Mısır İnisiyasyonu-1 İlk Adım / Mısır İnisiyasyonu-2 İsis Mabedi

Mısır, kadim çağlarda "Kutsal Bilim"in en önemli merkezlerinden biri ve insanlığı aydmlatan büyük inisiyeleri yetiştiren bir okuldu Bu merkezde yetişenler arasında bazı filozoflar da bulunmaktadır Ancak şurası bir gerçek ki, bu merkezlerde yetişenlerin sadece çok küçük bir kısmı hakkında bir bilgiye sahip bulunmaktayız

Bir zamanlar Mısır'da yaşananlar dünya tarihinin en gizli kalmış konularından biridir Ve bir zamanlar burada yaşananların büyük bir bölümü günümüzde hâlâ gizliliğini koru­maya devam etmektedir O dönemlerde mabetlerden dışarıya sızdırılmamaya özen gösterilen sırlar o denli iyi muhafaza edilmiştir ki, bazı filozof ve peygamberlerin bu merkezlerde yetiştirildikleri bile açıkça insanlık tarihinde yer bulamamıştır

înisiyeler için bir zamanlar yeryüzünü aydınlatmış olan "Osirisin Işığı" bugün terkedilmiş mabetlerde artık sönmüş durumdadır
Thot'un binlerce yıl öncesinden söylemiş olduğu kehanet niteliğindeki şu sözleri, bugün tam anlamıyla gerçek­
leşmiş bulunmaktadır:



Evet Taşlara oyulmuş bir tarih Bu taş sayfaların üzerine işlenmiş hiyeroglifler arkeologlar ve tarihçilerce bugün çözümlenebilmiştir Ama bütün bunlara rağmen ortada yine de önemli bir sorun kalmıştır:

Bu gizemli tarihin ve kültürün sırlarına nüfuz etmek

Bu sır, rahiplerin ezoterik öğretilerine ilişkin bir sırdır ve bu sırları gün ışığına çıkartabilmek için Mısır İnisiyasyonu'nun gizli yolunu aydınlığa çıkartmak gerekir

İşte bunu yapabilmek için şimdi tarihin geçmiş dönemlerine geri dönüyor ve bir zamanlar Mısır'daki mabetlerin içinde yaşananları gözümüzün önünde canlandırmaya başlıyoruz:

SIRLAR ÖĞRETİSİ'NE GİRİŞ

Tarih: MÖ 1300'ler Ramses dönemi Musa Peygamber'in de Mısır'da yaşadığı dönem, işte bu dönemdi

Yunan kentlerinden, Trakya'dan, Anadolu'dan ve Mezopotamya'dan kopup gelen çok sayıda insan, mabetlerinin ününü duyduğu Mısır'a gelmekten kendilerini alamıyordu

Menfis'e vardıklarında gördükleri karşısında büyülü bir dünyanın içinde kendilerini buluyorlardı O kendine has kıyafetli insanlar, haşmetli yapılar ve halk şenlikleri onlara Mısır'ın zenginliğini ve bolluğunu göstermeye yetiyordu

Mabedin en iç bölümünde büyük bir gizlilik içinde yapılan kutsama ayininden çıkıp, on iki Mısırlı'nın taşıdığı tahtırevanına binen Firavun'u ilgiyle seyrediyorlardı Tahtın önünde yüıüyen bir grup rahip, altın nakışlı bir yastığın üzerine konmuş kraliyet nişanı "Koç Başlı Asa "yi taşıyorlardı Tahtın arkasında ise, genç rahip adayları geliyordu Önde giden rahiplerin başlarındaki beyaz taç ve göğüslerinden sarkan mükemmel bir işçilik ürünü olan koç ve aslan nişanları, onları seyredenleri adeta büyülüyordu

Gece olunca bayraklarla donanmış sandallarda Nil'in kıyılarında yanan meşalelerin altında konser veren çalgıcı grupların eşliğinde dansözler raks etmekteydiler Olup bitenleri hayranlıkla izleyenler bu dansın ve müziğin gizemli dünyasında farklı bir şeyler olduğunu hemen sezinliyorlardı Dansta kesinlikle cinsellik teması değil, insanın ruhuna hitabeden öğeler olduğu derhal farkediliyordu Mabede girmeye hak kazananlar müziğin ve dansın nasıl insanın arınmasında bir yöntem olarak kullanıldığını daha sonra anlayacaklardı Şu anda sadece bu gizemli müziği ve gizemli dansı uzaktan seyretmekle yetinen adaylar, serin çöl akşamının sihirli dünyasına kendilerini bırakıyorlardı

Görünüm ve atmosfer muhteşemdi Gelenler sihirli ve büyülü bir dünyanın kendilerini içinde buluveriyorlardı Burası gerçekten de masallar dünyasındaki büyülü bir yaşamın hüküm sürdüğü bir ülke izlenimi uyandırıyordu Ama bütün bunlar, Mısır'ı görmeye gelmiş olan kişinin aradığı şeyler değildi Onlar görünen büyülü atmosferin değil, mabetlerin derinliklerinde yaşanan görünmeyen büyülü dünyanın peşindeydiler

Onca yolu aşıp buralara gelmelerinin asıl nedeni, mabetlerin derinliklerinde saklanan sırlara sahip olmaktı Bunun hiç de kolay bir iş olmadığını ve belki de bu sırlara hiçbir zaman dokunamadan buradan gitmek zorunda kalacaklarını da biliyorlardı Çünkü bu sırlara sahip olabilmek için çok çetin sınavlardan geçirilecekleri, kendilerine önceden söylenmişti Niceleri gelmiş ve elleri boş dönmüştü Mabedin kapısmdan bile içeri girememişlerdi
- "Acaba ben mabedin kapısından içeri girebilecek miyim'
'Peki ya mabede girdikten sonra nelerle karşı laşacağım'
- "Ya vaz geçer de çıkmak istersem?"

İşte Nil kıyısında meşalelerin altında, müziğin eşliğinde dans edenleri seyrederken tüm bu sorular, buraya ilk kez gelenlerin zihninden garip bir kuşkuyla peş peşe akıp gidiyor­du!

Nice aday "Yoksa buraya hiç gelmemeli miydim?" diye kendi kendisine sormaktan kendisini alamıyordu Yoksa vakit henüz erkenken buralardan çekip gitmeli miydi? Bu kadar endişeye ve kendilerini bekleyen bilinmezliğin stresine katlanmaya değer miydi? Yıllarını acaba ne uğruna harcayacaktı?

Yıllarca kalacakları ve asla bu süre içinde mabetten dışarı çıkamayacakları, bilinmeyen bir serüvene doğru yaklaştıklarını artık daha kuvvetli hissetmeye başlamışlardı Artık Mısır'daydılar ve sabah olunca bu yolda ilk adımı atacaklardı!

Yaşamlarının büyük bir dönüm noktasıydı bu Ve birçokları için artık geri dönüş yoktu

Son Akşâm

İnisiyasyona kabul her yılın belirli dönemlerinde toplu olarak törenler eşliğinde yapıldığından, gelen adaylar önce belli bir yerde misafir ediliyor ve burada bekletiliyordu Bu süre içinde kenti dolaşabiliyorlar ve akşam olunca da misafir edildikleri yere geri dönüyorlardı Böylelikle Mısır'ın atmosferine yavaş yavaş ısınmaya başlıyorlardı

İşte yine o günlerden birinin akşamıydı

Yarın sabah inisiyasyona kabul işlemleri başlayacaktı Bu düşünceler içinde yattıklarında "Sırlar Dünyası"na atacakları ilk adımın heyecanı herkesi kaplamıştı Biraz da korkmadıklarını söylemek mümkün değildi Çünkü buraya gelmeden önce sırlarla karşılaşmaya hazır olmayanların mabetlerin derinliklerinde akıllarını yitirdikleri, delirdikleri ile ilgili o kadar çok şey anlatılmıştı ki!

Peki ya kendisi sırlarla karşılaşmaya hazır mıydı?

