Hiç Bir Şey İçin Geç Değildir

Hiç Bir Şey İçin Geç Değildir - Yaşanmış Hikayeler - William Shakespeare



Yaşadığı şehirden, bulunduğu ortamdan kısacası yaşantısından sıkılan bir adam, cebindeki az miktar para ile yanına hiçbir şey almadan bulunduğu kenti terk edip daha önce hiç bilmediği bir ülkeye gitmiş Oraya henüz alışmaya çalışırken birden bir ses duymuş


Bir çığırtkan, avazı çıktığı kadar meydanda bağırıyormuş: Tiyatro! Gelin! Kaçırmayın! Bu akşam Tiyatro!


Adam hayatında hiç tiyatroya gitmemiş ve inanılmaz derecede merak etmiş Biletin nereden alındığını öğrenmiş Bilet fiyatı cebindeki tüm para kadar olmasına rağmen hiç tereddütsüz bileti almış Başlamış merakla oyunu izlemeye Oyun bitmiş, herkes dağılmış ve bizim meraklı öylece kalmış, izlediği muhteşem oyun karşısında O sırada temizlikçi tarafından salonu boşaltmak için ikaz almış


Adamsa: Bana müdürünüzün yerini söyler misiniz? Onunla bir şey konuşmam gerek demiş


Seyrettiği oyunun etkisi ile müdür ile konuşmuş ve ne olursa olsun, ne iş olursa olsun buranın bir parçası olmak için çalışmak istediğini belirtmiş Müdür çok şanslı olduğunu, şu sıralarda bir temizlikçi aradığını fakat önce onu denemesi gerektiğini ifade etmiş ve denemek üzere aylardır el değmemiş bir kütüphanenin temizliğini uygun bulmuş İşte burayı temizle Eğer beğenirsem seni işe alırım demiş ve gitmiş


Tiyatro aşkının verdiği şevk ile temizlik beklenenden kısa sürede bitmiş Müdür odayı görmeden adamın samimiyetine inanmamış Onu diğerleri gibi işi savsaklayan biri sanmış Fakat odanın temizliğini görünce hayretler içinde kalmış Aylardır içeriye girilmeyen oda gıcır gıcır oluvermiş Müdür bu çabuk ve becerikli adamı işe almaya karar vermiş


- Tamam seni işe alıyorum

- Fakat benim yatacak yerim yok

- O zaman burada yatarsın ve işe daha erken başlarsın


İstediği olan tiyatro tutkunu, huzurlu bir şekilde odayı terk ederken müdür Adın neydi senin buraya yazalım demiş


Aldığı cevap ise; William! William Shakespeare! olmuş


Bu hikaye hem insanı dehşete düşürücü hem de ilham verici Shakespeare tiyatro yaşantısına bu şekilde başlamış Tam kırk (40) yaşında Tiyatroyu o yıllarda tanımış ve büyük bir azimle o muhteşem oyunları yazmış Üstelik büyük bir fedakarlık göstermiş mesleği için Meslek hayatı boyunca sadece üç saat uyuyarak yaşamını sürdürmüş Sabah erken kalkıp oyun provasını yapıyor oyununu oynuyor ve akşam yeniden oyun yazıyor Bu böyle sürüp gitmiş