Yandım Hudey Türküsü (Türkmen Gelini) Hikayesi

Yandım Hudey Türküsü
(Türkmen Gelini) Hikayesi








Seferberlik yıllarında askere alınanlar, ya çok uzun yılar sonra döner, yada hiç dönmezlermiş Hele bu gidilen yer Yemen ise, geri dönme ihtimali hemen hemen hiç olmazmış Çünkü gidenlerin çok azı sağ olarak geri dönüyormuş


Erzincan'dan bir delikanlı, uzun yıllar sevdiği kızla nihayet evlenir Gelinle bir hafta bile birlikte kalmadan,askere alınarak yemene gönderilir Bunun üzerine hem gelin, hem de kendisi çok üzülür, ama; çare yoktur, vatan hizmetine gidilecektir

Askere giden delikanlıdan uzun bir zaman haber alınamazBunun üzerine kendisinin öldüğüne kanaat getirilir Bir süre sonrada bu delikanlının babası, oğlunun hanımını, yani gelinini kendisiyle evlenmeye ikna eder ve geliniyle evlenir Aradan birkaç sene geçer Delikanlı bin bir türlü meşakkatten sonra askerliğini bitirerek Erzincan'a döner, köyüne gider Evine varır ki, hanımı ev damında hamur yoğuruyor Hanımı kendisini görünce şaşkınlık geçirir ve ağlamaya başlar

Delikanlı hanımına, sevineceği yerde neden ağladığını sorar Hanımı iki gözü iki çeşme,durumu olduğu gibi delikanlıya anlatır Delikanlı bu durum karşısında, beyninden vurulmuşa döner Delikanlının başına gelenlere köy halkı da çok üzülür Bu acıklı durumu; delikanlının ağzından, aşağıdaki türkü ile dile getirirler








Türkmen Gelini Türküsü


Eyvanına vardım eyvanı çamur
Odasına vardım elleri hamur
Uykudan uyanmış gözleri mahmur



Ömrümde görmedim böyle gelini
Gelinin gelini Türkmen gelini
Saramadım aney gel gör halimi



İpek köynek giymiş ayna dizinden
Kınalı elleri o mah yüzünden
Sevem dedim vazgeçmiyor nazından



Ömrümde görmedim böyle gelini
Gelinin gelini Türkmen gelini
Saramadım aney gel gör halimi



Eyvanında renk renk güller açıyor
Aşk ateşi şu bağrımı yakıyor
Kara sevda şu gönlümden gitmiyor



Ömrümde görmedim böyle gelini
Gelinin gelini Türkmen gelini
Saramadım aney gel gör halimi

Alıntıdır