Umut, merak, endişe ve korku ile karışık duygular içinde yataklarına yattılar Gözlerini kapattıklarında Mısır'ın o sihirli dünyası belirdi Değişik kıyafetli insanları ve hiçbir yerde görmedikleri yapılarıyla; çok farklı bir yerde olduklarını artık gayet iyi biliyorlardı İşte bu düşüncelerle herkes o geceyi yarı uyuyarak, yarı uyanık geçirmişti

Mabede İlk Adım

"Sırlar Öğretisi"ne inisiye olmak için gelen adaylar mabedin kapısını çaldığında, her biri ayrı ayrı mülakata alınmak için, hizmetkârların eşliğinde iç avlunun dev sütunlu giriş bö­lümüne götürülmekteydi

Burada gelenleri karşılayan mabedin rahipleri adayları teker teker alarak Başrahibin yanına götürmekteydiler Her gelen adayla Başrahip bizzat ilgilenmekteydi Adaylar teker teker ön görüşmeye alındığında, Başrahip tarafındart kendisine görünüşte sıradan sayılabilecek bir takım sorular yöneltilmekteydi Osiris rahibi ona doğum yeri, ailesi ve daha önce eğitim gördüğü mabetlerle ilgili çeşitli sorular yöneltmekteydi

Evet Görünüşte son derece sıradan gelebilecek bu ön mülakat, aslında adayın geçtiği ilk sınavdı Çünkü Başrahip bu görüşme sırasında adayın astral yapısına varıncaya kadar onu kısa ancak net bir psişik sentezden geçirmekteydi

Bu kısa sınav sonucunda baş rahip mabedin kapısını çalmış olan adayın "Sırlar Öğretisi"ne katılmasına uygun olmadığı sonucuna vardıysa, sessiz fakat kararlı bir hareketle adaya hiçbir şey söylemeden, kibarca kapıyı işaret etmekteydi Bu aday için her şeyin sonu demekti Derhal diğer rahipler tarafından mabetten dışarı çıkartılır ve ''Sırlar Öğretisi"nt inisiye olma şansı ebediyen sona ererdi

Adaylarda aranan niteliklerin en Önemlisi, sırlarla karşılaşabilecek kapasiteye sahip olup olmadıklarıydı Adayın iyi niyetli ve "Sırlar Öğretisi" ile karşılaşmaya çok hevesli ol­ması yeterli değildi Aranan en {nıenıli özellik, astral yapısının bu çalışmaya uygun olup olmamasıydı

Kötü niyetli ya da elde edeceği sırları negatif alanlarda kullanabilecek eğilimdeki adayların ise zaten hiç bir şansları yoktu Bu durumları Başrahip tarafından anında algılandığı için, bu tür kişiler de mabetten derhal uzaklaştınhrdı Bu ön elemeden geçebilenler, kısa bir aranın ardından rahipler tarafından yine teker teker çağrılmakta ve adaydan Başrahibi izlemesi istenmekteydi Her ikisi birlikte ilerleyerek, sütunlu giriş bölümlerinden ve iç avlulardan geçip, her iki yanı dikili taşlar ve sfenkslerle donatılmış bulunan üstü açık bir yolu izleyerek küçük başka bir mabede varmaktaydılar Bu, yeraltı dehlizlerine giriş kapısı olma özelliğine sahip bir mabetti

Mabedin kapısının hemen yanında normal bir insan boyutunda olan bir Isis heykeli gelenleri karşılıyordu Kucağında kapalı bir kitap tutan


İsis heykeli yere oturmuş meditasyonyapar durumdaydı Yüzünü ise bir peçe örtüyordu Heykelin alt bölümünde ise şu satırlar yazılıydı:

"Benim peçemi hiçbir ölümlü kaldıramamıştır"

Adayla birlikte kapının önüne kadar gelen Başrahip, adaya dönerek onun korkusuzluğunu ve kararlılığını sınamak için insanın tüylerini ürperten bir konuşma yapardı:





Bir haftalık bekleme süresi

Bu sözleri heyecanla dinleyen aday, gerçekten de ciddi bir durumla karşı karşıya bulunduğunu artık çok daha derinden hissetmeye başlardı Aday tüm bu uyarılara rağmen kararlılığını sürdürür ve mabede girmek istediğini söylerse, Başrahip bir hafta sonra yeniden bu kapının önüne getirileceğini ve ancak o zaman bu kapıdan içeri girmesine izin verileceğini söyleyerek, onu dış avluya geri götürüp, oradaki hizmetkârlara teslim ederdi Bu noktada vaz geçenler ise, hiçbir zorlukla karşılaşmadan derhal mabedin dışına çıkartılırdı

Bu noktada mabetten çıkmaya karar verenlerin sayısı bir hayli fazla olmuştur Mabette kalmaya karar verenler bir hafta boyunca hemen hemen hiçbir şey yapmadan, sadece mümkün olduğunca zihnini temizlemeye ve negatif duygu ve düşüncelere kesinlikle zihninde yer vermemeye özen göstererek hizmetkârların gözetiminde bulunurlardı Bu süre içinde adaylar belirli zamanlarda bir araya getirilirlerdi Ancak onlardan istenen tek şey, kesinlikle hiç konuşmamak ve mutlak bir sessizlik içinde bulunmaktı

Her bir adayın kendisine ait bir odası bulunur ve zamanlarının çoğunu ya bu odada, ya da mabedin avlusunda diğer adaylarla birlikte geçirirlerdi

Bir haftalık bekleme süresi ilk başta hiç bir şey yapılmadan geçen bir süre gibi görünse de bu süre içinde hiç konuşmadan sadece kendi iç dünyasıyla adayın baş başa kalması sağlanmış olunuyordu Böylelikle bu süre içinde aday kendi içindeki her türlü endişeyi yeterince tahlil etme imkânına ulaşabiliyordu Aceleye getirilmiş ve bir anlık kararla adayın mabede girmesinin önü alınmaya çalışılıyordu

Bu bir haftalık bekleme süresinin bir başka yararı daha vardı Bu süre içinde aday, mabedin sahip olduğu enerji alanının içinde yaşama imkanına ulaşabiliyordu Böylelikle mabedin aurasıyla ilk teması gerçekleştirilmiş olmaktaydı Bu, aday için mabedin enerjileri altında yıkanma anlamına geliyordu

Hiç konuşmadan geçen bir haftanın sonunda, asıl sınava tutulacakları gün gelip çatmaktaydı Sınav akşamı adaylar her zaman olduğu gibi yine teker teker ahnarak gizli mabedin kapısının önüne getirilirlerdi Ancak bu kez Başrahip değil, henüz eğitimleri devam eden "Neokor" ismi verilen genç rahip adayları kendilerine eşlik ederdi

Kendisine eşlik eden iki rahiple birlikte daha önce Baş-rahiple kapısında konuştuğu küçük mabede geldiklerinde, mabedin kapısını diğer rahipler açarak, adayı içeriye alırlardı Mabedin kapısı çok karanlık bir hole açılmaktaydı Duvarlarda aralıklı olarak yanmakta olan meşalelerin zayıf ışığı, holün her iki yanındaki heykelleri zar zor görülebilecek kadar aydınlatabiliyordu Son derece kasvetli ve iç karartıcı bu holün duvarlarının dibine sıralanmış insan vücutlu aslan, boğa, kartal, yılan başlı heykeller ortamı daha da esrarengiz bir hâle sokuyordu

Aday çevresini saran bu büyülü atmosfer karşısında içinin ürpermesine engel olmakta zorluk çekse de, çok özel bir yerde olduğunu artık tüm benliğinin derinliklerinde hissetmeye başhyordu

Hiçbir şey konuşmadan yürümeye başladıklarında sanki holün sonu hiç gelmeyecekmiş gibi görünüyordu Uzun bir yürüyüşün sonunda; yüzleri birbirine dönük ayakta duran bir mumyayla, bir iskeletin bulunduğu bir alan yer almaktaydı Burası holün sonuydu Ancak ilk bakışta her tarafı duvarlarla kapalı çıkmaz bir sokağa gelindiği düşünülebilirdi Tam bu sırada o ana kadar hiç konuşmayan rahipler yine hiç konuş­madan sadece elleriyle; karşıdaki duvarda dikkatlice bakılırsa meşalelerin ışığında zar zor görülebilen bir deliği işaret etmekteydiler Duvardaki bu delik ancak sürünülerek derlenebilecek kadar alçak ve küçüktü Adaya buradan içeri girmesi işaret edilmekteydi Bu sırada rahiplerden birinin sesi duyulmaktaydı:

