Kime Emanet?

Hak Nebi’nin dilinde nifak sayılmış emanete ihanet

Tohum toprağa yavru yuvaya yuva anaya emanet

Şak şak olmuş toprak suya su gbuluta emanet

Yusuf kuyuya mısır Yusuf’a emanet

Hak Nebi mağaraya Medine Hak Nebi’ye emanet

İbrahim ateşe İsmail bıçağa emanet

Ne bıçak ne kuyu ne de mağara etmedi ihanet

Asrın İbrahimleri sana emanet

Arkadaş! sen de bir kor gibi yak sineni

Çünkü hepsi Allah’a emanet

İçine doğru derinleş dibi görünmeyen bir kuyu ol

Sakla Yusufları koynunda Yusuflar sana emanet

Mağarada yılan olma güvercin gibi vefalı ol

Örümcek gibi tehlikelere perdedar ol!

Mağara gibi al Muhammed ileri al yedi genci

Al bütün bir gençliği

Hz Sümeyra Hak Nebi’yi evlatlarına emanet etti

“sakın ona bir olursa eve dönmeyin” dedi

Dönmeden emanete sahip çıkamayacaklarını anlayınca

Vazgeçtile eve dönmekten

Evlerinde çıkamayanlar neyin emanetçisi acaba

Bilecik istasyonunda yaşlı ana

Oğlunu cepheye uğurlarken ona

“ Oğlum ! babanın Dİmetoka’da dayını Şipka’da

ağabeylerini Çanakkale’de kaybettim

sen benim son yongamsın

sen de dönmezsen ben Allah’a emanet” diyordu

ve ilave ediyordu; “ git sen de git

minareler ezansız camiler Kur’an’sız kalacaksa sen de git

ezan Kur’an vatan kime emanet?

Galiçya da Şİpka’da Dİmetoka

da kalanların evlatları kime emanet?

“Ben sağ dönseydim uğrunda öldüğüm Kur’an’ı

canımdan çok sevdiğim İslam’ı yavruma öğretirdim”

Diyen ve fakat şimdi mabet yüzünü görmeyen

Bu şehit evlatları kime emanet?

Cafer-i Tayyar şehit olmuştu Hak Nebi geldi

Yetimlerinin başını okşadı

Ve ağladı

Baş okşayan kim?

Gözyaşı kime emanet?

Cephede kanlar içinde son anlarını yaşarken

Vücüdundan kanlı kurşunu çıkarıp:

Arkadaşım Memiş şunu al oğluma emanet et

“Ben yaşadığım Müdsdetçe vazifemi yaptım

inandığım mukaddesler uğruna can veriyorum

senden bunun hakkını vermeni istiyorum”

Dediğimi ilet

Mukaddes kurşun kime emanet

Sütçü İmamım ! iki bacımızın

yaşmağını aldılar diye Maraş’ı kana buladın

Senin şuurunu kime yaşmak kime emanet

Şair Hz Amine’ye

“Ey bu da yatan yatan ölüm

bahçende açtı dünyanın en güzel gülü”

derken bahçe kime gül kime emanet?

Bİlaller dem tutan bülbüller nerede

Arkadaş gül de bülbül de bağ da bahçıvan da

Bıçak altındaki İsmailler

Ateş içindeki İbrahimler

Kuyuda ki Yusuflar

Şu gerideki isimsiz kümbet

Şu ilerideki ıssız mabet

UNUTMA!! HEPSİ SANA EMANET!