Sen Gidersin Ben Bakarım

**gülgüzeli** · 04-26-2008

Hep söylerim ya hayata başlarken elime tutuşturulmuş pembe gözlükleri bir kenara koyalı çok oluyor Her şeyini, hiç üstüme alınmadan kabullenmeye alıştım bu hayatın Ne zoruma gitti yükleri, ne de kaçmak istedim acılarından; hüzünlerinden

Ama bilir misin, sevdiğim, bir şey var ki hala hayalkırıklığına uğramış bir çocuğun masum hüzünlerine salar beni Bir şey var ki asırlar geçse de sığmaz yüreğime, zoruma gider yine de

Güzel günlere bulaşan hüznün buruk tadını kabullenemedim hiç, kabullenemem de Bir sabaha seni karşılayarak başlarken içime sığmayan volkanlarımın alevini akşamın gölgesi daha gün batmadan söndürür az biraz Daha sen gelip de güzel yüzünü görmeden; daha ellerim ellerine değmeden, birkaç saat sonra ayrılık yollarına düşeceğin gelir aklıma Aynı anda da bir yangın çöker yüreğime, amansız; dermansız bir yangın Hem seni hem beni yakan

Yazgın sebebimden bir acıysa
Korkarım bakmaya ruhuna gam düşen gözlere
Sen düşerken sevda yoluma
Bugün annesiz kaldı sevinçlerim
Bil ki aşkın uğruna
Bil ki faydasız bir teselli akşamında

Dur derim sonra kendime, sadece anı yaşa Ama kanmaz yüreğim, bilir kendisini bekleyen akşamın karanlığını Haykırışları susmaz, reddeder akşamı; gelmesin diye; bitmeyelim diye gözünü senden öteye çevirmeye bile korkar Sanır ki gözlerini kırpmasa duracak zaman; o hep öyle sana bakarken kalacak

Bir zaman öylece kaldıktan sonra anlar ki işe yaramayacak, anlar ki zaman durmayacak Bu kez yeni umutlara koşar yüreğim; bir çıkış yolu bulabilmek adına Asileşir bir de; karanlık çökmeden seninle birlikte düşmek ister dönüş yollarına Ve böylece o yollar gidişlerin, ayrılıkların yolları olmayacaktır artık

Gelmeden sensizlik saati
Al götür buralardan
Terk-i diyar edelim adı biz olmayan sahte kenti

Olmaz elbet Ne zaman durur, ne de dönüş yolları kavuşturur Ardından bakarım öylece, hoşça kal derken sana Gözlerim dolar, kalbim sıkışır Bir kerecik daha öpebilmek için koşarım ardın sıra

Ve bir kez daha kavuşur ellerimiz Bu kez daha da kısa, ne fayda

Sen gidersin, ben bakarım Melekleri de yoldaş ederim yanına Hoşça kal derim; hayatın neresinde kaldığımı, nereden devam edeceğimi hatırlamaya çalışırken

Alıntı

Konu Araçları	Bu Konuda Ara
Yazıcı Çıktısını Göster Sayfayı E-posta ile Yolla	Bu Konuda Ara: Gelişmiş Arama
Görünüm Modları

04-26-2008	#1
gülgüzeli	Sen Gidersin Ben Bakarım Hep söylerim ya hayata başlarken elime tutuşturulmuş pembe gözlükleri bir kenara koyalı çok oluyor Her şeyini, hiç üstüme alınmadan kabullenmeye alıştım bu hayatın Ne zoruma gitti yükleri, ne de kaçmak istedim acılarından; hüzünlerinden Ama bilir misin, sevdiğim, bir şey var ki hala hayalkırıklığına uğramış bir çocuğun masum hüzünlerine salar beni Bir şey var ki asırlar geçse de sığmaz yüreğime, zoruma gider yine de Güzel günlere bulaşan hüznün buruk tadını kabullenemedim hiç, kabullenemem de Bir sabaha seni karşılayarak başlarken içime sığmayan volkanlarımın alevini akşamın gölgesi daha gün batmadan söndürür az biraz Daha sen gelip de güzel yüzünü görmeden; daha ellerim ellerine değmeden, birkaç saat sonra ayrılık yollarına düşeceğin gelir aklıma Aynı anda da bir yangın çöker yüreğime, amansız; dermansız bir yangın Hem seni hem beni yakan Yazgın sebebimden bir acıysa Korkarım bakmaya ruhuna gam düşen gözlere Sen düşerken sevda yoluma Bugün annesiz kaldı sevinçlerim Bil ki aşkın uğruna Bil ki faydasız bir teselli akşamında Dur derim sonra kendime, sadece anı yaşa Ama kanmaz yüreğim, bilir kendisini bekleyen akşamın karanlığını Haykırışları susmaz, reddeder akşamı; gelmesin diye; bitmeyelim diye gözünü senden öteye çevirmeye bile korkar Sanır ki gözlerini kırpmasa duracak zaman; o hep öyle sana bakarken kalacak Bir zaman öylece kaldıktan sonra anlar ki işe yaramayacak, anlar ki zaman durmayacak Bu kez yeni umutlara koşar yüreğim; bir çıkış yolu bulabilmek adına Asileşir bir de; karanlık çökmeden seninle birlikte düşmek ister dönüş yollarına Ve böylece o yollar gidişlerin, ayrılıkların yolları olmayacaktır artık Gelmeden sensizlik saati Al götür buralardan Terk-i diyar edelim adı biz olmayan sahte kenti Olmaz elbet Ne zaman durur, ne de dönüş yolları kavuşturur Ardından bakarım öylece, hoşça kal derken sana Gözlerim dolar, kalbim sıkışır Bir kerecik daha öpebilmek için koşarım ardın sıra *Ve bir kez daha kavuşur ellerimiz Bu kez daha da kısa, ne fayda* Sen gidersin, ben bakarım Melekleri de yoldaş ederim yanına Hoşça kal derim; hayatın neresinde kaldığımı, nereden devam edeceğimi hatırlamaya çalışırken *Alıntı* __________________