Fast Food Aşk

Nereye Koşuyoruz Bilmiyorum, Bu Acele Niye, Nereye Yetişmeye Çalışıyoruz, Hayatı Bir Ucundan Yakalamak Ve Onun Peşinden Sürüklenmek, Yaşanabilme - Yaşayabilme İhtimaline Takılı Kalmak, Kaçırdığımız Bir Şeyler Olduğu Fikriyle Herşeyi Yarım Yaşamak, Sonunu Tahmin Ettiğimiz Bir Filmi Yarıda Bırakmak, İlk Sayfasından Sonra Her Kitaptan Sıkılmak, Başlamadan Bitirmek


Bizi Böylesine Değiştiren Neydi ? Bu Kadar Enerji Ve Akıl Veren Veren, Herşeyi Önceden Bilmemizi Sağlayan, Bildiğimiz Sonları Yaşamamızı Önleyen Böylece Bize Zaman Kazandıran, Sabır Ve Emek Kelimelerini Zihinlerimizden Silen Şey Neydi ?


Evrimden Önce 5 Duyumuz Vardı Belki Hatırlarsınız Annenizin Mutfağına Girdiğinizde Hoş Kokular Gelirdi Burnunuza, Sıcaklığını Hissederdiniz Ocaktaki Yemeğin, Tencerenin Kapağının Tıkırdadığını Duyardınız, Tabaklar Masaya Yerleştirilirken Tadına Bakardınız Kimse Görmeden, Sonunda Yemek İçin Oturulduğunda Ne Yediğinizi Görürdünüz Gizlisi Saklısı Yoktu Saatler Alırdı Ocaktan Masaya Gelmesi, Beklerdiniz Buğulanan Camlara Şekiller Çizerken Hiç Kimse Anneniz Gibi Yapamazdı O Yemeği, Anlardınız Diğerlerinden Farkını, Aynı Tat, Aynı Koku Olmazdı Yemek Bittiğinde Tatlı Bir Ağırlık Çökerdi Üstünüze, Doyduğunuzu Hissederdiniz, Hemen Kalkılmazdı Masadan Doygunluğun Verdiği Keyifle Muhabbete Başlanırdı Etrafınızı Saran Mutluluğu Hisseder Tadını Çıkarırdınız Size Evinizi Hatırlatan Annenizin Mutfağı Olurdu, Onun Kokusu Olurdu Özlediğiniz

Yemek Yeme Kavramının Yerini Atıştırma Aldı, Biz de Hayatlarımızı Buna Göre Düzenledik, Her Anına Yaydık Yeni Alışkanlığımızı Hayalleri Olan Çocuklardık, İkna Gücü Yüksek, Prezentabl Gençler Olduk, Rüyalarımızı Unuttuk Giderek Modernleştik, Evrimleştik Kullanmadığımız Duyularımız Köreldi, Zaten İhtiyacımız Kalmadığı İçin Fark Etmedik Onların Yok Oluşunu Alabildiğiniz Tek Koku Kızarmış Patates, Sıcaklık Yanmış Yağın Sıcaklığı, Yediğimiz Şeyin Nekadar Boş Olduğunu Fark Etmememizi Sağlayan Tuz Aldığımız Tat, Kulaklarımızdaki Sadece Bir Uğultu, Ne Yediğimizi Göremiyoruz, Bir Parça Ekmeğin Arasına Saklanıyor, Bizde Bakmamayı Öğrendik, Merak Etmiyoruz Onu Yanında Kola İçip En Azından Birkaç Saat Midemizi Şiş Hissediyoruz, Doyduğumuzu Düşünüyoruz


Fast-Food Mantığıyla Yeniden Kurduk Hayatlarımızı Mutfağa İhtiyacı Kalmadı Modern İnsanın, Zamanını Mutfakta Geçirmesine Gerek Yoktu Zamanı Çok Daha Güzel, Daha Yaşanası Olanlara Ayırabilirdi Emeği, Sabrı, Düşünmeyi, Hissetmeyi Unuttuk, Bizim İçin Herşey Hazır, Sadece Kasanın Önüne Gitmek Yeterli, Orada Sunulanlardan İstediğimizi Seçip Atıştırabiliriz, Hala Eski Günleri Özleyen Birkaç Kişi Kalmıştır Diyerek Türk Usulü Hamburgeri İcad Ettik, Ev Yemeği Kavramını Yarattık Özlemi Yok Etmek İçin, Onu da Bugüne Uyarladık Ondaki Emeği de Yok Ettik

Aynı Tatları Aldık Aynı Olduk Fast-Food Gençliği Aynı Annenin Çocukları Özlediklerimiz, İstediklerimiz, Yaşadıklarımız, Aşklarımız Aynı


Hayatlarımızda, Yediklerimiz Gibi; Hızlı, Basit, Tatsız Anılarla Pekişmeyen Duyularımız, Duygularımızı Güdükleştirmiş Dondurulmuş Köftenin Verdiği Hazdan Fazlasını Aramıyoruz Yaşadıklarımızda


Fast-Food Felsefesi: Zamanımız Yok, Yetişmemiz Gereken Bir Hayat Var


Aynı Annenin Çocukları Birbirimizi Anlıyoruz, Birşey Beklemiyoruz Ne Kendimizden Nede Karşımızdakinden, Kabullendik Gecelik Aşkları, Sevgileri Barlarda Satılıyor Artık, Yine Kasanın Önüne Gidip Alıyorsunuz İstediğinizi Kokuları, Tatları Aynı, Ne Seçtiğiniz Fark Etmiyor Doymayacağınızı Biliyorsunuz Ve Yanında Bolca Bira İçiyorsunuz, Emek Harcamıyorsunuz Onun İçin, Zaman Değerli, Zaman Yaşanacak Olana Nekadar Çabuk Tüketebilirseniz Diğerlerine O kadar Çok Vakit Kalıyor Nekadar Tüketirseniz Okadar Yaşadığınızı, Doyduğunuzu Sanıyorsunuz

Hayallerimizi Dondurucuya Kaldırdık, Unuttuk İsteklerimizi Hoşça Vakit Geçiriyoruz Aynı Tatlar Sardı Etrafımızı Ayıramaz Olduk Birbirinden Gecelerden İbaret Anılarımız Unutulmuş Yüzlere, Adlara Ait Bilmiyoruz, Yaşamadık ki Unutulmuşluğun Acısını, Unutmuş Olmanın Hüznünü Aşk Sandık, Sevgi Sandık, Doyduk Sandık, Yaşamayı Vakit Geçirmek Sandık