Spiritüel Aşk ( İlahi Aşk) - Amin Zefrel

Spiritüel AŞK - bir Gelişim Öyküsü


Bu sözle değil, gözle değil, hisle gelen bir şeydi

Herkesin hissi de kendinceydi

Herkese de hep olduğu gibi kendince gelecekti

Söze, göze gerek kalmayacaktı

Tek bir his gelecek, her şeyi söyleyecekti

Yolu gösterecekti

Bu his tüm öğütleri, tüm nasihatları geldiği insana anlatacaktı

Bana da böyle oldu, olana da böyle olmuş, olacak olana da elbet böyle olacak

‘Kendince bir his’ olacak, ardından vuku bulacak





Hayatı anlatıyor, anlatırken kendine daha da çok bağlıyordu, hayatın kendi bağımlılığından daha da çok soğutuyordu

Nefsime acıydı ama bu yaşanan asıl hayattı

Hayır, sanıldığı gibi değildi!

Yapmalıydı, aşkı şimdi başka haliyle yaşamalıydı

Sonunda hiç bir şekilde ayrılık olmaması garantisi bulunan, partneri hayat ile bağdaştıran, hissini ise sadece masallarda tadabileceğim güzellikteydi sanki beni içine alan

Kim olsa yaşardı

Zaten herkes de yaşayacaktı

Bir tek bende vuku bulmayacaktı





Umduğum bakış açısı asla böyle başıma gelen değildi tabi Bu gelmeden umulacak birşey de değildi hani Çevremden gördüğümdü umduğum, çevremde aslında umduğum gibi de hiç ama hiç gözükmüyormuş

Yokmuş aslında örneğim, bilmiyordum

Hismiş yeni öğretmenim, anlıyordum

Umduğumu da hiç ama hiç aramazken hem de, bulduğumdu derinden umduğum

Farkında olmadan içimde bulundurduğum

Ah bi bilseniz, ben neler umarken bu alemde neler neler buldum


Hiç ummazdım!

Umduğumu bulacağımı değil tahmin, bilincime bile sığdırmazdım

Adını koyamıyordum hiç bir zaman, çünkü öyle yetişmiştim, öyle bilenmiştim

Ama değiştim

Kendim için

Adı nefs'miş soyadı da madde

Şimdi geldim, yönü şimdi ele aldım





Astral seyahatler, ruh-beden ayrışmaları bu araştırmalarımın içinde en çok ilgimi çeken konulardı


Yirmi yedi yaşıma kadar bu konular hakkında bir takım şeyler duysam da, duyduğum şeyler bana ya kişilerin ruhsal problemleri olduğunu ya da hayal ile gerçekliği ayırt edemediğini düşündürürdü

‘’Ruh ve beden ayrışması da ne demek şimdi?’’ diyebilenler gibiydim ben önceden

Onlarla alay ederdim içten içe

Yaşayanlarla

Şimdi ‘’ne komikmişim!’’ dedirtiyor zaman

Bunlar ne bir hayal nede bir problem Gerçek yaşanıyor ve hayat herkese zamanı gelince kendi gerçeğini gösteriyor

Bende ilk değilim, bende son





Kendi huyu vardır, kendi özellikleri

Senin sayende kendine ait düşünce sistemi var nefsinin, kendine ait olayları algılama seviyesi olan, tamamen bizim enerjimizden faydalanan içimizdeki ikici kişi, bizden bağımsız bizi en derinden etkileyen…

…adı nefs’tir onun soyadı da madde

Algılarımızı yani şuur seviyemizi onun sayesinde sadece görebildiklerimiz ve duyabildiklerimiz, kısacası dünya gözü ile algılayabildiklerimizin üzerine çıkaramadığımız için, kendimizi onunla bir bütünmüş gibi sanıp, aslında tamamen onun esiri olmuş durumda yaşamaya devam ediyoruz

Çünkü bizler sadece onları görüyoruz, onlardan ibaretiz sanıyoruz

Ruhsal varlığımızın görme yetisi şu an onların gözlerine bakıyor

Ve biz kanıyoruz,

Onun otomatik sersemliği içinde yaşamaya devama dalıyoruz

Bizim düşünce sistemimizi kullanarak kendince yaşamalara devam edendir kendisi

Asıl gerçek ona yön vermesi gerekendir

O düşüncenin temelidir

Biz’dir





Belki de düşünüp taşınacakta öğüt kendisine yarayacak

Sen bilebilir misin ki?

Kendisine sorsan

'' senin bilincini şimşeklemek için hazırlanmış cümleler başkasının anladığı ile gürler mi?''

desen,

Seni dinler mi?

Göstersen, bilmez mi?

O içindeki de benmişim, demez mi?

Sen bilebilir misin ki?





Daha detaylı bilgi için yazarın kendi adresine bakabilirsiniz aminzefrelcom


Sevgiler