Hala daha geri dönebilirsin Mabedin kapısı henüz kapanmış değil Ama sen hala devam etmekte kararlıysan, bu delikten geçip geri dönmemecesine yola devam etmek zorundasın

Seni daha öncede uyarmıştık Bu son uyarımız Şu anda geri dönmek istersen seni geri götürebiliriz

Kapı kapanıyor

Aday tüm cesaretini toplayıp: "Devam ediyorum" derse, bunun üzerine rahipler ona yanmakta olan bir kandil verip geldikleri holden geri dönerek, mabedin kapısın büyük bir gürültüyle kapatarak, adayı orada yalnız başına bnakıyorlardı O kasvetli holün sonundaki duvarın dibindeki nereye açıldığı belli olmayan deliğin önünde aday bir anda tek başına kahveriyordu Yapabileceği tek bir şey vardı Elindeki kandilin yağı bitmeden bir an önce o delikten içeri girip yeraltındaki delhizlerde ilerlemek Artık tereddüte yer yoktu Elindeki kandille birlikte zorlukla sürünerek dehlizde ilerlemeye başlıyordu Zorlukla ilerlemeye çalışırken dehlizin derinliklerinden gelen bir sesle bir an duraksıyordu

"Sırlar Bilimine ve kudrete göz diken akılsızlar burada telef olup giderler"

Gerçekten de moral bozucu ve tedirgin edici bir sözdü bu Üstelik belirli aralıklarla tam yedi kez mükemmel bir akustik etki ile tekrarlanmaktaydı

Ancak yapılabilecek bir şey yoktu Mabedin kapısı bir kez kapanmıştı artık İlerlemekten başka çaresinin olmadığı ortadaydı Bu tehdide rağmen ilerlemek gerekiyordu Sürünerek ilerlediği dehliz gittikçe genişlemekte ve daha kolay ilerlemesine olanak sağlıyordu Ama bu sefer de gittikçe aşağıya doğru dikleşerek inen bir eğim hâlini almaktaydı Gözüpek yolcu sonunda kendisini dibinde kuyu olan bir çukurun içinde buluyordu

Çukurun içindeki bu kuyudan aşağıya doğru demir bir merdiven sarkıtılmıştı Merdivenin sonu da, kuyunun dibi de görünmüyordu! Elindeki ışık ancak birkaç basamak aşağısını aydınlatabiliyordu Dikkatle merdivenden aşağıya doğru inen aday, bir süre sonra basamakların bittiğini ancak kuyunun derinliklere doğru devam ettiğini görmekteydi Titreyen eliyle sımsıkı tutmaya çalıştığı ikandilinin ölgün ışığı sonsuz karanlığın içinde aciz kalmaktaydı!

Merdivenin basamakları bitmiş ancak kuyunun sonuna varamamıştı Yukarıya tırmanıp geldiği yerden geri dönebilirdi Ama kendisine kapının bir daha asla açılmayacağı söylenmişti! Daha fazla da aşağıya inemiyordu Öylece orada onu altında bekleyen korkunç karanlıkla baş başa kalıvermişti

Böyle bir çaresizlik içinde kalacağını hiç aklına getirmemişti Her şeyin bittiğini zannettiği bir anda, tam karşısında zayıf ışıkta zorlukla farkedilebilen bir oyuğun ve bu oyuğun içinde de basamaklar olduğunu farketmekteydi

Bir merdiven! Buradan kurtuluş yolu! Derin bir nefes alıp, derhal o tarafa doğru yönelmekte, böylece uçurumdan kurtulmaktaydı

Tüm bu yaşadıklarının girmiş olduğu mabette yıllar sürecek inisiyasyonunun saflıalarını sembolize ettiğini henüz anlayacak durumda değildi

Çoğu zaman gerçekler hep insanın gözü önündedir ama insanlar bunu göremedikleri için anlayamamaktadır Aynen demin yolunu son anda farketmesi gibi Ancak bütün bunları şu anda düşünecek durumda olmayan aday, tedirginlik içinde yoluna devam etmek zorundaydı

Mabetteki İlk sınav sona eriyor

Şu anda içinde bulunduğu basamaklar rahatça ayakta durup tırmanmaya müsait bir yapıdaydı Spiral çizerek yukarılara doğru tırmanan bir dehlizde ilerleyen adayın önü, bronz parmaklıklarla kesilirdi Parmaklıkların hemen ardında ise meşalelerle gayet iyi aydınlatılmış, üstü Mısır İnisiyasyonu'na ait sembollerle süslenmiş oldukça yüksek ve heybetli sütunlarla desteklenmiş geniş bir alan bulunmaktaydı Parmaklıklara kadar gelen adayı orada "Pastafor" ismi verilen ve Mısır İnisiyasyonu'nda "Kutsal Sembol Muhafızı" olarak tanımlanmakta olan bir rahip karşılamakta; sevecen ve insana güven veren bir yüz ifadesiyle parmaklıkları açıp onu içeriye alırdı

Mabetteki ilk sınavını başarıyla bitirip, buraya kadar gelme cesareti gösterdiği için onu kutlayıp, galerideki kutsal resimlerin anlamlarını anlatmaktaydı Böylelikle aday, ilk inisiyatik bilgilerini almaya başlamış oluyordu Bu, adayın mabette aldığı ilk dersti

Mabedin
" Kutsal Sembol Muhafızı"
tarafından adaya aktarılan ilk bilgilerin çok az bir kısmı açık, büyük bir bölümü ise kapalı bir şekilde adaya açıklanırdı

İlk başta oldukça karmaşık bir görünüme sahip olan bu bilgileri, adayın o an anlayabilmesi kesinlikle mümkün değildi Anlatılanları sadece dinliyor ve ne anlama geldiğini zihninde bir yerlere oturtmaya çalışıyordu ama bu anlatılanlar öylesine sembolik bir dile sahipti ki, bu sembolleri içselleştirebilmek için adayın yıllar sürecek bir eğitimden geçmesi gerekiyordu
Zaten o an için adaydan da bu anlatılanları tam olarak idrak etmesi beklenmiyordu

Tüm sembolik bilglerde olduğu gibi bu bilgiler de, kat kat bohçalanmış bir özelliğe sahipti Her bir adayın bu bohçalardan kaç katını açabileceği tamamen kendi kapasitesine bağlıydı

Sırlarla İlk Karşılaşma

Meşalelerin aydınlattığı holün çevresinde sıralanan devasa taş sütunların üzerine işlenmiş tam yirmi iki kabartma heykel bulunmaktaydı Hepsinin de altında bir harf ve bir sayı bulunmaktaydı Mevcut yirmi iki heykel yirmi iki (emel sun sembolize etmekte ve "Ezoterik Bilimin Alfahesi'ni" oluşturmaktaydı Bunlar evrensel prensiplerin anlaşılmasında anahtar olabilecek sırlara karşılık geliyordu

Bu lisanda her hart ve her sayı, ilâhi alemde, ruhsal alemde ve fizik alemde yansıınaları olan üç ögeli bir yasayı ifade etmekteydi

"Kutsal Sembol Muhafızı" bunu adaya şu şekilde anlatmaktaydı:



"Kutsal Sembol Muhafızı"nın bu sözleri aslında tüm evrende varolan ve yeryüzünde de geçerli olan çok önemli majik bir yasayı anlatmaktaydı

Bu yasa "aşağısı yukarıya, yukarısı aşağıya benzer" sözleriyle Ezoterizm'de ifade edilen kozmik bir prensiptir

