Ağlıyormuşsun… |
08-26-2012 | #1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
Ağlıyormuşsun…Ben hep En çok sevdiği olmak isterdim en çok sevdiğimin Bu Hiç olmadı Ki Okumaya başladığımdan Akşam güneşine kadar Dünkü gurup vaktinin Ben İlk benim adım anılsın istedim hep Sevdaya dair Bu Hiç olmadı O en çok sevdiğimin haberi bile olmadan Sessizce ağladığım günler hatırına Yağmur dolusu aysız geceler saldırdı sokaklarımıza Haberin olsun Bil diye söylüyorum Arkadaşız diye dertleniyorum canımın içi Seni bilmiyorumama o Beni bırakıp gitmişti buralardan Ve öyle çok şımarık fırtınalar kaldı ki burada Başaramadım hiç ben o ayrılık acılarına gülmeye Ve hızla yarışan bulutların altında Kaç fahrenhayt ısıysa bilmiyorum Gece üşüdü Ben Ben çok yandım canımın içi Üşüyüp siyahlaştıkça gece İlk sen Ama daha çok O aklıma geldi Çünkü Özlemi paylaştık biliyorsun çok acı Ben En çok sevdiğiolmak isterdim en çok sevdiğimin SordumYeni sordum Gerçekten bak Sordum Hüznümü alabildiğince saklayan o Aysız ve yağmurlar dolusu karanlık geceye seni Biliyormuş Oralarda bırakıp gitmiş en çok sevdiğin Şimdi beni hatırlayıp AĞLIYORMUŞSUN |
Konu Araçları | Bu Konuda Ara |
Görünüm Modları |
|