Sen Yoksun! |
08-02-2012 | #1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
Sen Yoksun!Gecenin karanlığın da adımlıyorum, Yalnızdım, kimseler görünmüyordu Bastığım yerler yaş, Arnavut taşıydı, Öyle birbirlerini sarmış ki üşümüyorlardı! O an ben titriyordum, sıcak olmasına rağmen Yağmur damlaları, ritim tutuyordu Ağaç yaprakları, sanki akort arıyordu Tenime temas eden yel, sarmalıyordu Ama içim yalnızdı Seni arıyordu Kim bilir nerdeydin ve kiminleydin Sensizlikte yalnızlığı, yaşamak zorundaydım İçime hicran nüfus ediyor, önünü alamıyorum Boş ver düşünme desem de, başaramıyorum Seni öyle arıyorum ki, damlada, yaprakta, Ağaçta, rüzgâr da, karanlıkta ama yoksun |
Konu Araçları | Bu Konuda Ara |
Görünüm Modları |
|