Bu aynı zamanda evrenin her köşesinde hep aynı tarzda işleyen yasaların varlığına işaret eder Bu sırrı bilen bir Osiris rahibi, yeryüzünde belli bir konsantrasyonla ve belli bir bilinç düzeyi içinde kutsal alfabeye uygun belli bir sözcüğü telaffuz ettiğinde; kozmik bir etkiyi, ya da ruhsal bir gücü harekete geçirebilmekteydi Bu yolla mucizevi diye nitelendirilen pek çok fenomen gerçekleştirilebilmekteydi Bu tam anlamıyla majik bir uygulamaydı İşte "Kutsal Sembol Muhafızı"nın adaya anlatmaya çalıştığı sır buydu

Günümüzde sihirli olduğu dilden dile dolaşarak gelen "Abrakadabra", "Okııs Pokus" gibi bazı sözcükleri hepimiz duymuşuzdur Aslında bu inanışın altında yatan gerçek yuka­rıda aktarmaya çalıştığımız ve majinin önenıli bir bölümünü oluşturan bu evrensel prensibe dayanmaktadır Kuşkusuz ki, halk arasında dilden dile dolaşarak gelen bu kalıplaşmış sözcüklerin bugün için hiçbir majik etkisi yoktur Ancak bir zamanlar bu tür kelimelerin mabetlerde kullanıldığını biliyoruz Günümüze kadar gelen bu inanışın kökeni işte bu eski kültürlerin ezoterik bilgilerine dayanır, Ezoterizm'de bu konu "Ses'in Gücü" ya da "Ses Majisi" başlıkları altında ele alınmıştır

Dini Öğretiler'de karşımıza çıkan "Dua mekanizması "nın kökeni de, yine bu prensiple bağlantılıdır Bu prensip tüm dinlerin ezoterik içeriklerinde gizlenmiş ancak halka bu prensip hiç bir zaman açık olarak anlatılmamıştır Sadece ibadetlerin bir parçası olarak bu teknik halka aktarılmıştır

Her dinsel öğretide kullanılan duaların sahip oldukları bir enerji kapasiteleri vardır Ancak bu enerjileri onların orjinal dillerinde okunduklarında ortaya çıktığı unutulmamalıdır

Majik yönü bir hayli gelişmiş olan Mısır İnisiyasyonu'nun önemli yazılı belgelerinden biri olan Mısır'ın Ölüler Kitabı'nda da bu tür dua ve ilâhiler vardır Ancak bunların ter­cümeleri, yukarıda açıkladığımız nedenden dolayı aynı etkiye
sahip değillerdir

Bu konuya tekrar döneceğiz

Sayılar Bilimi

"Kutsal Sembol Muhafızı" adaya "Gizli Sayılar Bilimi" ile ilgili bilgileri aktarmaya başlamadan önce şunları söylemekteydi:

Kutsal yolun yolcusu şunu hiç bir zaman unutmaz İnsanlar ölümlü Tanrılar, Tanrılar ise ölümsüz İlahlardır

Bu sözlerin ardından, "Kutsal Alfabe" ve "Sayılar Bilimi" ile ilgili ilk bilgileri adaya aktarmaya başlardı:



Gizli mahzendeki 1 No'lu sır buydu işte 1 No'lu sırrın üzerinde yazıldığı heykel ise, elinde asa ve başında altın taç bulunan beyaz giysili bir Maj ile temsil edilmekteydi

Böylelikle adaya ilk sır aktarılmış olmaktaydı: ''İnsan Tanrısı'na benzemektedir Bir başka deyişle insanda Tanrısal bir güç gizlidir"

Bu sırnn daha sonra gelen çeşitli toplumların dinsel öğretilerinde de farklı sembollerle dile getirilmiş olduğunu görmekteyiz

Örneğin:

Eski Yunan'da: Tanrı insanın içinde uyumaktadır Ve inisiyasyonla bu gizli güç uyandınlabilir

Müslümanlık'ta:

Hiçbir yere sığmayan Tanrı, mümin kulunun kalbine sığmaktadır "Biz size şah damarınızdan da yakınız" sözüyle bu durum Kur'an-ı Kerim'de de dile getiril­miştir

Örnekleri çoğaltmak mümkün ama konumuzu fazla uzatmak istemiyorum Biz Mısır'daki mabedimize tekrar geri dönelim

Ateş ve Su Sınavları'ndan Geçiş

Teker teker tüm sütunları ve bunlara karşılık gelen "Kutsal Alfabe" ile "Sayılar Bilimi"nin sırlarını adaya aktaran "Kutsal Sembol Muhafızı" sözlerini bitirdikten sonra, holde bulunan bir kapıyı açarak adayı oraya davet ederdi Ancak adayı davet ettiği yer, dibinde harlı bir ateşin alev alev yandığı; merdivenlerle inilen genişçene bir çukurluğa açılan bir odaydı Oraya indiğinde ne olacağı belliydi Ve bu ölüm demekti!

Mabede girdiği andan itibaren, kayıtsız şartsız her istenileni yapması gerektiğinin bilincindeydi Göstereceği en ufak bir tereddütün, inisiyasyonunun da sonunu getireceğinin farkındaydı Bu kuralı gayet iyi biliyordu ama bu sefer işin ucunda ölüm vardı Aday ne yapacağını şaşırmış bir vaziyette hocasına bakarken, "

Kutsal Sembol Muhafızı" devreye girmekte ve şunları söylemekteydi:

Bu sözün hemen ardından "Kutsal Sembol Muhafızı" "Sırlar Galerisi"nin bronz parmaklıgınuı arkasına geçip ağır ağır kapıyı kapatarak oradan uzaklaşırdı Artık aday "Sırlar Galerisi"nde yine tek basınadır Bronz parmaklıklı kapının kapanmasıyla adayın geri dönüş şansı da engellenmekteydi Artık önünde sadece tek bir çıkış yolu kalmıştı O da dibinde alevlerin bulunduğu ateş çukuruydu!

İster istemez o anda tüm adayların aklına, az önce mabedin derinliklerinden yansıyan şu söz geliyordu:

"Sırlar Bilimi'ne ve kudrete göz diken akılsızlar burada telef olup gider­ler!"

- "Yoksa sırlarla karşılaşmaya layik olmadığımı anladılar ve beni bu yüzden ateşe atmak mı istiyorlar!"

Zihninden böyle düşünceler geçen birçokları paniğe kapılmakta, korku içinde bağırıp çağırmaya ve kendisini buradan çıkartmaları için yalvarmaya başlamaktaydı Böylelikle işte tam bu noktada, sınavı kaybetmekte ve derhal mabedin hizmetkârlarınca bulunduğu yerden çıkartılmaktaydı Eğer cesaretini toplayıp ateş odasına doğru yürüyebilirse, aslında bütün bu olup bitenlerin bir illüzyondan ibaret olduğunu anla­makta gecikmemekteydi Çünkü uzaktan gördüğü alevlerin büyük bir bölümünün ışık gölge oyunlarıyla yapılmış görüntüler olduğunu farketmekteydi Orada bulunan gerçek alevlerin ise, rahatlıkla arasından geçebileceği kadar bir mesafede olduğunu anlamaktaydı

Adayı böylesine zor bir durumla karşı karşıya bırakmalarının iki amacı vardı:

Birincisi, yaşamın birçok alanının aynen burada olduğu gibi büyük bir illüzyondan ibaret okluğunu, bu sembolik oyunla adaya aktarmaktı Evet buradan adayın çıkartması gereken birinci ders yaşamın sadece görünenden ve zannedilenden ibaret olmadığıydı

Bu sınavdan beklenen ikinci amaç ise; sonu ölüm bile olsa, "Sırlar Bilgisi"ne doğru yürüyüşüne devam etme kararlılığını gösterip gösteremeyeceğinin anlaşılmasıydı Bu aynı zamanda eğitmenlerine kayıtsız şartsız kendisini teslim edip etmediğinin de bir göstergesini oluşturmaktaydı Eğitmenlerine duyduğu güven bu şekilde test edilmekteydi

İşte bu kararlılıkla ateş odasına doğru yürüyebilen aday, sonunda alevlerin arasından rahatlıkla geçip, kendisini bir başka galeride buluyordu Bu galeride ise kendisini simsiyah bir su beklemekteydi Ne kadar derin olduğu ve içinde ne olduğu dışarıdan anlaşılamayan bu sudan da geçip yoluna devam etmesi gerekmekteydi

