Söyleyemedim!...

Çok geç artık bizim için
Eski sevgililer
Hayatımıza uğrayıp gittikten sonra bizde derin izler bırakanlar
Uzun süren ve yorgun bitirilmiş bir ilişkinin ardından yeni birlikteliklerde çoğu kez eski sevgiliden izler aranır Hatta bazen olur olmadık bir zamanda eski sevgilinin anısı içten içe alevlenir O nedenledir baş başa yenen muhteşem bir akşam yemeğinde bir anda dalıp gitmeler En romantik anlarda “Ne oldu canım?” sorularına belli belirsin söylenen “Yok bir şey” ler
Bazıları bu hatırlama nöbetlerine aşk acısı diyor Bence sadece kalan ve gidenden ibaret
Terk ettiğiniz, hayatınızdan çıkarttığınız kaç sevgilinizi hatırladığınızı düşünün Sizi hiç olmadık bir zaman ve yerde duyduğunuz bir şarkıyla hüzünlendiren hep terk edilmeleriniz değil miydi?
Hala düşünülen eski sevgililer kolay kolay açmak istemediğimiz sandıklara benzer Hatta bazen öyle anlar vardır ki tam kapağını açacakken son anda vazgeçersiniz
Çoğu zaman o kalmışlığın acısından mı yoksa bir büyüden midir bilinmez sanki tekrar o günleri yaşayabilecekmiş gibi sokulursunuz sandıklara
Sadece sabır ve zamandır oysa ihtiyacınız olan Çoğu arkadaşça tavsiye edilen şu en büyük yalan Zaman! O zaman ki sizi çoğu zaman kanatır, eksiltir Ve gün gelir bir gün, başka bir mevsim, başka bir takvim, başka bir ilişkide o eski ağrı ansızın geri teper
Umarım geri teper Yoksa gerçekten bitmişsinizdir!
Geçmişte bıraktığınız özel kişiye yüklediğiniz anlamlar o kadar yücedir ki onun da sizin gibi sıradan olduğuna inanmak istemezsiniz Bir an zayıflığınızdan mıdır bilinmez hayatınızın kapılarını tekrar açarsınız geçmişinize Belki de muhtaçsınızdır sanki tekrar aynı duyguları yaşayabilecekmişçesine

Söz ver
İnanırdım duyduğum her söze, bir zamanlar saflık vardı
Şimdi yerim yok aldanmaya, bir hayat sıradanı kalbim
Bana bitmeyen bir tek şey söyle, söyle sonsuza inanayım
Bana nasıl seveceğimi anlat, aşk karlı yokuş yorulmayalım
Söz ver, durma öyle bana söz ver, bakışına kanmam artık , söz ver
Çok zor soru değil bu, hadi çöz ver, birlikte ölecek miyiz ?
İnanırdım duyduğum her söze, bir zamanlar saflık vardı
Şimdi yerim yok aldanmaya, bir hayat sıradanı kalbim
Hadi beni biraz heyecanlandır, yüzüm gülmüyor çoktandır
Ben kaybetmekten çok korkarım, tüm alışkanlıklar çocukluktandır
Geleceksin belki çok seveceksin
Zamanı gelince gideceksin
Bir keşkeye daha yer yok kalbimde
Birlikte ölecek miyiz ?
Söz ver, durma öyle bana söz ver, bakışına kanmam artık, söz ver
Çok zor soru değil bu, hadi çöz ver, birlikte ölecek miyiz ?
Söz-Müzik: Feridun Düzağaç
Nutkum tutuk, bu sözlerden başka bişey geçmiyo aklımdan Br sandığım olsun istemiyorum
Teşekkürler emeğine

Senin emeğine de sağlık, teşekkürler paylaşım için