Hayatımı Yeniden Yaşayabilseydim (Erma Bombeck)

Hayatımı Yeniden Yaşayabilseydim (Erma Bombeck)





Erma Bombeck kanserden öldü Okuyacağınız yazıyı, kanser olduğunu öğrendikten sonra kaleme almıştı:


Hayatımı Yeniden Yaşabilseydim Eğer;


Hastayken yatağa girer, dinlenirdim Ben olmadığım zaman herşey kötüye gidecek gibi düşünmezdim


Gül şeklindeki pembe mumu saklamaz, yakardım


Daha az konuşur ama daha çok dinlerdim


Yerler kirlense, masa örtüm lekelense bile daha çok arkadaşımı akşam yemeğine davet ederdim


Oturma odasında TV seyrederken patlamış mısır yer ve şömineyi yakmak isteyen birisi olduğunda, leke olacak diye daha az korkardım





Bana gençliğini anlatmaya çalışan dedeme daha çok vakit ayırırdım


Kocamın sorumluluklarını daha çok paylaşırdım


Saçım bozulmasın diye arabanın camının açılmasını önlemezdim


Eteğimin lekelenmesine aldırmadan çimlere otururdum


TV seyrederken daha az, hayata bakarken daha çok ağlar ve gülerdim


Ömür boyu garantili, pratik vs denilen hiçbir şeyi satın almazdım


Hamileliğimin bir an önce sona erip, doğum yapmayı dilemek yerine, hamile olduğum her anın tadını çıkarır ve içimde bir canlı yaratmanın ne kadar harika olduğunu farkederdim Bu o kadar nadir bir olay ki Mucize gibi bir şey


Çocuklarım beni öpmek istediklerinde, asla "Önce git ellerini, yüzünü yıka" demezdim Onlara daha çok "Seni seviyorum" ve ondan da çok "Özür Dilerim" derdim


Ama başka bir hayat verilseydi en çok yapacağım şey; her dakikasını değerlendirmek olurdu Dikkatle bak Gerçekten gör Yaşa Vazgeçme Küçük şeyler için şikayet etmekten vazgeç



(daha önce yazılarımda buradan alıntı yapmıştım şimdi tamamını koyuyorum Keşkeler ve egonun yaptıkları ölmeden önce işte böyle ortaya çıkıyor farkındalığı başarmış ama ölmeden önce)




Makalenin Orjinali;


If I had my life to live over, I would have talked less and listened more


I would have invited friends over to dinner even if the carpet was stained and the sofa faded


I would have eaten the popcorn in the 'good' living room and worried much less about the dirt when someone wanted to light a fire in the fireplace


I would have taken the time to listen to my grandfather ramble about his youth


I would never have insisted the car windows be rolled up on a summer day because my hair had just been teased and sprayed


I would have burned the pink candle sculpted like a rose before it melted in storage


I would have sat on the lawn with my children and not worried about grass stains


I would have cried and laughed less while watching television - and more while watching life


I would have shared more of the responsibility carried by my husband


I would have gone to bed when I was sick instead of pretending the earth would go into a holding pattern if I weren't there for the day


I would never have bought anything just because it was practical, wouldn't show soil or was guaranteed to last a lifetime


Instead of wishing away nine months of pregnancy, I'd have cherished every moment and realized that the wonderment growing inside me was the only chance in life to assist God in a miracle


When my kids kissed me impetuously, I would never have said, "Later Now go get washed up for dinner"


There would have been more "I love you's" More "I'm sorrys"


But mostly, given another shot at life, I would seize every minute look at it and really see it live itand never give it back



© Erma Bombeck (USA Today , 5 Nisan 1996 2 sayfa)


alıntı yapılan yer;


http://wwwsnopescom/glurge/bombeckasp






Erma Louise Bombeck (born Erma Fiste; February 21, 1927 – April 22, 1996)


Erma Louise Bombeck Akciğer Kanserinden 1996 yılında öldü 1980 lerin en ünlü yazarı ve edebiyatçısıdır Birçok ödül almıştır