İçinde ne olduğu belli bile olmayan kapkaranlık bu sudan geçme cesareti gösterebilen adaylar için önemli bir merhale atlatılmış olmaktaydı Ama bu henüz mabede kabul edildikleri anlamına gelmiyordu Daha önlerinde geçmeleri gereken başka engeller kendilerini beklemekteydi Ne var ki, onlar henüz bunu bilmiyorlardı

Özellikle de tüm bu zorlukların bittiği zannedildiği bir anda kendilerini bekleyen bir başka zorulu sınav belki de her şeyin sonunu getirecekti

Zorlukların bittiği zannedildiği anda

Önce ateş sonra da su sınavından başarıyla geçebilen adaylar, iki rahip tarafından karşılanmaktaydı Rahipler adayı alıp, kubbeli geniş bir odaya götürmekteydi Burada hizmetkârlarca banyo yapmasına olanak sağlanır, üstü başı iyice temizlendikten sonra, güzel kokular sürülen adaya, Mısır'a özgü bir modelde hazırlanmış ince keten bir cüppe giydirilmekteydi Odada bulunan son derece rahat bir yatakta uzanıp dinlenebileceğini, daha sonra Başrahip'in gelip kendisiyle görüşeceğini söyledikten sonra hizmetkârlar odayı terkederlerdi

Artık derin bir nefes alma zamanıdır

Yorgunluk ve stresten o ana kadar bitkin düşen aday bu sükûnet ortamında rahat bir nefes alıp, yatağına serilmekteydi Geçtiği dehlizlerde gördükleri ve yaşadıkları teker teker gözlerinin önünden geçmekte ve acaba bundan sonra ne olacak diye düşünmekten de kendisini alamamaktaydı

Bu düşünceler içinde tam içi geçip uykuya dalmak üzereyken, mabedin derinliklerinden gelen, insanda cinsellik temasını uyandıran müzik nameleriyle tekrar kendisine gelmek­te ve neler olup bittiğini anlamaya çalışmaktaydı Tam bu sırada yavaş yavaş odanın karanlık bir bölümünden kendisine doğru yaklaşmakta olan bir bayanın silueti, tüm zihnini allak bullak ediyordu!? Pembe bir tüle bürünmüş, boynunda muskası olan Sudanlı bir kadındı bu Sol elinde bir kupa tutmakta ve adaya şehvetli gözlerle bakmaktaydı Çıkık elmacık kemekleri, kırmızı etli dudakları, loş ışıkta parlayan gözleri adayın aklını başından almak üzereydi ki, aday ne yapacağını şaşmnış bir vaziyette yerinden kalkıp ellerini yüzüne kapatıp, öylece donup kalmaktaydı Bir mabette, hele ki bir Mısır mabedinde bir kadına yaklaşmak Olacak şey değildi Bütün bunlar yetmiyormuş gibi kadın, adayın işini iyice zorlaştırmaya çaba sarfedermişcesine yanına iyice yaklaşarak, "Yabancı benden korkuyor musun? Sana galiplerin ödülünii, mutluluk kupasını getirdim Yorgunluğunu giderir" diyerek elindeki içki ile dolu kupayı uzatmaktaydı Aday kupayı alıp almamakta tereddüt ederken, kadın yavaşça yatağa oturup adayı süzmeye devanı ediyordu

O etli dudakların üzerine eğilenin, o bronzlaşmış omuzlardan etrafa yayılan mis gibi kokulara kendisini kaptıranın vay haline! Elini kadının eline sürdüğü ve dudaklarını o kupada ıslattığı anda, iş çığırından çıkıvermekle ve aday kendisini sarmaş dolaş halde yatakta bulmaktaydı Ama olan olup, arzusunu tatmin ettikten sonra, daha önce kupadan içtiği sıvı, adayı derin bir uykuya sevketmekte, uyanmca da darmadağınık yatağının içinde, yanlış bir şeyler yapmış olmanın huzursuzluğu içinde kendisini yapayalnız bulmaktaydı Tam o sırada, kapı açılmakta, odaya ağır adımlarla

Başrahip girmekte ve adaya hitaben şunları söylemekteydi:





Bu her şeyin sonu demekti Ne mabetten dışarı çıkıp geldiği ülkesine geri dönebilmekte, ne de inisiyasyona devam edebilmekteydi Bu artık mabedin bir hizmetkârı olarak ölünceye kadar burada kalması anlamına geliyordu Kendisine o ana kadar sıradan bir insanın bilmemesi gereken bazı sırlar aktarılmış olduğu ve mabedin sınavlarına şahit olduğu için dışarıya çıkmasına kesinlikle müsade edilemezdi Çünkü bunları dışarıda başkalarına anlatma ihtimali vardı Ketumiyet yasası gereği artık o ömrünün sonuna kadar burada tutulacaktı Böyle bir sonuçla karşılaşabileceği kendisine daha önce defaatlarca hatırlatılmış ve o da bunu kabul etmişti Yapılacak bir şey yoktu! Ve ne yazık ki, affedilme ihtimali de Çünkü Mısır mabetlerinde işler affedilme, affedilmeme, ceza ya da mükâfat sistemlerine göre yürümüyordu Burada her şeyin bir karşılığı vardı ve bu harfiyen uygulanıyordu

Kayırma diye bir şey zaten söz konusu bile olamazdı

Kurallar vardı ve bu kurallara herkes uymak zorundaydı Eğer aday, tüm bunların bir sınavın parçası olduğunu unutmayıp, duygularına bir an için yenilmeyerek kupayı eliy­le itip, kadını reddetseydi, o anda ellerinde meşalelerle 12 rahip gelip onu alacaklar ve yarım daire oluşturacak şekilde dizilmiş ve beyaz giyisiler giyinmiş olan Majlar'ın tam mevcutla bekledikleri İsis Mabedi'ne görkemli bir şekilde götüreceklerdi Fakat bu sınavı atlatamayanlar, ömürlerinin sonuna kadar mabedin hizmetkârlığını yapmak kaderiyle baş başa kalmaktaydılar

Tüm bu yaşananlar aslında adayın mabede kabul töreninden başka bir şey değildi Bu törenin en önemli özelliği, adayın burada yaşadığı her sınav ve her aşama, bundan sonra geçeceği inisiyasyonun safhalarını sembolize etmesiydi Yani kısaca özetlemek gerekirse, mabette kalacağı uzun yıllar boyunca yaşayacaklarının tamamı, kısa bir özet tarzında adaya önceden sembolik bir şekilde gösterilmiş olmaktaydı Ve bütün bu tören boyunca inisiyasyonunda karşılaşacağı tüm zorluklar adaya bir sınav tarzında gösterilmekte ve ne kadar zor bir işe giriştiği kendisine aktarılmaktaydı İşte tüm bu zorlukları yenmeye göğüs germe cesaretini gösterenlerin dahil edildiği "Sırlar Öğretisi"ne, aday bu şekilde kabul edilmiş oluyordu Bu nedenle de, tüm bu yaşananlara Ezoterizm'de "İnisiyasyona Kabul Ritüeli" adı verilmektedir

Mükemmel bir şekilde aydınlatılmış olan İsis Mabedi'nin tam merkezinde göğsünde altın bir gül ile, başında yedi ışınlı bir taç bulunan dev bir İsis Heykeli bulunmaktaydı "Sırlar Öğretisi "ne kabul sınavlarından başarıyla geçenler işte bu heykelin önünde kendisini bekleyen Başrahip tarafından karşılanmaktaydı

Başrahip, yeni rahip adayını göstermiş olduğu kararlı tutumundan dolayı kutladıktan sonra, çevresinde Majlar'ın sıra­landığı bir başka İsis Heykeli'nin önüne getirmekte ve burada sır saklayacağına ve mabedin kurallarına iteatkâr davranacağına dair yemin ettirilmekteydi İşaret parmağıyla dudaklarını kapatmış "sus" işareti yapan İsis Heykeli'nin önünde gerçekleştirilen bu yemin töreninden sonra Başrahip, tüm mabet üyeleri adına inisiye adayını selamlar ve "Sırlar Öğretisi"ne kabul edildiğini açıklardı

