Sustukların Büyür İçinde

Daha uyanmamalıydık masallardan

Ne zaman bitti o eşsiz ormanlar yollar?

ne zaman ayrıldı yolları şehzade ile ipek kızın?

ve ne zaman vazgeçti yakışıklı prens yüzyıl uyuyan güzeli uyandırmaktan?

Ne zaman yoruldu aladdin lambasını ovmaktan?

iyilik perileri sevimli cinler şimdi neredeler?

Daha uyanmamalıydık


Masallar hep o renkte ve aynı inandırıcılıkta kalmalıydı kalbimizde

Bir şey oldu bir yerlerdeBüyüdük mü küstük mü birşeylere ne;

inanmaz olduk masallaraDinlemez olduk ve anlatmadık bir daha

Belki anlatılacak masalımız kalmadı

çabuk yordu hayat bizi


Oysa ne güzeldi küllerinden yeniden doğan Anka kuşu

Kaf dağının ardındaki o gizemli ülke

lal bir oba uşağı ile güzeller güzeli bey kızının başkaldıran sevdası

Nasıl özlüyoruz geçmişiNeden özler ki insan?

Hele birde mutsuz bir çocuksanız

Çocuktuk çünküİnanıyorduk


Köprüler geçmemişaldatmamışaldatılmamışbedeller ödememiş

ayrılık ve hasret mektupları okumamıştık

Ve dizlerimizi kanatmamıştı henüz hayat

İnanıyorduk duruyduk saftık çocuktuk

Şimdi anlatacak bir masalımız bile yok bir köşesine sığınacak