Topraktan Şüheda Fışkırır Mı?

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-13-2012

Topraktan Şüheda Fışkırı Mı?

Bir 18 Mart Çanakkale şehitlerini anma gününde,şehitlik gezilirke,topluluk içinden biri çıkar ve etrafındakilere yüksek sesle şöyle der:
-Bu nasıl ilkel ve geri bir anlayıştır

İşte tam burası şehitlik

Bir adam çıkmış diyor ki
''Kim bu cennet vatan uğruna olmaz ki feda,
Şüheda fışkıracak toprağı sıksan şüheda

''
Kardeşim bu topraktır

Hiç toprak sıkılınca şüheda fışkırı mı?,diyerek imanı volkan gibi olan İstiklal marşı şairimiz M

Akif'in inancı ve sanatıyla alay eder gibi yere eğilir

bir avuç toprak alır ve çevresindekilere ''işte bir avuç toprak elime aldım ve sıkacağım bakalım şüheda fışkıracak mı?'' der ve toprağı sıkmak amacıyla toprağı sıkmasııyla beraber bütün eliyle beraber parmaklarından kanlar fışkırmaya başlar

çevresindekilerin şaşkın bakışları altında meydana gelen bu olay karşısında adam da şoke olmuştur

mesele araştırılınca görülmüştür ki o toprak içinde yoğun bir şekilde bulunan ve avusturya dikeni denilen küçük dikenler, elin kılcal damarlarının patlaması sonucunda kanların o tazyikle fışkırmasına neden olmuştur

kutsal değerlerle alay eden bu zavallı da uzunca bir süre cımbızla dikenleri temizlemek zorunda kalmış ve o dikenler de kendisine iyi bir ders olmuştur

ÇANAKKALE ŞEHİTLERİNE

Şu Boğaz harbi nedir? Var mı ki dünyada eşi?
En kesif orduların yükleniyor dördü beşi,Tepeden yol bularak geçmek için Marmara'ya
Kaç donanmayla sarılmış ufacık bir karaya

Kimi Hindû, kimi yamyam, kimi bilmem ne belâ

Hani, tâ'ûna da zuldür bu rezil istilâ!
Ah, o yirminci asır yok mu, o mahhlûk-i asil,
Ne kadar gözdesi mevcud ise, hakkıyle sefil,
Kustu Mehmetçiğin aylarca durup karşısına;
Döktü karnındaki esrârı hayâsızcasına

Maske yırtılmasa hâlâ bize âfetti o yüz

Medeniyyet denilen kahbe, hakikat, yüzsüz

Yerin altında cehennem gibi binlerce lâğam,
Atılan her lâğamın yaktığı yüzlerce adam

Ölüm indirmede gökler, ölü püskürmede yer
O ne müdhiş tipidir: Savrulur enkâz-ı beşer

Kafa, göz, gövde, bacak, kol, çene, parmak, el ayak,
Boşanır sırtlara, vâdilere, sağnak sağnak

Saçıyor zırha bürünmüş de o nâmerd eller,
Yıldırım yaylımı tûfanlar, alevden seller

Top tüfekten daha sık, gülle yağan mermiler

Kahraman orduyu seyret ki bu tehdide güler!
Ne çelik tabyalar ister, ne siner hasmından;
Alınır kal'a mı göğsündeki kat kat iman?
Hangi kuvvet onu, hâşâ, edecek kahrına râm?
Çünkü te'sis-i İlâhî o metin istihkâm

Âsım'ın nesli

diyordum ya

nesilmiş gerçek:
İşte çiğnetmedi nâmusunu, çiğnetmeyecek

Şûhedâ gövdesi, bir baksana, dağlar, taşlar

O, rükû olmasa, dünyâda eğilmez başlar

Vurulmuş tertemiz alnından, uzanmış yatıyor,
Bir hilâl uğruna, yâ Rab, ne güneşler batıyor!
Ey, bu topraklar için toprağa düşmüş, asker!
Gökten ecdâd inerek öpse o pâk alnı değer

Ne büyüksün ki kanın kurtarıyor Tevhid'i

Bedr'in arslanları ancak, bu kadar şanlı idi

Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın?
"Gömelim gel seni tarihe" desem, sığmazsın