Adayın İsis İnisiyasyonu ve sonrasında Osiris înisiyasyonu'yla devam edeceği eğitimin ilk adımı böylelikle atılmış oluyordu Aday inisiyasyonun ancak eşiğine basmış olmak­taydı Çünkü önünde uzun yıllar sürecek olan bir öğrenim ve çıraklık dönemi vardı

İnisiyasyonda çıraklık dönemi başlıyor

O günden sonra İsis Mabedi'nde kendisine ait bir oda tahsis edilmekte ve zamanının büyük bir bölümünü burada kendisine öğretilen kurallara göre meditasyon yaparak geçirmekteydi Bunun haricinde mabedin dershanesinde Hiyeroglif Alfabeyi öğrenmekte ve kendisiyle ilgilenen rahiplerden çeşitli konularda dersler almaktaydı Bu ilk dersleri "Sırlar Öğretisi" ile yakından ilgili olmayan çeşitli konuları kapsıyordu Mineral ve bitki bilimi, dünya tarihi, tıp, mimari ve kutsal müzik; ders aldığı konuların başında geliyordu Çıraklık dönemi olarak isimlendirilen bu dönem, yıllar süren ol­dukça uzun bir süreyi kapsamaktaydı

Bu süre içinde kendi iç gelişmesiyle ilgili yaptırılan çalışmaların temelini, meditasyon ve konsantrasyon egzersizlerinin de yardımıyla; kendini tanımak ve kendi duygu ve düşüncelerine hakim olma çalışmaları oluşturmaktaydı

Ruhsal Arınma'dan önce Zihinsel ve Fiziksel Arınma

Ruhsal arınma, inisiyatik çalışmaların en önde gelen hedefiydi Ancak bu nihayi hedefe ulaşabilmek için öncelikle negatif duygu ve düşüncelerden arınmak gerekmekteydi Bunun için de uyguladıkları çeşitli arınma ritüelleri vardı Arınma ritüellerinde hedeflenen amaç, fiziksel ve zihinsel arınmanın gerçekleştirililebilmesiydi

Zihinsel ve fiziksel arınma için tüm dünyada olduğu gibi, Mısır mabetlerinde de su kullanılırdı Su ile temizlenmek kirlerden arınmak için kullanıldığı gibi aynı zamanda fizyolojik ve psikolojik arınma için de kullanılan bir yöntemdi Zihinsel temizlik için bu yöntem Mısır'da bilinçli olarak uygulanmaktaydı Mabetlerde bu işlem için büyük özel havuzlar yapılmıştı

Suyla temizlenmenin negatif tesirlerden arındırma etkisi vardır Bu fizyolojimiz üzerinde bize son derece olumlu etkilere yol açar Gün içindeki olumlu olumsuz deneyimlerimiz, çeşitli maddelerin cildimize yapışıp kalmasına sebep olur Sinir ve stresten de kaynaklanan bu kimyasal izler silinmedigi takdirde, vücut bu negatif tesirlerin etkisinden kuıtulamamaktadır Bu da ruhsal huzur ve dengeye kavuşmak için
önemli bir engel teşkil etmektedir

İşte Mısır mabetlerinde suyla arınmadan kastedilen bu kimyasal partiküllerden kurtulmaktı

Mısır'daki mabetlerde suyun bu anndırıcı etkisini çoğaltmak için küçük kapların içindeki suya, rahiplerce yoğun manyetik enerjiler de yüklenirdi Böylelikle suyun zihinsel arındırıcı etkisinin çoğaltılması sağlanmış olurdu Bu suyla adaylara auralarmı güçlendirici ve koruyucu manyetik enerjiler aktarılmaktaydı

Vücut ve ağız bölgesine Tabi Sodyum Karbonat, alın bölgesine ise muhtelif yağların sürülmesi gibi zihinsel ve fizyolojik arınma için Mısır mabetlerinde kullanılan başka yöntemler de vardı

Zihinsel ve fiziksel negatif paıtiküllerden arınmanın bir diğer yöntemi de çimen ya da kumlar üzerinde güneş veya ay ışığında yürümekti Bu şekilde yürümek ya da uzanmak da negatif etkileri yok etmekte, arındırmakta ve adayı enerjiyle
doldunnaktaydı



Fazlalıkların terki

Fazlalıkların terk edilmesi de bir diğer çalışma egzersizlerini oluşturmaktaydı Bu kapsamda dünyasal arzu ve isteklerden terk çalışmaları, mabetteki yaşamının önemli bir parçası olmaya başlıyordu

Terk yoluyla kazanılacak gücün, iç potansiyelinde birikmesi hedeflenmekteydi Biriken bu enerji, psişik etkinliğini gözle görülür bir şekilde artırmaya başlıyordu Bu gelişme, sadece onu gözleyen rahiplerce değil, kendisi tarafından da rahatlıkla hissedilebiliyordu O ilk geldiği günden bu yana pekçok şey değişmişti Sezgileri her geçen gün biraz daha artmış, daha önce kullanmadığı bazı algılama yetenekleri ortaya çıkmaya başlamıştı Çevresindeki insanların bedenlerini kaplayan ışıltılı haleler gün geçtikçe daha da belirginleşiyordu Hatta rüyaları bile farklılaşmıştı Adeta görünmeyen bir gücün etkisi altına girmiş ve bu güç hem dıştan hem de içten kendisini sarıp sarmalıyordu

Bu süreç içinde öğrenci sürekli olarak gözetim altında tutulmakta ve geçirdiği içsel gelişim izlenmekte, ona uygun yeni aşamalara geçilmekteydi Sert kurallara uymaya mecbur edilen öğrenci, kendi egosunu bizzat kendisi kırarak, mürşitlerine kendisini teslim etmekteydi

Ondan mutlak itaat istenmekteydi Mabedin eğitimcileri tarafından ne istenirse tartışmasız bir şekilde aday bunu yerine getiriyor, hiç değilse yerine getirmek için elinden gelen tüm çabayı gösteriyordu Kurallara uymak temel kuraldı Bu disipline uyan adaylara, bu süreç içinde "Sırlar Öğretisi" ile ilgili mürşitlerince pek sınırlı ifşaatlarda bulunulmaktaydı Bu, eğitimin genel prensibini oluşturan bir diğer faktördü

Kendisine aktarılan bir sırrı öğrenci iyice içine sindirmeden, bir diğer sır kesinlikle kendisine açıklanmamaktaydı Yeni bilgilere uyum göstermesi için öğrenciye ihtiyacı olan süre fazlasıyla tanınırdı Açıklanan her bir sına uyum gösterme süreci adaydan adaya farklılık gösterdiği için her aday ayrı ayrı gözlemlenmekte ve içinde bulunduğu durum tahlil edilmekteydi Bu eğitim biçimi, mabede toplu olarak kabul edilen adaylar arasında belli bir ayrımın ortaya çıkmasına neden olmaktaydıYani bir aday henüz inisiyasyonun birinci aşamasını daha tamamlayamadan, bir diğer aday inisiyasyonun üçüncü ve son aşamasına kadar yükselebiliyordu Bu farklılık göz önüne alınarak, adaylar kendilerine uygun gruplara dahil ediliyordu

Bu, o denli dikkatle uygulanırdı ki, bazen uzun bir süre geçmesine rağmen öğrenci kendisine yeni bilgiler verilmemesine şaşırır ve "acaba bende iyi gitmeyen bir şeyler mi var" diye düşünmekten kendisini alamazdı Hatta mürşitlerin kayıtsız davrandıklarını bile zannedebilirdi

Endişelerinin ve sorularının cevabı olarak hep şu cümleyle karşılaşırdı:

- "Bekle ve çalışmana devam et "

Bu sözü her duyuşunda, içinde aniden başkaldırma arzusu, üzüntü ve şüphe uyanıveriyordu

"Büyük ümitlerle geldiği bu mabette yoksa kara maji ehlinin kulu kölesi mi olmuştu?!"

