Peygamberimizin Doğumu İnsanlığın Bayramıdır

peygamberimizin doğumu insanlığın bayramıdır

u Aleyhi Wesellem'in DOĞUMU




Mîlâdın 571, Rebîülevel ayının 12gecesi, (Nisan ayının 20günü) Mekke ufukları ağarırken Peygamber Efendimiz, HzMuhammed-ül Mustafa Sallallâhü Aleyhi ve Sellem dünyâyı şereflendirdi O'nun doğduğu sabah, âlem başka bir âlem oldu, cihan nurla doldu Zirâ O'nun teşrifleri sıradan bir hâdise değildi Bütün peygamberlerin geleceğini müjdelediği ins-ü cin'in ve melâikei kirâmın teşriflerini beklediği bir peygamberdi O Bu yüzden, geceler içinde benzeri yoktur Kâinâtın en azametli hâdisesi bu gece vukûa gelmiştir Bütün âlem bu geceyi bekliyordu

Peygamber Efendimiz Sallu Aleyhi Wesellem'in babası Abdullah, az zaman önce vefât etmiş olduğundan, annesi HzÂmine hiç zahmet çekmeden dünyâya getirdiği bu nur topu çocuğu, dedesi Abdulmuttalib'e müjdeleyince, bahtiyar dede torununun doğumuna pek sevindi Hemen bir ziyâfet vererek O'na isim koydu

Kureyş uluları; "Bu ziyâfete sebep olan çocuğa ne isim koydun?" diye sorduklarında,

Abdulmuttalib; "Muhammed ismini verdim" dedi

Onlar; "Ecdâdında olmayan bu ismi vermekten muradın nedir?" diye sorunca,

Abdulmuttalib; "Umarım ki O'nu yerde halk, ulvîlikler âleminde Hakk pek çok övecek" diye cevap verdi (Zîra, Muhammed; «pek çok hamd-ü senâ olunmuş kimse» mânâsına gelmektedir)

Peygamber Efendimiz'in doğduğu gece dünyâda fevkalâde hâdiseler oldu Şöyle ki:

O devrin en büyük devleti Kisrâ'nın sarayında, mimarların mühendislerin yıkılmaz diye rapor verdiği ondört sütun çöktü

Sâvâ gölü kurudu

Mecûsîlerin uzun müddetten beri sönmeden yakıp tapındıkları ateşgedeleri söndü

Müşriklerin Kâbe üzerine koymuş oldukları putlar devrilip kırıldı Onların, hâşâ, Allah diye tapındıkları putları küp kırığına dönmüştü

Bütün bunlar çok mühim bir şeye işâret ve beşâretti Çünkü, Hak gelmiş, bâtıl zâil olmuştu Hakkı telkin ve tebliğ edecek olan Kâinâtın Efendisi, Peygamberler Peygamberi, Fahri âlem, Muhammed'ül Mustafa (Sallu Aleyhi Wesellem) doğmuştu

Gerçekten ilerde İran'ın saltanatı yıkılacak, Bizans İmparatorluğu dağılacak, putperestlik sönecek, küfrün bataklığı kuruyacaktı






ESHAB'DA RASÛLÜLLAH Sallu Aleyhi Wesellem'in SEVGİSİ


Târih, Eshâbı Kirâm'ın Peygamber Sallu Aleyhi Wesellem sevgisi gibi bir sevgi kaydetmemiştir Şu hâdiseler bunu te'yid eder:

Mekkeliler İslam oldukları için Zeyd bîni Disne ve Habib bîni Adiyy'i öldürmek istemişlerdi Zeyd (RA) tam öldürüleceği zaman Ebû Süfyan, O'na şöyle hitâb etti: "Şimdi senin yerinde Muhammed (Sallu Aleyhi Wesellem)'in olmasını ister misin? Onun boynu vurulsun Sen de âilenin yanına git!"

Zeyd şöyle cevap verdi: "Ben, âilemin yanında otururken, Allah Rasûlü Sallu Aleyhi Wesellem'in ayağına bir dikenin bile batmasına razı olmam"

Ebû Süfyan şöyle dedi: "İnsanlardan Muhammed (Sallu Aleyhi Wesellem)'in Eshâbı gibi Muhammed (Sallu Aleyhi Wesellem)'i seven bir kavim görmedim"

Habib bîn-i Adiyy ise, öldürülürken şu şiiri okudu: "Madem ki Müslüman olarak öldürülüyorum, o halde ölüme hiç önem vermem Benim mücâdelem, ne yönde olursa olsun, ancak Allah içindir Eğer, Allah dilerse parçalanan her uzvu mübârek kılar"

İbni İshak'ın bildirdiğine göre; Ensar'dan bir kadın Uhut harbinde kocasını, babasını, kardeşlerini kaybeder Yâni hepsi şehid olurlar Bu durum kendisine duyurulunca, şöyle sorar: "Allah Rasûlü Sallu Aleyhi Wesellem nasıldır?"