Ey şehid oğlu şehid, isteme benden makber,
Sana âguşunu açmış duruyor Peygamber

Mehmet Akif Ersoy

Konu Araçları	Bu Konuda Ara
Yazıcı Çıktısını Göster Sayfayı E-posta ile Yolla	Bu Konuda Ara: Gelişmiş Arama
Görünüm Modları

08-13-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Topraktan Şüheda Fışkırır Mı? Topraktan Şüheda Fışkırı Mı? Bir 18 Mart Çanakkale şehitlerini anma gününde,şehitlik gezilirke,topluluk içinden biri çıkar ve etrafındakilere yüksek sesle şöyle der: -Bu nasıl ilkel ve geri bir anlayıştırİşte tam burası şehitlikBir adam çıkmış diyor ki ''Kim bu cennet vatan uğruna olmaz ki feda, Şüheda fışkıracak toprağı sıksan şüheda'' Kardeşim bu topraktırHiç toprak sıkılınca şüheda fışkırı mı?,diyerek imanı volkan gibi olan İstiklal marşı şairimiz MAkif'in inancı ve sanatıyla alay eder gibi yere eğilirbir avuç toprak alır ve çevresindekilere ''işte bir avuç toprak elime aldım ve sıkacağım bakalım şüheda fışkıracak mı?'' der ve toprağı sıkmak amacıyla toprağı sıkmasııyla beraber bütün eliyle beraber parmaklarından kanlar fışkırmaya başlarçevresindekilerin şaşkın bakışları altında meydana gelen bu olay karşısında adam da şoke olmuşturmesele araştırılınca görülmüştür ki o toprak içinde yoğun bir şekilde bulunan ve avusturya dikeni denilen küçük dikenler, elin kılcal damarlarının patlaması sonucunda kanların o tazyikle fışkırmasına neden olmuşturkutsal değerlerle alay eden bu zavallı da uzunca bir süre cımbızla dikenleri temizlemek zorunda kalmış ve o dikenler de kendisine iyi bir ders olmuştur ÇANAKKALE ŞEHİTLERİNE Şu Boğaz harbi nedir? Var mı ki dünyada eşi? En kesif orduların yükleniyor dördü beşi,Tepeden yol bularak geçmek için Marmara'ya Kaç donanmayla sarılmış ufacık bir karaya Kimi Hindû, kimi yamyam, kimi bilmem ne belâ Hani, tâ'ûna da zuldür bu rezil istilâ! Ah, o yirminci asır yok mu, o mahhlûk-i asil, Ne kadar gözdesi mevcud ise, hakkıyle sefil, Kustu Mehmetçiğin aylarca durup karşısına; Döktü karnındaki esrârı hayâsızcasına Maske yırtılmasa hâlâ bize âfetti o yüz Medeniyyet denilen kahbe, hakikat, yüzsüz Yerin altında cehennem gibi binlerce lâğam, Atılan her lâğamın yaktığı yüzlerce adam Ölüm indirmede gökler, ölü püskürmede yer O ne müdhiş tipidir: Savrulur enkâz-ı beşer Kafa, göz, gövde, bacak, kol, çene, parmak, el ayak, Boşanır sırtlara, vâdilere, sağnak sağnak Saçıyor zırha bürünmüş de o nâmerd eller, Yıldırım yaylımı tûfanlar, alevden seller Top tüfekten daha sık, gülle yağan mermiler Kahraman orduyu seyret ki bu tehdide güler! Ne çelik tabyalar ister, ne siner hasmından; Alınır kal'a mı göğsündeki kat kat iman? Hangi kuvvet onu, hâşâ, edecek kahrına râm? Çünkü te'sis-i İlâhî o metin istihkâm Âsım'ın nesli diyordum ya nesilmiş gerçek: İşte çiğnetmedi nâmusunu, çiğnetmeyecek Şûhedâ gövdesi, bir baksana, dağlar, taşlar O, rükû olmasa, dünyâda eğilmez başlar Vurulmuş tertemiz alnından, uzanmış yatıyor, Bir hilâl uğruna, yâ Rab, ne güneşler batıyor! Ey, bu topraklar için toprağa düşmüş, asker! Gökten ecdâd inerek öpse o pâk alnı değer Ne büyüksün ki kanın kurtarıyor Tevhid'i Bedr'in arslanları ancak, bu kadar şanlı idi Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın? "Gömelim gel seni tarihe" desem, sığmazsın Ey şehid oğlu şehid, isteme benden makber, Sana âguşunu açmış duruyor Peygamber Mehmet Akif Ersoy