"İradesine hükmederek meçhul bir felâkete doğru mu sürükleniyordu?"

"Yoksa Bütün bunlar sadece birer saçmalıktan mı ibaretti?"

Zihninden geçmesine engel olamadığı bu sorular her geçen gün gittikçe içini daha da Fazla kemirmeye başlıyordu

Ancak onun fark etmediği ve bilmediği bir şey vardı Kendisine kayıtsız kaldığını zannettiği mürşitleri sürekli olarak onu telepatik olarak izlemekte ve geçirdiği ruh hâllerini takip etmekteydiler îşte böyle anlarda onu izleyen mürşitleri ona iç enerjisi­ni ve ilhamını kuvvetlendirici manyetik enerjiler yollayarak, içine düştüğü kabuslardan kurtulmasına yardımcı olmaktaydılar Bu yardımlar sayesinde, olup bitenleri daha iyi anlamaya başlıyordu Kendisine kendisinin haberi bile olmadan yollanan bu manyetik enerjiler sayesinde, en zor anlarında birden bire kendisine gelerek, iç sıkıntılarından bir anda arınıveriyordu

İç Aydınlanma Anları

Bu psişik yardımlar aynı zamanda sezgilerinin de daha güçlenmesine zemin hazırhyordu Ve bu sayede bir zamanlar kendisini eğiten rahiplere sorduğu pekçok sorunun cevabına, kendi içinden gelen seslerle ulaşabiliyordu

Böylelikle daha önce sorduğu tüm sorulara niçin rahiplerce "bekle ve çalışmana devam et" dendiğini daha iyi anlamaya başlıyordu Çünkü aradığı cevapların dışardan değil, kendi içinden çıkıp geldiğini görüyor ve bu da kendisine olan güveninin artmasına neden oluyordu

Mabede girebilmek için maruz bırakıldığı çetin sınavların sembolik anlamlarını da işle bu "iç aydınlanma anları"nda çok daha iyi anlayabiliyordu Mabede giriş sınavında yaşa­dıkları mabette daha sonra yaşayacaklarının tam bir özetiydi

Sınav sırasında içine düşmekten kıl payı kurtulduğu kapkaranlık uçurumun daha sonra içine düşeceği çelişkilerin sembolü olduğunu şimdi çok iyi anlıyordu Şurası bir gerçek ki, sınavda karşılaştığı o karanlık dipsiz kuyu bile, şimdi zaman zaman yaşadığı o şüphe ve korkuların yanında daha aydınlık kalmaktaydı

İçinden geçtiği ateş de onu şimdi yakan ihtiraslarından daha az korkunç görünmekte ve içine atlamak zorunda kaldığı o soğuk ve karanlık su bile, ona içini doldurup kendisini sıkboğaz eden şu şüpheden daha az soğuk gelmekteydi

22 Sırrın Gizemi

Sınav gecesi kendisine yeraltı mahzenlerinde anlamlarının açıklandığı o gizemli yirmi iki sırrı sembolize eden heykellerin aynıları, bu kez mabedin bir salonunda iki sıra halinde tekrar karşısına çıkmıştı ''Sırlar Öğretisi"nm henüz daha eşiğindeyken kendisine son derece üstü kapalı bir şekilde anlatılan bu sırlarla ilgili daha sonra tek bir söz bile edilmemişti

Bunlarla ilgili ne zaman bir soru soracak olsa neredeyse azarlanırcasına itilip kakılmış ve tek bir açıklama bile alamamıştı "Bekle ve gör" denmişti her seferinde Evet "Bekle ve gör" Bunun artık bir sabır işi olduğunu gayet iyi anlamaya başlamıştı

Sabretmeden, fazlalıklarını terk etmeden ve arınmadan sırlarla karşılaşamayacaktı Bunu açıkça kendisine söylememişlerdi ama o içe doğuş anlarında edindiği en önemli bilgilerden biri bu olmuştu Zamanı gelmeden sırlarla temas etmesi mümkün değildi

Peki ne kadar bir zamana ihtiyacı vardı? En çok merak ettiği şeylerin başında bu geliyordu Buna ne kendi içinden, ne de mürşitlerinden bir cevap alamıyordu Demek ki bunun için de beklemesi gerekmekteydi

Aklı sürekli olarak o yirmi iki sırra ve temsil ettiği heykellere takılıp kalıyordu Eğer bunlarla ilgili bilgiler üstü örtülü de olsa geçtiği sınavın sonunda kendisine açıklandıysa ve bu sınav aynı zamanda geçeceği inisiyasyonun saflıalannı anlatan sembolik bir bilgiye de sahipse, o halde ortaya şöyle bir sonuç çıkmaktaydı:

Belki de edineceği sırların temelini oluşturan bu yirmi iki sırrm gerçeğine inisiyasyonun ancak sonunda ulaşabilecekti Bunu anlaması oldukça uzun bir süreye malolmuştu ama artık çok iyi biliyordu ki, bunlar Mısır İnisiyasyonu'nun temellerini oluşturmaktaydı Ve bu sırların neler olduğunu anlayabilmesi için inisiyasyonun tamamını kat etmek gerekiyordu Burada da sabır, karşısına dikilmişti Sabretmeli ve beklemeliydi Ve bu arada sabretmeyle ilgili de bir şeyler keşfetmeye başlamıştı

Sabretmenin basit anlamda köşesine çekilip bekleme olmadığmı, tam tersine kendisinin göstereceği çaba ve çalışmayla geçen bir süreci kapsaması gerektiğini fark etmişti Şimdi mürşitlerinin kendisini neden terketmiş gibi göründüklerini daha iyi anlıyordu Rahipler de sabrederek kendisinin belli bir yol kat etmesini bekliyorlardı O içe doğan aydınlanma anlarının birinde fark ettiği gerçeklerden biri de buydu işte

Yirmi iki sırrı sembolize eden heykellerle ilgili, o günden beri mürşitlerinin hiç biri ona tek bir kelime bile söylememişti ama bu heykellerin bulunduğu salonda gezinip, bu resimler üzerinde konsantre olup, derin derin düşünmesine izin verilmisti Orada bazen saatlerce tek başına kalmaktaydı Heykellerdeki ciddiyet ve kararlılık, Mısır'ın o kendisine özgü sanatıyla adeta hayat bulmuştu Bu, heykellerin görünen kısmıydı Bu kadarı bile insanda hayranlık uyandırmaya yetiyordu Büyüleyici sanatsal güzelliklerinin ötesinde temsil ettikleri sırlar ve o sırların enerjisi onlarla bütünleşmiş durumdaydı Onlara bakanlar o enerjiyi ruhlarının derinliklerinde hissetmekte, o enerjiler onu seyredenin gönlüne dolmaktaydı

Her biri evrenin ve yaşamın bir alanını yönetip yönlendiren kozmik prensipleri ifade eden bu "Mısır'ın Kutsal Sembolleri" rahipler için evrenin anahtarı konumundaydılar Sırların saklandığı yer işte buradaydı Bunun farkında olan aday onlara başka bir gözle bakmakta ve onları sırların muhafızları gibi görmekteydi Ancak bu sırlara erişebilmesi henüz mümkün görünmüyordu Peki bir gün bu sırlarla karşı karşıya gelip bunların ne anlama geldiklerini tam olarak anlayabilecek miydi?

