Allah'ın Sevdiği Ve Sevmediği Kullar

Allah'ın Sevdikleri: İhsan edenler: "Allah ihsan edenleri sever" (Bakara: 92/195, Âl-i İmrân: 94/134,148; Mâide: 110/13,93) Tevbe edenler: "Allah tevbe edenleri sever ve temizlenenleri sever" (Bakara: 92/22), Temizlenenler: "Allah, temizlenenleri sever" (Tevbe: 113/108) Korunanlar: "Allah, korunanları sever" (Âl-i İmrân: 94/76, Tevbe: 113/4,7) Sabredenler: "Allah sabredenleri sever (Âl-i İmrân: 94/146, Tevekkül edenler: "Allah tevekkül edenleri sever" (Âl-i İmrân: 94/159), Adaletle hüküm verenler: "Allah, adalet yapanları sever" (Mâide: 110/42, Hucurat: 105/9, Mümtehine: 111/8) Allah uğrunda yılmadan çarpışanlar: Allah, yolunda harçla yapılmış binalar gibi dizilerek çarpışanları sever" (Saf: 108/4, Mâide: 110/54) Hz Muhammed'e tâbi De ki: 'Eğer Allah'ı seviyorsanız, bana tâbi olun ki Allah da sizi sevsin'" (Âl-i İmrân: 94/31) [4] b Allah'ın Sevmedikleri: Saldırganlar: "Allah saldırganları sevmez" (Bakara: 92/190, Mâide: 110/64), Bozguncular: "Allah, bozgunculuk yapanları sevmez" (Kasas: 49/77, Mâide: 110/64), Nankörler, günahkârlar: "Allah, hiçbir nankör günah kârı sevmez" (Bakara: 92/276, Âl-i İmrân: 94/32, Nahl: 70/23, Hac: 88/38), Zâlimler: "Allah zâlimleri sevmez" (Âl-i İmrân: 94/57,140; Şûra: 62/40), Kendini beğenmişler: ol: Allah, kendini beğenmiş, övüngen insanı sevmez" (Nisa: 98/107), Kaba konuşanlar, ağzı bozuklar: Allah açık açık kötü söz söylemeyi sevmez Ancak kendine haksızlık edilen (yapılan haksızlığa cevap verebilir)" (Nisa: 98/148) İsraf edenler: Allah, israf edenleri sevmez" (En'âm: 55/141, A'râf: 39/31) Kibredenleri kibredenleri (böbürlenenleri)"( Nahl: 70/23) İnkâr edenler, kâfirler: Allah, kâfirleri sevmez" (Rum: 84/45) Allah'ın Elçisi (sav) de, Allah'ı her şeyden çok sevmeyi, îmânın şartı saymıştır Ebû Rezîn el-Akîl, kendisine: "- Ey Allah'ın Elçisi, îmân nedir? diye sorunca: - Allah ve Elçisi'nin, sana, her şeyden daha sevgili olmasıdır,demiş"[5] ve buyurmuş ki: "Hiçbiriniz, Allah ve Elçisi, kendisine her şeyden daha sevgili olmadıkça inanmış olmaz"[6] "Kul, beni ailesinden, malından ve bütün insanlardan daha çok sevmedikçe inanmış olmaz"[7] Bu hadîsler,: Peygamber mü'minlere canlarından daha ileridir"[8] 'Eğer babalarınız, oğullarınız, kardeşleriniz, eşleriniz, hısım akrabanız, kazandığınız mallar, düşmesinden korktuğunuz ticaret(iniz), hoşlandığınız konutlar, size Allah'tan, Elçisi'nden ve O'nun yolunda cihâdetmekten daha sevgili ise o halde Allah emrini getirinceye kadar gözetleyin (başınıza gelecekleri göreceksiniz)!' Allah, yoldan çıkmış topluluğu (doğru) yola iletmez"[9] âyetlerine uygundur Ebû Hüreyre'nin rivayet ettiği bir hadîs de şöyledir: "Allah, bir kulu sevince, Cebrail'i çağırıp: 'Ben falanı sevdim, sen de sev!' der Cebrail de onu sever Sonra onun için yer(halkın)da kabul konulur (insanlar onu severler)"[10] Ebû Hüreyre, buğuz hakkında da bunun tersi olacağını söylemiştir, Rahman, inanıp güzel isler yapanlar için (gönüllere) bir sevgi, koyar,"[11] âyeti de bu hadîsi teyîdetmektedir Peygamber (sav) şöyle duâ etmiştir: "Allahım, bana seni sevmeyi ve seni seveni sevmeyi ve beni sana yaklaştıracak işleri sevmeyi lütfeyle; senin sevgini bana nefsimden, ailemden ve soğuk sudan daha sevgili eyle!"[12] Hayat bir iyilik yarışıdır ve sevmektir
Sevmek ise boş sözle olmaz
Sevmek ilgilenmektir
Zaman ayırmaktır
Paylaşmaktır

islam