliğiydi benimkisi
Belki ve mutlak arasında çizdiğim o ince çizgide,
Gidip geri gelememe meselesi

Bir ihtimal diyordum
Sevdanın buram buram sen koktuğu yerlerde,
Bir ihtimal !

Sevse
Ah bir sevse
Ya severse?

Ya seversem?


Sevgiden korkan,
Sevmekten korkan ,
ilk insan olarak tarihe geçmektense;
Artık küllerinden doğan masal kahramanıydım
Tozlu aşk raflarındaki en ince kitabın önsözünde

"Sen ışığını arayan güzel günebakan,
Ben tozuna dumanına hasret bir enkaz"

Şimdi beni en baştan yaz
Kalemde sensin, kağıtta
Sen yaz;
Bu romanı,
Masalı,
Oyunu
Düşük cümlelerle,
Noktasız , virgülsüz, ünlemsiz
Hatta okunaksız
Ve hatta olanaksız bitir sonunu