Allahü Teala'nın En Hoşlandığı Söz

Ebû Hüreyre radıyALLAHu anh'den rivayet edildiğine göre Resûlullah sallALLAHu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:
“Sübhânallâhi velhamdülillâhi velâ ilâhe illALLAHü vallâhü ekber demek, benim için, üzerine güneş doğan her şeyden daha kıymetlidir”[Müslim, Zikir 32 Ayrıca bk Tirmizî, Daavât 128]

Yine Ebû Hüreyre radıyALLAHu anh Resûlullah sallALLAHu aleyhi ve sellem’in şöyle buyurduğunu söyledi:

“Bir kimse her gün yüz defa, lâ ilâhe illALLAHü vahdehû lâ şerîke leh, lehü’l–mülkü ve lehü’l–hamdü ve hüve alâ külli şey’in kadîr, derse, on köle âzâd etmiş kadar sevap kazanır; ona yüz iyilik sevabı yazılır; yüz günahı bağışlanır; bu zikir o gün akşama kadar o kimsenin şeytandan korunmasını sağlar Bu zikri ondan daha fazla tekrarlayan kimse dışında hiç kimse daha faziletli bir iş yapmamış olur” Resûl–i Ekrem sözüne şöyle devam etti: “Bir kimse günde yüz defa sübhânallâhi ve bi–hamdihî derse, onun günahları deniz köpüğü kadar bile olsa hepsi bağışlanır” [Buhârî, Bed’ü’l–halk 11; Daavât 64, 65; Müslim, Zikir 28 Ayrıca bk Tirmizî, Daavât 59, 62; İbni Mâce, Duâ 14]

Ebû Zer radıyALLAHu anh şöyle dedi:
Resûlullah sallALLAHu aleyhi ve sellem bana:
“ALLAH’ın en çok hoşlandığı sözü sana bildireyim mi? ALLAH’ın en çok hoşlandığı söz, sübhânALLAHi ve bi–hamdihî demektir”, buyurdu [Müslim, Zikir 85]

Sübhanellahi velhamdü lillahi: Ben ALLAH'ı noksan sıfatlarda uzak bilir ve tüm eksiksiz övgülerin ona ait olduğunu kabul ederim

Bir kimse her gün yüz defa, lâ ilâhe illALLAHü vahdehû lâ şerîke leh, lehü’l–mülkü ve lehü’l–hamdü ve hüve alâ külli şey’in kadîr, derse, on köle âzâd etmiş kadar sevap kazanır; ona yüz iyilik sevabı yazılır; yüz günahı bağışlanır; bu zikir o gün akşama kadar o kimsenin şeytandan korunmasını sağlar Bu zikri ondan daha fazla tekrarlayan kimse dışında hiç kimse daha faziletli bir iş yapmamış olur” Resûl–i Ekrem sözüne şöyle devam etti: “Bir kimse günde yüz defa sübhânallâhi ve bi–hamdihî derse, onun günahları deniz köpüğü kadar bile olsa hepsi bağışlanır” [Buhârî, Bed’ü’l–halk 11; Daavât 64, 65; Müslim, Zikir 28 Ayrıca bk Tirmizî, Daavât 59, 62; İbni Mâce, Duâ 14