Gece Yarisi 2

Gece yarısı çalan telefonun sesiyle uyandık saat tam ikiydi ve gecenin bir yarısında ne olabilirdi çokda hayırlı bir haber olmadığı o kadar belliydiki o gece hasta dediler sadece hasta iyi olacak siz gelin dediler ve ben gittiğimde babamı canımı yerde buldum onu örtmüşlerdi o güzel yüzünü yakışıklı yüzünü örtmüşlerdi yoktu artık nasılsın babam dediğimde bana iyiyim iyiiiiiii derdi ama o şaka yapan her şeyimize yetişen hasta olduğumda benim osmanlım nasılsın diyen babam yoktu artık
Ve annen bana çok iyi bakıyor derdi ve gerçekten'de birbirlerine çok çok iyi baktılar gece yarısı
(annem üç çocuğa rağmen 43 kiloydu) benim babam ona gece sütü içirirdi yorgun olduğu zaman uyanamam diye uyumaz beklerdi ama o sütü içirir ve öyle uyurdu
Ve babam bana ben ölücam sen babasız kalıcaksın diye takılırdı çünkü hemen benim gözlerim dolar ağlardım oda hep takılırdı bana bende canım babam size bir şey olursa ben ölürüm o zaman derdim ama 15 sene olmasına rağmen ben hala hayattayım ama o yok benim canım babam yok yok işte





SEVGİLİ BABACIĞIM
Uzun süredir bu satırları yazmayı düşünüyordum Ama bir türlü yazamıyorum Boğazıma bir şeyler tıkanıyor ağlamak istiyorum ama korkuyorumAnnemin ayağı kırıldığı zaman çok ağlamıştımAnnem bize ağlamanın ağlama getireceğini söyler dururduO zaman anlamamıştım dahası böyle bir şeyi aklımın ucundan bile geçmemiştiAma şimdi sizi kaybetmek hayatımda duyduğum acıların en büyüğü ve tarifi en zor olanı vede söylemesi,duyması bunu yaşamasıNe olurdu biraz daha birazcık daha!
Canım babacığım beni omuzlarınıza alıp gezdirdiğinizi,bana tahtadan yapıp renk,renk boyadığınız o karyolayı,o masa,iskemleler hele,hele içinde ışık yanan o radyoyu küçücükken bana kurduğunuz o kocaman dünyayı nasıl içime sindirmişim hiç ama hiç bir zaman unutmayacağım o güzellikleri
sonra evimizde beslediğimiz sevgiyle büyüttüğümüz o güzel kediler onlar için anneme verdiğimiz mücadeleyi hepsi gözümün önündeSonra annem o kedileri bizim sevdiğimizden daha çok seviyordu her sefer hemde Unutmama imkân varmı?
Benim ilk topuklu ayakkabımı ve ilk ipek çorabımı siz almıştınız ve yine ilk rakımı,sigaramı sizinle karşılıklı içmiştimVe bana bunların tadını bil ama sakın müdavimi olma demiştiniz
hele o sohbetler gece üçdeki çaylar gözlemelerSabah işe,okula gidilecekmiş kimin umurunda her şeyimizi paylaşırdık,her şeyi bizlerede sorar danışırdınızNe hoşumuza giderdi,anne ve babamızın sıkıntısını paylaşırdık,aynı zamanda sevincinideDünyalar bizim olurdu adam yerine konmak hoşumuza giderdi

Bitti her her şey siz yoksunuz,hiç bir şey yok ve ben bunların hepsini içime gömdüm sizin acınızla birlike
Babacığım sizi kaybettikten sona fazla ağlayamadım içimde hep bir şeyler ve aklımda sizin ağladığımız zaman ne kadar çok kızdığınız geliyor ve susuyorum ve yine susuyorumDaima kendimi frenlemek zorunda kalıyorum İnanırmısınız bazen insanlıktan çıkıyorumBüyük kocaman içi acı dolu bir çukura düşüyorumO zaman inanın adımı bile unutuyorumSizin o sonsuz sevginiz olmadan,sohbetiniz,o tatlı sesiniz olmadan bu acı dolu dünyaya nasıl dayanacağım bilmiyorum

94-eylül herhangi bir gün

OSMANLINIZ

HAYAL KURUYORUM BEN
ANAM BABAM KARDEŞLERİM
YA O KÜÇÜKLER HEPİNİZ YANIMDA KALIN
YALAN BENİM BABAMIN ÖLDÜĞÜ
YALAN SÖYLÜYORSUNUZ BANA
BAK İŞTE GÜLÜYOR BANA
İŞTE KOLLARINI AÇMIŞ
HEPİMİZİ ÇAĞIRIYOR
SEVGİSİZ KALIRMIYIZ BİZ
BÖYLE BİR SEVGİMİZ VARKEN

FERDA Ö

Sevgili babam sizi çok özledim bir gün buluşmak dileğiyle
kızınız