Eshab derler ki: "Allah Rasûlü sıhhattedir"

"Bana gösterin, O'nu göreyim" dedi ve nihâyet gördü

O'nun hayatta olduğunu görünce tatmin oldu ve şöyle dedi: "Bütün musîbetler, O hayatta olduğu için küçük sayılır"

Rasûlüllah'ın Sevban adında bir hizmetçisi vardı Allah Rasûlü Sallu Aleyhi Wesellem'i o kadar çok severdi ki O'na hiç sabredemezdi Yâni, O'nsuz hiç yaşayamazdı

Bir gün, Rasûlüllah Sallu Aleyhi Wesellem'e hüzün içinde, çok üzgün bir halde geldi Rasûlüllah Sallu Aleyhi Wesellem O'na hâlini sordu

Sevban şöyle cevap verdi: "Ey Allâh'ın Rasûlü! Hiçbir yerim ağrımıyor, yalnız sizi birkaç gündür göremedim Size karşı içim doldu Sizi çok özledim Âhirette sizin yerinizin, ûlvi bir yer olması hasebiyle, orada sizden uzak kalacağımdan korktum Ayrılık korkusu beni bu hâle düşürdü"

Bu esnâda, Allâhü Teâlâ şu âyeti indirdi: "Kim Allâh'a ve Peygamber Sallu Aleyhi Wesellem'e itâat ederse, işte onlar; Allâh'ın kendilerine nimetler verdiği peygamberlerle, sıddıklarla, şehidlerle, iyi adamlarla beraberdirler Onlar ne iyi arkadaştır"

Bu Âyeti Kerîme gelince kederi gitti ve sıhhati eski hâline döndü

HzBilâl'ın ölümü yaklaşınca âilesi ve çocukları çok üzülüyorlardı ve üzüntülerini «Ne büyük felâket» diye açıklıyorlardı Halbûki, HzBilâl ise şöyle diyordu: "Ne güzel lûtuf Yarın, Allâh'ın sevgilisi Muhammed (Sallu Aleyhi Wesellem) ve O'nun Eshâbıyla beraber olacağım"

İmânın tatlılığı ve muhabbetin önemi hakkında Fahri Kâinât Efendimiz Sallu Aleyhi Wesellem şöyle buyuruyorlar: "Üç şey kimde bulunursa, îmânın tadını tam olarak alır;

Allah ve O'nun Rasûlü'nü herşeyden daha fazla sevmek,

İnsanları ancak Allah için sevmek,

Cehenneme girmeği kötü gördüğü gibi küfre dönmeği de öyle kötü görmek"

Yarabbi bizlerin Rasülüllah Sallu Aleyhi Wesellem'e sevgisini ashabın sevgisi gibi kıl(Amin)


***


Rebîu'l-Evvel





Bu gecenin manevî zenginliğinden istifâde etmek için bir tesbih namazı kılmalıBilen ehli için Hatmi Enbiya yapılmalıdır

Bilmeyenler ise dua niyeti ile enbiyaların HzAdem Aleyhisselam,HzEyyub Aleyhisselam,HzYunus Aleyhisselam ve HzPeygamber Sallu Aleyhi Wesellem Efendimiz'in mübarek dualarını (Lâ havle velâ kuvvete illâ billâhil aliyyil azıym)okuyabilirler



Tesbih namazına niyet:

„Yâ Rabbî, niyet eyledim rızâ-i şerîfin için tesbih namazına Yâ Rabbî, bu gece teşrifleriyle âlemleri nûra garkettiğin sevgili habîbin, başımızın tâcı Resûl-i Zîşân Efendimiz Sallu Aleyhi Wesellem'in hürmetine ve bu geceki esrârın hürmetine ben âciz kulunu da afv-ı ilâhîne, feyz-i ilâhîne mazhar eyle Allâhü Ekber“




Bu gece ve bu ay içinde mümküm olduğu kadar salât-ü selâmı (Salât-ı Nâriye, Salât-ı Münciye ve Salât-ı Fethiye) çok okumalıdır</I>