Budizm Tarihi

M Ö 4 yüzyılda, Hindistanın kuzeydoğusunda, Brahmancılık'ın sert uygulamalarına alternatif olarak kurulan, Buddhacılık veya Budizm olarak bildiğimiz ekolün mimarı olan Gautama Buddhanın yaşamı hakkında kesin ve net bir bilgi birikimine sahip değiliz

Çeşitli kaynaklarda, O'nun M Ö 560-480 yılları arasında yaşadığı belirtilmektedir Gautamayı Himalayaların eteklerinde Lumbini Ormanı'nda dünyaya getiren annesi, doğumdan yedi gün sonra ölmüştür Çocukluk ve gençlik çağını sorunsuz bir şekilde yaşayan Buddha, çevresindeki acılardan etkilenerek, ailesini bırakıp çok sıkı bir çileye girmiştir

Yavaş yavaş etrafında bir cemaat oluşmuştur Bundan sonraki yıllarda, öğretisini yoğun bir şekilde, Hindistanın kuzeydoğusundaki Ganj Havzası'nda yaymaya çalışmıştır 80 yaşına bastığı gün, Kuşinagarada eceliyle ölmüştür Hint adetlerine göre, cesedi yakıldıktan sonra külleri sekiz kişi tarafından paylaşılmıştır

Düşünceleri, ölümünden sonra dört ayrı şekilde ele alınmıştır Buddhaya göre "akıl, gelip geçici olaylardan temizlenmelidir Düşünce zinciri, kontrole imkan olmayan girdaplarda mahvolur gider" Mutlak Yaratıcı için "Hiçbir fani göz Onu görememiştir, Onu görmek için açılan perdenin arkasında, kendisini saklayan bir başka perde çıkar; fakat perdeler sonsuzdur" ifadelerini kullanır ve şöyle devam eder:

"Mutlaka, karanlıklar aydınlanacaktır; ama kurbanlar, armağanlar vererek güçsüz tanrıların himayesini aramaya kalkışmayınız Göklerde melekler bile geçmiş zamanların meyvesini toplamaktadır Cehennemin en geniş çukurlarında da şeytanlar cezalarına katlanıyorlar Kainat ise durup dinlenmeden doğmasına devam ediyor Sizi bu aleme bağlayan zincirleri koparın Eşyanın ruhunu ve özünüzü tadın, göksel bir rahatlığa kavuşun"

"Ben ki, kardeşlerimin ızdıraplarına ağlarım ve bu alemin tüm acıları ile yaralanmış olan Buddhayım Şimdi gülüyorum ve bahtiyarım, zira, hürriyetin varolduğunu, iradenin acılardan ve elemlerden daha üstün olduğunu biliyorum Ey ızdırap çekenler, sizler de bilin ki, bu ızdıraba sebep olan yine kendinizsinizdir Geçmişte yapılan hareketler elem, ileride yapılan hareketler ise, bireye mutluluk verir Ama bunlar izafidir Şayet ızdırabın kaynağını bilen kimse, bu ızdıraba sabırla katlanabilirse, aşk ve hakikat için savaşabilirse, hergün biraz daha hareketli ve merhametli olur O kişi öldüğü zaman, hesaba hazırdır"

"Sonunda, işkence halini alan tutkuları bilmez, lekeleyen günahı tanımaz Yeryüzünün hep işkence ve elemden başka bir şey olamayan sevinç ve kederleri, artık onun esenliğini bozamaz O Nirvana'ya girmiştir, bizim gibi yaşayamaz Fakat, yine hayatla birlik halindedir Nirvanaya ereni, bu fani alemde sarsacak hiçbir kuvvet bulunmaz"

"Dünya, Ahiret'in tarlasıdır İnsan, dünyada ihtiyar ve iradesiyle iyilik ve kötülükten ne yaparsa Ahiret'te onun karşılığını bulur" diyen Buddhanın yaşamı boyunca çektiği çileler sayesinde, bazı gerçekleri somut bir hale dönüştürdüğü, bir beşerin kazanç hanesinde gördüğü izafi değerleri kayıp olarak nitelendirdiği; özellikle de kendi aslına ve hakikatine ulaştığı, yaşam verilerinden kaynaklanan cümlelerle belirginleşmiş durumdadır Budizm; ahlakı, doğruluğu, akıl ve aksiyon bakımından kötülüklerden uzak kalmayı yeğler
Teizm Tarihi,Süryanilik Tarihi,Vaftiz Tarihi,Yezidilik Tarihi,Zerdüştlük Tarihi,Hac Tarihi,
Musevilik Tarihi,İbrahim Peygamber Tarihi,İsa Peygamber Tarihi,İslam Dini ,
Hacı Bektaş Tarihi,Hıristiyanlık Tarihi,Şamanizm Tarihi,Yılbaşı ve Noel Tarihi,
Totemizm Tarihi,Dionysos ve Orphik Din Tarihi,İslam Dini,4 incil tarihi, aforoz tarihi, afrika dinleri tarihi, antoinizm tarihi, ateizm tarihi, ateşe tapma tarihi, bahailik tarihi, bektaşilik tarihi, buda tarihi, budizm tarihi, calvincilik tarihi, deizm tarihi, dinler tarihi, gnostisizm tarihi, hinduizm (brahmancılık) tarihi, hurufilik tarihi, islam dini, jainizm tarihi, jean calvin tarihi, katoliklik tarihi, kilise ve papalık tarihi, kızılbaşlık tarihi, manicilik tarihi, masonluk tarihi, nuh peygamber tarihi, panteizm tarihi, paskalya bayramı tarihi, patrikhane tarihi, reform tarihi, taoculuk tarihi, yusuf peygamber tarihi, şeytan tarihi, şintoizm tarihi