Cennetden Güller Getirdim Yüreğine

Sana cennetin yamaçlarından meyveler, bahçelerinden demet demet güller topladım Bahçelerimde sana sarmaşıklardan saraylar, meşe yapraklarından taçlar yapıyorumBir ülkem olsa sana bağişlardım,seni kraliçem yapar kölen olur önünde eğilirBulut olur yolunu gölgelerdim Usulca sokul yüreğime, gökten düşen kıvılcımlarla kavrulalım, gecenin sesiz karanlığına kibritler çakıp tutuşalım Geceleri ormanın derinliklerinde aşk tanrıçam ol, koru pınarlarında sana ayinler, şölenler yapayım Salalım ruhlarımızı gecenin şehvetli kollarına, sevişmelerimizden dağlar sarsılsın, ırmaklar köpürsün, arzularımızla geceler titresin Sevdanın ateşleri yüzüme vursada rüzgarların savurduğu ihanet kokusu aklımdan gitmezGecelerin ıssızlığı kömür gözlerini yüreğime işlese de, ruhum derinlikleri kör sağır dilsiz olur bağırmak isterim, sesim çıkmaz, koşmak isterim sana koşamam Ne huzur bulabileceğim gölgeliklerim ne de kıyısında serinleyecek sularım var Her gün ruhumu meçhullere salsam da simsiyah ufuklarında kaybolurum Bir efkar düşer seni yazdıkça gamlanır, hicranla yanarım Yüreğim teli kopmuş bir keman gibi sızlar Sensiz gecelerimde nöbetçi sancılarım tetikler, çöller gibi kavrulur, bulutlar gibi dolar taşarım Uykularımı kabus üstüne kabuslar sarar, bakışlarım ürkek bir güvercin gibi titrer Aylar durmadan geçiyor bebeğim, uzaklardan ağustos böceklerinin sesleri geliyor, yüzüme ılık bir esinti vuruyor, senli dolaştığımız patikaları geziyorum Yıldızlarımızda şarkılarımızı mırıldanıyor Dolunayda parlayan tepelerimize bakıp göz kapaklarımı kapatıp senli rüyalara dalıyorum Sensiz mevsimlerim sert ve yıkıcı esmeye başladı Sensizlik; yolunu kaybetmiş kervanlar gibi bir dağın çöküşü, bir çığın yıkılması kadar acı ve hüzün verici Sen beni bıraksan da kırgın değilim sana, sen başka gönüllerde kor olsan da üzülmüyorum Tenin başka bir tene değse de, dudaklarından başkasına aşk sözcükleri dökülse de isyan etmiyorum, küfretmiyorum Ben kendi dünyamda tek başıma kurduğum hayallere aşık olmuşum Seni zaten hiç yaşamamışım ki