Hüzün Yılı

Hüzün Yılı
Hüzün Yılı


Mekke döneminin en sikintili aninda Hz Hatice ile Ebu Talib'in vefat ettikleri yil


Mekke döneminin en sikintili aninda Hz Hatice ile Ebu Talib'in vefat ettikleri yil


Peygamberligin onuncu yilinda Müslümanlar iktisâdî ablukadan yeni çikmislardi Ebû Tâlib agir hasta yatiyordu Ebû Talib Peygamberimizi bir amca olarak düsmanlarina karsi korumus ve Abdülmuttalib'in nüfuzunu kullanarak müsriklere ezdirmemeye çalismisti Hatta Ebu Talib mahallesindeki müsriklerin kusatma sirasinda bile gece gündüz demeden Peygamberimizin kaldigi yerlerde nöbet tutturuyordu Ancak müslüman olmamisti Peygamberimiz ise kendisine çok iyiligi geçen amcasinin müslüman olmasini arzu ediyor, böylece ona sefâat etmeyi umuyordu Bunu saglamak için hastaligi agirlasan ve ölüm Isaretleri, yüzünde belirmis olan Ebû Talib'in yanina girdi:


"Ey amcacigim: Ölümünden önce sehadet kelimesi getir ki, yarin mahserde Cenab-i Hakk'in yaninda senin müslümanligina taniklik yapayim" dedi


Fakat Ebu Talib câhiliye âdetlerinin etkisi ve câhiliye kompleksi içinde davranmaktan kendini kurtaramadi "Ben Abdü'l-Muttalib'in dini üzere ölüyorum Kureys'in "ölümden korktu çekindi de yegeninin dinini kabul ediverdi demeyeceklerini bilsem, senin dinine inanirdim yegenim" gibi laflar söyledi Hadis âlimleri, onun iman etmeden gittigini ve Peygamberimizin buna çok üzüldügünü kaydederler Ancak Ibn Ishâk gibi tarihçiler onun ölürken o zaman henüz müsrik olan Abbas b Abdü'l-Muttalib tarafindan sehadet kelimesini söyl ediginin isitildigini naklederler Su kadar var ki, Islâm âlimleri hadisçilerin görüsünü tercih etmekle beraber yine de meseleyi Allah'in Ilmine havale etmislerdir


Ebû Tâlib'in ölümünden üç gün sonra da Hz Hatice, ruhunu teslim etmisti Hz Hatice annemiz, sevgili Peygamberimizin vefakâr hayat arkadasi idi O, dünyada Peygamberimize Ilk iman eden kisi olmak bahtiyarligina kavusmus, en sIkintili zamanlarinda Rasûlüllah'i teselli etmis, desteklemisti Peygamberimiz aci, tatli basina gelen bütün islerde onu hemen yani basinda bulmustu Peygamberimiz, bu örnek Islâm kadinini kendi elleriyle kabrine indirdi


Peygamberimiz, Hz Hatice'yi takdirle ve rahmetle anardi Onun hatirasina, çok hürmet ederdi Hz Ali'nin naklettigine göre Peygamberimiz, Hz Hatice hakkinda söyle buyurmustur:


"Bu ümmetin kadinlarinin en hayirlisi Hatice'dir" (Müslim, Sahih, VII, 336)


Onuncu yilda pespese gelen bu Iki ölüm olayi Peygamberimizi ve müslümanlari çok üzdügü için bu yil Islâm tarihçilerince "hüzün yili, gam ve keder yili" olarak ifade olunmustur Ebû talib, Kureys'in iskencesine karsi Peygamberimizi koruyor; Hz Hatice ise teselli ediyor, sevgili esine daima yardimci oluyordu Bu Iki seçkin Insanin ölümünden sonra Kureys müsrikleri Rasûl-i Ekrem'i güç durumlarda birakmak için baski ve zulümlerini daha da arttirdilar


Iki musibetin, böyle bir biri pesi sira gelisi nedeniyle Peygamberimiz (sas): "Bu ümmet üzerinde, su günlerde toplanan Iki musibetten, ben, hangisine en çok yanacagimi bilemiyorum!" demekten kendilerini alamiyorlardi


Peygamber Efendimiz (sas) amcasi Ebû Talib'in vefatindan sonra günlerce evinden dIsari çikmamis ve hep evinde oturmustu Pek az dIsari çiktigi olmustu


Ebu Talib'in ölümünden sonra müsrikler için engel kalmamisti Artik Peygamberimiz (sas)'e çok rahat saldirabiliyorlardi


Kizlarindan birisi, hemen kosup Peygamberimizin basindaki tozu topragi, aglaya aglaya yikarken, Peygamberimiz, "Kizim aglama! Aglama! muhakkak ki, Allah babani, koruyacak, savunacaktir Kureys müsrikleri; Ebu Talib, ölmedikçe bana hoslanmadigim bir seyi yapmaga, pek muvaffak olamamislardi" buyurarak, Ebû Talib'in ölümüne üzüldügünü belirtmistir


Hüseyin ALGÜL