Mevsimler

Mevsimler



Bir ömrüm var

Ömrüm üç mevsim

Senden öncesi; yeni doğmuş bir bebek gibiydim Henüz gözlerimi açamıyordum Aşk nedir, sevgi nedir, duygu nedir bilemiyordum Ne bir gülüşün tadına vardım ne de hüzünlü gözyaşının

Senlesi; vuruldum, beyaz kanatlı bebek melek kalbime sapladı okunu, kör oldum, bir an Ferhat oldum, mecnun oldum Uğrunda ölmek istedim Tüm goncalarım açtı hayatımın bu mevsiminde Kendi gül bahçemi oluşturdum Sevdim, sevmenin tadına vardım, sevildim, sevilmenin farkını anladım Mutluluk sarhoşluğu çarptı beni, kendime gelemedim Nefes alış verişlerim hızlandı, karşında duramaz, gözlerine bakamaz oldum Aşkı yaşadım bu mevsimde En çok da bu mevsimi özlüyorum Bir ömür sığdırdım bu mevsime Senlesi unutulmadı

Senden sonrası; sen yoksun işte, sürekli üzgünüm, sürekli ağlıyorum Yarın yok sanki Senden sonra sensizleştim Ağaçlar kuruyor, yapraklarını bir daha açmayacakçasına döküyorlar Benim gibi ölüme yelken açıyorlar