Seffâne'nin İsteği

Hz Ali memur olduğu vazifeyi yerine getirdikten sonra esirler ve ganimet mallarıyla birlikte Medine[FONT=verdana,geneva,lucida,'lucida grande',arial,helvetica,sans-serif]'[/FONT]ye döndü

Esirler arasında bulunan Seffâne, Mescid-i Nebevînin kapısında bir odaya konuldu Oldukça zeki, ağır başlı bir kadındı Günün birinde Resûl-i Ekrem bu odanın yanından geçerken, Seffâne ayağa kalkarak şöyle dedi:

"Yâ Resûlallah! Babam dünyadan göçmüş, kardeşim ise kaçmış bulunuyor Kurtulmak için verecek bir şeyim yok Hürriyete kavuşmam için yüksek affına, merhamet ve şefkatına sığınıyorum"

Resûl-i Ekrem, kim olduğunu sorunca, Seffâne kendisini şöyle tanıttı:

"Yâ Resûlallah!"

"Ben, âileleri koruyan, esirlerin esaret bağlarını çözen, açları doyuran, çıplakları giydiren, misafirleri ağırlayan, yemekler yediren, selâmlaşmayı yayan Hâtem-i Tâî'nin kızıyım"

Seffâne'nin kendisini böyle tanıtmasından memnun olan Resûl-i Ekrem şöyle buyurdu:

"Ey kadın! Bu saydıkların gerçekten mü'minlerin sıfatlarıdır Keşki baban Müslüman olsaydı da, onu rahmetle ansaydık"

Bu sözleriyle Peygamber Efendimiz mühim bir gerçeği ortaya koyuyordu Her kâfirin her vasfının kâfir olması gerekmediği gerçeğini Evet, Hâtem-i Tâî Müslüman değildi ve Müslüman olmadan da ölmüştü Ama yukarıda zikredilen sıfatları Müslüman sıfatıydı Resûl-i Ekrem de bu sözleriyle Hatem'in bu Müslümanca sıfatlarını takdirle karşılıyordu Bunu takdir etmekle kalmayıp Seffâne'yi de serbest bırakarak hürriyetine kavuşturdu Lâyık olandan şefkat ve merhametini, af ve safhını asla esirgemeyen Resûl-i Kibriyâ bununla da kalmadı Seffâne'ye bol bol ikramda da bulundu Ona elbise ve yol harçlığı vererek, güvenilir bir kafile ile de Şam'a, kardeşinin yanına gönderdi

Doğruca Şam'a varan Seffâne derhal kardeşini buldu Peygamberimizden gördüğü insanî muameleyi anlattı Kızkardeşine yapılan bu şefkatli muamele, Adiyy'in mânâ âleminde dalgalanma meydana getirdi ve "Bu zât hakkındaki fikrin nedir?" diye sordu

Fahr-i Âlemin mübârek simalarını bir kerecik gören ve onun bir tek insanî muamelesine mazhar olan Seffâne1 tereddüt etmeden, "Bana sorarsan" dedi, "hemen gidip ona tâbi olmanı tavsiye ederim"

Adiyy, bir müddet düşünceye dalınca, kızkardeşi buna hiç gerek olmadığını şu sözleriyle belirtti:

"Neden düşünüp duruyorsun? Eğer peygamberse, ona bir an evvel tâbi olur, büyük hayır ve fazilete erersin Yok eğer hükümdar ise hiç bir şey kaybetmezsin Yemen'deki saltanatın yine elinde kalır Üstelik hor ve hakir de görülmezsin!"

Adiyy, kızkardeşinin tavsiyesini uygun buldu Derhal Medine'ye gelerek Peygamber Efendimizin huzuruna çıktı

Babası gibi meşhur olan bu zâtı, Hz Resûlullah evinde ağırlayıp, misafir etmek istiyordu

Mescid'den çıkıp Hâne-i Saadetlerine doğru beraber yürüdüler Bu sırada önlerine bir kadın çıktı Kadın, ihtiyacı için uzun uzadıya konuştu Hz Resûlullah, sabırsızlık göstermeden ve rahatsızlık duymadan onu dinliyordu

İhtiyar kadına karşı Peygamber Efendimizin (asm) bu güzel muâmelesi ve nezâketini müşâhede eden Adiyy, yalnız kendisine işittirmek istiyormuşcasına mırıldandı:

"Vallahi, o bir hükümdar değildir!"

Kala kala ikinci ihtimal kalmıştı: "Öyle ise peygamberdir" ihtimâli

Beraberce Hâne-i Saadete vardılar Efendimiz, Adiyy�i deriden bir şiltenin üzerine oturtmak istedi Ancak o, buna razı olmadı Oraya oturmaya kendisinin lâyık olduğunu söyledi Fakat, Peygamberimiz oturmadı ve yine onun oturması için ısrar etti Bu ısrar üzerine Adiyy deriden şiltenin üzerine geçip oturdu Hz Resûlullah ise, bu değerli misafiri karşısında çıplak yerde oturdu

Efendimizin tevazuunu ve misafire karşı gösterdiği alâka ve nezaketini ortaya koyan bu davranışı Adiyy'in gönlünü biraz daha yumuşattı ve îmâna bir nebze daha yaklaştırdı

Bundan sonra Hz Resûlullah, onu Müslüman olmaya davet etti Bu dâvetini üç defa tekrarladı Ne var ki Adiyy, bu dâvete o anda müsbet cevap vermekten kaçındı:

"Ben" dedi, "Hıristiyanım!"

Bunun üzerine Kâinatın Efendisi şöyle konuştu:

"Ey Adiyy! Belki de, Onun dinine insanların zâif, fakir ve güçsüzleri giriyor" diye söylenmiş olmasından dolayı İslâma girmekten geri duruyorsun

"Vallahi, öyle bir gün gelecek ki, o Müslümanlar, bol servete kavuşacaklar, hattâ mala talib olacak kimse bile bulamayacaklardır"

"Yine Müslümanlar az, düşmanları çok diye düşünmüş olabilir ve bunun için de Müslüman olmaktan çekiniyor olabilirsin!"

"Sen Hîre'yi bilir misin? İşte bu din, öylesine bir emniyet, bir asayiş temin edecek ki, bir kadın tek başına Allah korkusundan başka hiç bir korku duymayarak Hire'den kalkıp Kâbe'yi tavaf etmeye gidecektir!"

Bu konuşma, Adiyy'in gönül kapısını İslâma açtı ve orada Müslüman olmakla şereflendi

Ashab-ı Kirâmın büyüklerinden olan Adiyy bin Hâtem işte bu zâttır

Salih SURUÇ