Baryum

Gümüş renginde, yumuşak bir madendir Tabiatta daha çok, baryum sülfatı (BaSO4), baryum karbonatı (BaCO3) halinde bulunur Bileşiklerinden saf baryum elde etmek için, ya erimiş baryum klorürü ya da sıcak bir baryum klorür eriyiği elektrolize edilir Havada çok çabuk oksit haline gelir Su ile, şiddetli bir tepkime göstererek, hidrojen çıkartır; kendisi de, hidroksit halinde erir Baryumu ilk elde eden, İngiliz kimya bilgini Sır Humphrey Davy'dir (1808)



Baryum sülfatı, röntgen ışınlarını geçirmediği için, doktorlukta ve özellikle de radyolojide çok kullanılır Mide, barsak gibi, içi boş organlar, röntgen filminde pek iyi gözükmezler Bu gibi organların, yakından incelenebilmesi için, röntgen çekilmeden önce, hastalara suya karıştırılmış baryum içirilir



Baryum İnsanı Zehirleyebilir



Saf baryum, suya karıştırılınca zararsız olduğu halde, baryum tuzları, suda ya da asitlerde erimiş olarak, vücuda girerlerse, şiddetli zehirlenmelere yol açabilirler Baryum tuzlarıyla zehirlenmiş bir kimsede, kusma, ishal ve karın ağrıları görülür Halsizlik gitgide artar, şiddetli kramplar başgösterir Bu şekilde zehirlenmeleri kurtarmak için, mide yıkanmalı, hastaya kusturucu ilâçlar verilmelidir



Özellikleri



Simgesi: Ba

Yoğunluğu: 3,78

Atom No: 56

Atom ağırlığı: 137,36

Ergime noktası: 710°