- "İsisin gülünü koklamama ve Osiris'in ışığını seyretmeme bir gün izin verilecek mi acaba?" Aklında sürekli dönmekte olan bu soruyu bir gün Osiris Rahipleri'nden birine sorduğunda şöyle bir cevap almıştı:



Mabedin aurası tüm benliğini kuşâtıyor

Bu cevap, adayda buruk bir sevinçle karşılanmış ve tekrar derslerine geri dönmüştü Rüyaları da değişmekteydi demiştik Evet Artık rüyaları bile Mısır İnisiyasyonunu oluşturan sembollerle dolmuştu "İsis'in Gülü"m bir gün koklayabilecek miyim diye dü­şündüğü o günün gecesinde garip bir rüya görmüştü Bir ağacın içinden çıkan ISİS, sağ elinde tuttuğu kupadaki suyu kendisine uzatıyor ve bu sudan kana kana içiriyordu

Hemen aşağıda ise kendisini görüyordu Başı kendisinin başıydı ama vücudu büyük bir kuşu andı rıyordu Isis'in sol elinden akan suyu da, bu kuş içiyordu Demek ki, kendisi farketmese de İsis sürekli yanındaydı Ve enerjileriyle kendisini besliyordu İsis'in elinden rüyasında su içmek bu anlama geliyordu

Kendisine ruhsal konularda bilgi veren rahipler, kuşun astral bedeni sembolize ettiğini daha önce söylemişlerdi O halde hem fiziksel hem de astral bir arınmayla karşı karşıyay­dı Bunu artık o kadar iyi içinde farkediyordu ki, ruhsal bir yıkanmadan çıkmış gibi kendisini hissediyor ve İsis'in kendisini dört bir yandan kuşattığını nerdeyse görür gibi oluyordu

Mabedin aurası tüm benliğini kuşatmıştı Görmüş olduğu rüya bunu anlatıyordu İşte bu düşüncelerle uyandığında uzun bir süre derin bir sessizliğe gömülmüş ve tek bir söz bile söyleyememişti


( "Ağaç Sembolü" Ezoterizm'de yer ile gök arasında kurulan irtibatın sembolüdür Bu açıdan bakıldığında adayın rüyasında Isis'in ağacın içinden çıktığını görmesi, İsis'i temsil eden ruhsal planla irtibata girmeyi başardığını göstermektedir Bu, Isis İnisiyasyonu'nun başarıyla tamamlanacağını ya da tamamlanmak üzere olduğunu gösterir Su, burada hem bilginin hem de ruhsal - manyetik tesirlerin sembolüdür Isis'in suyuyla beslenmek onun tesiriyle muhatap olmak demektir Bu hem fiziksel hem de ruhsal arınmayı da ifade eden bir semboldür )


Bu sessizliğin yüce cazibesi ile mabette günler aylan, izlemekteydi Mabede geldiği günden bu yana yıllar geçmişti Rahip adayı, mabede geldiği ilk günle kendisini karşılaştırdığında gözle görülür bir başkalaşım içine girdiğini çok iyi anlayabiliyordu Bir zamanlar başına üşüşmüş olan ihtirasları, ondan bir buhar gibi uzaklaşmış; onu şimdi sarıp sarmalamakta olan düşünceler ise, ona yepyeni bir dünyanm kapısını aralamaya başlamıştı Dünyasal benliğinin silikleşmeye başladığını, onun yerine daha saf bir benliğin doğmakta olduğunu, kuvvetle hissetmekteydi

İçinde bulunduğu mabedin aurasını artık daha iyi hissediyordu Burada bulunmak bile sanki iç dünyasında büyük değişikliklerin oluşmasına yetiyordu Her geçen gün farklı bir kisveye bürünmekteydi Son günlerde rahiplerin de kendisine karşı tutumlarında değişiklikler olduğunu görüyordu Gittikçe kendisiyle daha fazla ilgilenmeye ve ona yeri geldikçe bazı bilgileri artık daha açık anlatmaya başlamışlardı Örneğin bu mabedin kimler taralından ve ne zaman kurulduğunu, ne amaçla bu yola girildiği gibi çok özel bilgilerini, rahipler kendisiyle paylaşmaktan artık çekinmiyorlardı Kendisini rahiplerin sırdaşı gibi görmeye başlamıştı Bu da içinde büyük bir öz güvenin doğmasına neden olmaktaydı

Kuşku dolu günler artık geride kalmıştı

Bu duyguların etkisiyle, içinden gidip kapalı sunağın basamaklarında el pençe divan durmak, secdeye varmak geliyordu Onda artık başkaldırma duygusunun yerini, mabedin temsil ettiği değerlerle bütünleşme almıştı Bunun ne olduğunu tam olarak bilemese de, sadece içten içe ama son derece derinden hissediyordu Sihirli bir dünyadaydı ve bu sihirli dünyanın gizemleri onu sarıp sarmalamıştı Kendisini bu sihirli dünyaya teslim etmekte artık hiç bir tereddüt göstermiyordu Çünkü o da artık bu sihirli dünyanın bir üyesiydi

Yaptığı meditasyonlarda sık sık Başrahibin vizyonuyla karşılaşmakta ve her seferinde Başrahip'ten telepatik yolla yeni bir şeyler öğrenmekteydi Her anının Başrahip ve diğer Majlarca gözetildiğini artık kendisi de çok iyi biliyordu Bir zamanlar yalnızlık içinde geçen günlerin yerini şimdi her anı dolu dolu geçen günler almıştı İşte yine derin vecd haline girdiği bir medetasyon çalışması sırasında Başrahip telepatik irtibat kurarak, kendisine şunları söylüyordu:



Bu sözler, rahiplerin desteğiyle inisiye adayının çok farklı bir aşamaya geçirileceğinin işaretiydi Vecd halindeyken bu mesajı alması, adayın artık ruhsal bir kanala bağlandığının da bir göstergesiydi Bu mesajı alabildiğine göre, ruhsal kanaldan gelecek diğer mesajları da alabilecek demektir Bu da, yıllar süren İsis İnisiyasyonu'ndan artık inisiyasyonun ikinci safhası olan Osiris İnisiyasyonu'na geçebileceği anlamına geliyordu

Osiris Rahipliği'ne Doğru

İsis İnisiyasyonu'ndan Osiris İnisiyasyomı'na dahil etmek için ertesi gün alacakaranlıkla, Osiris Rahipleri ellerinde meşalelerle yeni Adepti jsis Mabedi'nden alıp, Büyük Piramid'in içinde bulunan sfenkslerin üzerine oturtulmuş dört direkle desteklenmiş alçak tavanlı bir mahzene götürmekleydiler Mahzenin tam ortasında mermerden yapılmış açık ve oymalı bir mezar bulunmaktaydı

Yeni rahip adayına hitaben Başrahip şu sözlerle konuşmasma başlardı Bu aynı zamanda ayinin de başlangıcım oluştururdu:



Adept boş mezara uzanmakla, Başrahip de elini onun üzerinde gezdirip onu manyetik enerjilerle donatmaktaydı Önce Başrahip sonra da Osiris Rahipleri'nden oluşan kortej sessizce oradan ayrılmaktaydı Odayı zar zor aydınlatan lamba bir süre sonra iyice zayıflamaya başlamakta ve tam bu sırada mahzenin derinliklerinden gelen koro halindeki bir ilâhi odayı sarmaktaydı Lambanın sönmesiyle birlikte koro da yavaşça susmakta, Adept karanlıklar içinde odada tek başına kalmaktaydı

Az sonra yaşanacaklar tam anlamıyla ölüm anında meydana gelen gelişmeler ve "Ölüm Ötesi Yaşam"la ilgili fenomenlerden oluşmaktaydı Adept ölüm anını yaşayarak bedeninden ayrılacak ve Öte Alem'e gidip rehber bedensiz varlıklarla görüşecek, bu süreç içinde de "Ölüm Ötesi Mekân"ın özelliklerini henüz daha ölmeden önce görme imkânına ulaşacaktır Başrahibin "canlı canlı mezara girmen gerekir" sözü işte bunu anlatmaktaydı Yoksa canlı canlı mezara gömülmek diye bir şey söz konusu değildi

Odada bulunan lahitin sembolik bir anlamı vardı Adept ölüm ötesi deneyimi bu lahite yatarak yaşamaktaydı İşte Büyük Piramit'le de dahil bazı Mısır mabetlerinde bulunan lahitlerin işlevi buydu Yoksa bazı arkeologların zannettiği gibi bu lahitler mezarlık olarak kullanılmış değildir

Bu yaşanacak fenomende baştan sona Osiris Rahipleri ve Başrahip astral olarak, Adepti görüp gözetecek ve bu olayın her anında kendisine yardımcı olacaklardır Gerçekleştiri­lecek olan bu ayinin temeli astral seyahata dayanmaktaydı

alıntı