Çileyi sevdiren yazı..

Yaşlı kadın antika dükkanından aldığı yüzyıllık özenle salon vitrinine yerleştirdiFincanın şekli ,üzerindeki işlemeler,renkler onun bir sanat eseri olduğunu söylüyorduÖdediği fiyat hiç te pahalı değildiBu fincana değerdi

Hayranlıkla fincanı seyretmeye koyulduBirden fincan dile gelip kadına dediki:Bana hayranlıkla baktığının farkındayımAma bilmelisin ki ben hep böyle değildimYaşadığım sıkıntılar beni bu hale getirdiKadın birden şaşırdıNaNAsıl yani anlayamadımdiye kekeleyebildi ancakDemek istiyorum ki ,ben bir zamanlar çamurdan ibarettim,bir sanatkar geldiBeni eline aldı,ezdi,dövdü,yoğurdu Çektiğim sıkıntılara dayanamayıp",Yeter dur artık lütfen"Ama usta gülümsedi"daha değil " dediSonra beni aldı bir tahtanın üstüne koyduBurada döndüm , döndüm,döndümDöndükçe başımda döndüSonunda yine haykırdım:"Lütfen beni bu şeyin üzerinden kurtar !!Artık dönmek istemiyorum!!! Ama usta bana bakıp gülümsüyordu:Daha değil Beni aldı ve fırına koyduKapıyı kapayıp ısıyı artırdıOnu şimdi fırın penceresinden görebiliyordumFırın gitgide ısınıyorduAklımdan şöyle geçiyordu"Galiba beni yakarak öldürecek"Fırının duvarlarına vurmaya başladımBir taraftanda bağırmaya başlıyordumUsta usta !lütfen beni buradan çıkar!! Pencereden onun yüzünü görebiliyordum"Daha değil !!diyordu

Bir saat sonrada beni, çıkardı fırındanŞimdi rahat nefes alabiliyordumFırının yakıcı sıcaklığından kurtulmuştumBeni masanın üstüne koydu ve biraz boyayla bir fırça getirdiBoyalı fırçayla bana hafif hafif dokunmya başladıFırça hertarafımda geziniyordu ve ben gıdıklanmaya başlamıştım"Lütfen usta ! Yapma,gıdıklanıyorum!!"dedimOnun cevabı aynıydı:"Henüz değil !!"Sonra beni nazikçe tutup yine fırına doğru yürümeye başladıKorkudan ölecektim"Hayırr!!!Beni yine fırına sokma lütfeen!"diye bağırdım

Fırını açıp beni içeri iteleyip,kapağı kapattıIsıyı öncekinin iki katına çıkartttı"Bu sefer beni yakıp kavuracak" diye düşündümPencereden bakıp o yine "daha değil!"diyodu ancak bu defa ustanın yanaklarından bir damla gözyaşının yuvarlandığını gördümTam son nefesimi vermek üzere olduğumu düşünüyordum ki,kapak açıldı ve ustanın nazik eli beni çekip dışarı çıkardıDerin bir nefes aldım Hasret kaldığım serinliğe kavuştum



Usta beni yüksekçe bir rafa koydu ve şöyle dedi:"Şimdi tam istediğim gibi oldunKendine bir bakmak istermisin?"ôna"Evet!!" dedimBir ayna getirip önüme koyduGördüğüme inanamıyordumAynaya tekrar tekrar baktım ve "Bu ben değilimBen sadece çamur parçasıydım!" "Evet bu sesin!! "Dedi usta , senin acı ve sıkıntı diye gördüğün şeyler sayesinde böyle bir fincan haline geldiEğer seni bir çamur parçasıyken üzerinde çalışmasaydım,kuruyup gidecektinDöner tezgahın üstüne koymasaydım,ufalanıp toz olacaktınSicak fırına sokmasaydım çatlayaçaktınBoyamasaydım,hayatında renk olmayacaktıAma sana gücü kuvveti veren ikinci fırın olduŞimdi arzu ettiğim şeyler var üzerinde""Ve ben kahve fincanı şu sözlerin ağzımdan çıktığını hayretle farkettim:"Ustam !! sana güvenmediğim için beni affet!! Bana zarar vereceğini düşündümBeni benden fazla sevip iyilik yapacağını farkedemedimBasiretsizdim,uzağı görmedimAma şimdi beni bir sanat eseri yaptığını görüyorumBenim sıkıntı ve acı dediğim şeyleri bana verdiğin için teşekkür ederim!!"



Usta fincanı ,Allah insanı şekillendirirYeter ki acıdaki hikmeti görelim"Kahrında hoş, lütfunda hoş" demesini öğrenelim:56:58







Sıkıntılar akıllıca idare edildikleri taktirde karakteri terbiye eder


ssmiles








alıntı