Dünya Hayati

Kehf Suresi'nde anlatılan iki "bağ sahibi"nin durumu, bu örneklerden biridir:
Onlara iki adamın örneğini ver; onlardan birine iki üzüm bağı verdik ve ikisini hurmalıklarla donattık ikisinin arasında da ekinler bitirmiştik İki bağ da yemişlerini vermiş ondan (verim bakımından) hiçbir şeyi noksan bırakmamış ve aralarında bir ırmak fışkırtmıştık (İkisinden) Birinin başka ürün(veren yer) leri de vardı Böylelikle onunla konuşurken arkadaşına dedi ki; 'Ben, mal bakımından senden daha zenginim, insan sayısı bakımından da daha güçlüyüm' Kendi nefsinin zalimi olarak bağına girdi (ve): 'Bunun sonsuza kadar kuruyup-yok olacağını sanmıyorum' dedi 'Kıyamet saatinin kopacağını da sanmıyorum Buna rağmen Rabbime döndürülecek olursam şüphesiz bundan daha hayırlı bir sonuç bulacağım'
Kendisiyle konuşmakta olan arkadaşı ona dedi ki: 'Seni topraktan sonra bir damla sudan yaratan sonra da seni düzgün bir adam kılan (الله)'ı inkar mı ettin?' 'Fakat O الله benim Rabbimdir ve ben Rabbime hiç kimseyi ortak koşmam' 'Bağına girdiğin zaman 'Maşaالله الله'tan başka kuvvet yoktur' demen gerekmez miydi? Eğer beni mal ve çocuk bakımından senden daha az (güçte) görüyorsan' 'Belki Rabbim senin bağından daha hayırlısını bana verir (seninkinin) üstüne gökten 'yakıp-yıkan bir afet' gönderir de kaygan bir toprak kesiliverir' 'Veya onun suyu dibe göçüverir de böylelikle onu arayıp bulmaya kesinlikle güç yetiremezsin'
(Derken) Onun ürünleri (afetlerle) kuşatılıverdi Artık o uğrunda harcadıklarına karşı avuçlarını (esefle) oğuşturuyordu O (bağın) çardakları yıkılmış durumdaydı kendisi de şöyle diyordu: 'Keşke Rabbime hiç kimseyi ortak koşmasaydım' الله'ın dışında ona yardım edecek bir topluluk yoktu kendi kendine de yardım edemedi İşte burada (bu durumda) velayet (yardımcılık dostluk) hak olan الله'a aittir O sevap bakımından hayırlı sonuç bakımından hayırlıdır
Onlara, dünya hayatının örneğini ver; gökten indirdiğimiz suya benzer, onunla yeryüzünün bitkileri birbirine karıştı, böylece rüzgarların savurduğu çalı çırpı oluverdi الله, herşeyin üzerinde güç yetirendir Mal ve çocuklar dünya hayatının çekici süsüdür; sürekli olan 'salih davranışlar' ise Rabbinin katında sevap bakımından daha hayırlıdır (Kehf Suresi, 32-46)
Bu kıssada insanın dünya hayatındaki gücüne aldanarak böbürlenmesinin ne kadar akılsızca bir tavır olduğu, çünkü الله'ın o gücü anında yok edebileceği vurgulanmaktadır Aynı gerçek, bir başka kıssada "bahçe sahipleri" örneği ile anlatılır:
Gerçek şu ki, Biz o bahçe sahiplerine bela verdiğimiz gibi bunlara da bela verdik Hani onlar sabah vakti onu (bahçeyi) mutlaka devşireceklerine dair and içmişlerdi (Bu konuda) hiçbir istisna yapmıyorlardı Fakat onlar uyuyorlarken Rabbin tarafından dolaşıp gelen bir bela onun üstünü sarıp kuşatıverdi Sonunda (bahçe) kökünden kuruyup kapkara kesildi
Nihayet sabah vakti birbirlerine seslendiler: "Eğer ürününüzü devşirecekseniz erkence kalkıp çıkın" Derken aralarında fısıldaşarak çıkıp gittiler "Bugün sakın oraya hiçbir yoksul girip de karşınıza çıkmasın" (Yoksulları) Engellemeye güçleri yetebilirmiş gibi erkenden gittiler Ama onu görünce: "Muhakkak biz (gideceğimiz yeri) şaşırmışız" dediler "Hayır biz (herşeyden ve bütün servetimizden) yoksun bırakıldık" (İçlerinde) Mutedil olan biri dedi ki: "Ben size dememiş miydim? (الله'ı) Tesbih edip yüceltmemiz gerekmez miydi?" dediler ki: "Rabbimiz seni tesbih eder yüceltiriz; gerçekten bizler zalimmişiz" Şimdi birbirlerine karşı kendilerini kınamaya başladılar "Yazıklar bize gerçekten bizler azgınmışız" dediler "Belki Rabbimiz onun yerine daha hayırlısını verir; şüphesiz biz yalnızca Rabbimize rağbet eden kimseleriz" İşte azap böyledir Ahiret azabı ise muhakkak çok daha büyüktür; bir bilseler (Kalem Suresi, 17-33)
Dikkat edilirse, Kuran'da dünya hayatına aldanıp doğru yoldan sapan insanlar olarak anlatılan kişiler, الله'ın varlığını inkar eden "ateist" kişiler değildir الله'ın varlığını bilen ve kabul eden, ancak O'nu anmaktan uzaklaşmış kişilerdir Hataları, الله'ın kendilerine nimet olarak verdiği imkanları kendilerinin çok doğal bir hakkıymış gibi görerek, büyük bir kibire kapılmalarıdır الله'ı ve O'nun gücünü sadece sözde kabul ederler, ama kalpleri kendi gururları, kibirleri, hırsları ve bencillikleri ile doludur
HARUN YAHYA

Dikkat edilirse, Kuran'da dünya hayatına aldanıp doğru yoldan sapan insanlar olarak anlatılan kişiler, الله'ın varlığını inkar eden "ateist" kişiler değildir الله'ın varlığını bilen ve kabul eden, ancak O'nu anmaktan uzaklaşmış kişilerdir Hataları, الله'ın kendilerine nimet olarak verdiği imkanları kendilerinin çok doğal bir hakkıymış gibi görerek, büyük bir kibire kapılmalarıdır الله'ı ve O'nun gücünü sadece sözde kabul ederler, ama kalpleri kendi gururları, kibirleri, hırsları ve bencillikleri ile doludur