Önce Miydi, Sonra Mıydı...

**gülgüzeli** · 04-07-2008

Sonra yağmur başladı

Serindi

Denizin iyot kokusu, yosun kokusu, tuz kokusu, çakıl taşlarının kum kokusu

Billur damlalarda toplanmıştı

Yüzümü göğe kaldırdım

Sonbaharın sarı yapraklarında nefeslenen damlaların savruluşlarını seyrettim

Damlalarda gökkuşağı kırılıyordu

Ya da ben öyle sandım

Bir yağmur damlası gözümün tam içine düştü Acı duydum

O serin ıslaklık, burgu gibi gözbebeğimden yüreğime kadar indi

Gökkuşağı uzaklarda parça parça oldu

Belki de olmadı, ben öyle sandım

Saçlarım yüzüme yapışmıştı ve ellerim üşüdü birden

Durup dururken sokağım yabancılaştı gözümde

Telaşlandım, güvensiz hissettim kendimi

Tüyleri ıslanmış, ıslanınca daha da siyahlaşmış,

Sert ve uzun gagalı kargalar havalandı köşe başından

Islak kanatlarının gürültüsü sonbaharın sessizliğinde yankılandı

Belki de yankılanmadı, ben öyle sandım

Yağmur gürültüsüzdü Sadece yağıyordu Sakince ve sessizce

Ilık değildi hayır Serindi Yavaş yavaş yağıyordu

Yolun eğik bölümünde biriken suda zıplayan damlaları saymaya kalktım

Bir, yedi, yirmiiki

Suda yüzüm yansıdı

Islak saçlı, yabancı bakışlı yüzüme bakakaldım

Bir damla sudaki yüzümün üstüne düştü

Gözümün çevresinde bir halka oluştu önce

Sonra bir tane, bir tane daha

Hızla çoğalan küçük halkalar yüzüme yayıldılar

Onlar çoğaldıkça, karıştım Ben karıştıkça halkalar çoğaldı

Yağmur hızlandıkça her şey karıştı

İyot kokuyordu evet Denize gidemeyenlere, denizi getiriyordu

Çocuksu bir hayal filizlendi yüreğimde aniden

Herkese istediğini getiren yağmurlar, rüzgârlar dolaştı durdu hayallerimde

Kuşların renkli kanatlarında kırıldı bu kez gökkuşakları

Yeni, hiç görülmemiş renkler uçuştu

Mavi renk geldi avucuma kondu

Sanki bir kuştu

Dokundum

Küçüktü, sıcaktı ve yüreği telaşlı atıyordu

Belki de atmıyordu, ben öyle sandım

Yüzümü suda bıraktım

Çocuksu hayalleri sokağımın başında

Küçük ve başıboş adımlarla, seyrek yapraklı ağacın yanına gittim

Islak ve karışıktım

Yağmur hiç dinmeyecek gibi yağıyordu

Yorgundum herhalde

Yağmuru da, rüzgârı da, yorgunluğumu da umursamayacak kadar

İnce gövdeli ağacın gövdesinde dolaştı gözlerim

Bunca yağmura rağmen kuru yerleri vardı; şaşırdım

Yaslandım

Yüzümü göğe kaldırdım

Sonbaharın sarı yapraklarında nefeslenen damlaların savruluşlarını seyrettim

Önce miydi, sonra mıydı, yağmur muydu?

Hiç bilmedim…

alıntı
__________________

Konu Araçları	Bu Konuda Ara
Yazıcı Çıktısını Göster Sayfayı E-posta ile Yolla	Bu Konuda Ara: Gelişmiş Arama
Görünüm Modları

04-07-2008	#1
gülgüzeli	Önce Miydi, Sonra Mıydı... Sonra yağmur başladı Serindi Denizin iyot kokusu, yosun kokusu, tuz kokusu, çakıl taşlarının kum kokusu Billur damlalarda toplanmıştı Yüzümü göğe kaldırdım Sonbaharın sarı yapraklarında nefeslenen damlaların savruluşlarını seyrettim Damlalarda gökkuşağı kırılıyordu Ya da ben öyle sandım Bir yağmur damlası gözümün tam içine düştü Acı duydum O serin ıslaklık, burgu gibi gözbebeğimden yüreğime kadar indi Gökkuşağı uzaklarda parça parça oldu Belki de olmadı, ben öyle sandım Saçlarım yüzüme yapışmıştı ve ellerim üşüdü birden Durup dururken sokağım yabancılaştı gözümde Telaşlandım, güvensiz hissettim kendimi Tüyleri ıslanmış, ıslanınca daha da siyahlaşmış, Sert ve uzun gagalı kargalar havalandı köşe başından Islak kanatlarının gürültüsü sonbaharın sessizliğinde yankılandı Belki de yankılanmadı, ben öyle sandım Yağmur gürültüsüzdü Sadece yağıyordu Sakince ve sessizce Ilık değildi hayır Serindi Yavaş yavaş yağıyordu Yolun eğik bölümünde biriken suda zıplayan damlaları saymaya kalktım Bir, yedi, yirmiiki Suda yüzüm yansıdı Islak saçlı, yabancı bakışlı yüzüme bakakaldım Bir damla sudaki yüzümün üstüne düştü Gözümün çevresinde bir halka oluştu önce Sonra bir tane, bir tane daha Hızla çoğalan küçük halkalar yüzüme yayıldılar Onlar çoğaldıkça, karıştım Ben karıştıkça halkalar çoğaldı Yağmur hızlandıkça her şey karıştı İyot kokuyordu evet Denize gidemeyenlere, denizi getiriyordu Çocuksu bir hayal filizlendi yüreğimde aniden Herkese istediğini getiren yağmurlar, rüzgârlar dolaştı durdu hayallerimde Kuşların renkli kanatlarında kırıldı bu kez gökkuşakları Yeni, hiç görülmemiş renkler uçuştu Mavi renk geldi avucuma kondu Sanki bir kuştu Dokundum Küçüktü, sıcaktı ve yüreği telaşlı atıyordu Belki de atmıyordu, ben öyle sandım Yüzümü suda bıraktım Çocuksu hayalleri sokağımın başında Küçük ve başıboş adımlarla, seyrek yapraklı ağacın yanına gittim Islak ve karışıktım Yağmur hiç dinmeyecek gibi yağıyordu Yorgundum herhalde Yağmuru da, rüzgârı da, yorgunluğumu da umursamayacak kadar İnce gövdeli ağacın gövdesinde dolaştı gözlerim Bunca yağmura rağmen kuru yerleri vardı; şaşırdım Yaslandım Yüzümü göğe kaldırdım Sonbaharın sarı yapraklarında nefeslenen damlaların savruluşlarını seyrettim Önce miydi, sonra mıydı, yağmur muydu? Hiç bilmedim… alıntı __________________ __________________