Sustukça Sen Oldum

Sustukça sen oldum,sen oldukça kendime kaldım,seni buldum
Cezasının ne zaman biteceğini bir hükümlüydüm sende
Aşkı taşımak tek özgürlüğüm oldu anlamalısın
Bende kendini üretirken yokluğunu aynı boyuta taşımasaydın keşke
Sen yoksan olmayacaksan ben hangi kimlikle kalkarım ayağa hiç düşündün mü?
Yığılıp kaldığım her yerde yokluğun çöküyor gözlerime
Hayalinle kalmak seni yaşamak,bundandır,yalnızlığı hiç kimse benim kadar sevemez

Tuhaf bir teslimiyette,yokluğunu yaşıyorum hepsi bu!Yokluğunda seni buldukça yeryüzündeki hiç kimsenin anlayamayacağı bir şölen oluyorsun içimde
Eridikçe sana karışıyorum,seni sevmek,yaşama ve belki en çok sana direndikçe anlam kazanıyor
Sen ve senYalnızlıkHayır!Sen ve benİçimde üretiyorum seniBirlikte çoğalıyoruz,kimseye hesap vermeden
SusmuyorumÇünkü seni seviyorum
Gözlerimi karanlığa sımsıkı yumuyorumSen olmak üzere başkalaşıyorum bir kez daha ve sonsuza kadar sen oluyorum

Aşk,yaşamın belirlediği rastlantıların sunduğu yöneliştir,söylemiştim sanaBu zorlu yürüyüşte kimseye tercih şansı tanınmadı elbette bilirdim bunuO kadar anlamlıydın ki özeldinki tercih şansı tanınsaydı da bile bile ben yine seçerdimÖdediğim ve ödeyeceğim bedeller ne kadar ağır olsa daSana seni anlatmakta bu kadar yetersiz kalmasaydım keşke
Seni şu an yaşamaya ne kadar muhtacımTek gerçeğim sensin ve hepte öyle kalacaksın

Yaşamın kırılma noktalarında beni birden bire tek başıma bırakınca sustuysam ve şu an hala susuyorsam onurumdandırBen kimi sevdimde sen oldum?Kaç sen vardın,son sahnede nasıl bir kimlik taşıyordun,söyle bana?Beni herkesten çok sevdiğini söylerken yüreğine inancımı bir an olsun yitirmedim yemin olsun!Böyle zamanlarımda hep sustuysam doğru yorumla beni,beni anlamayışlarının çaresizliğindendir

Ne yapmalıyım?Kadehler dolusu içerek beynimi uyuştursam unuturmuyum bu acıyı?Ama ben böyle bir iflası onaylayamamkUnutmaya çalışmak bireyci bi kaçış değilmidir?Ben yokluğundan en çok bunaldığım anlarımda böylesine kaçışlara yenilmeyecek kadar doğru sevdim seniYüreğimi çatışmaların tam ortasına sürerken hiçbir ödül beklemiyordum,bilesin

Yoruldum bebeğim,sürekli ertelediğim bir finale doğru sürekli aynı startlarla başlamaktan bitirmekten yoruldum

Yine geceYine yoksunUğultu ve yalnızlık

Ben herkesten başkaydım di mi?Herşeyindim seninÖyleyse neden yoksun balumBundaki çelişkiyi hangi sözünle anlatır da ikna edebilirsin beni yokluğuna?
İçimde o kadar masumsun kiseni yaşatmak adına nasıl bir direnişi üstlendiğimi kimse anlamasa da aldırmıyorum artık

Yaşamak sana sığınmaktır,seni sende sevmektir
Böyle anlarda yokluğun yüzümü kanatan bir ömür çizgisinin adıdır

Sevdim seni hiçbir ödül beklemeden Gözlerimi kapatıyorum artık susma vaktidir
Bir varsın bir yoksunÇocukluğumda anlatılan masallar gibiAma en çok yoksunBaşım dönüyorAşkım ey ömrümün varı!Ey VARLIĞIM!
Seni seviyorum

Her aşk bir yakalanmadır yaşama söyledim sana,
Bilinmedik yenilgiler taşıdım sesimde
Aldanmalara yüzüm yoktu sabıkalıydım
En çok sana geldim durduk yerde
Yasaktı yollarım , aşk bir gidilmez ülkeydi
En çok kendi tarihimin kahramanı bile değildim sensiz
Ne kadar dirensem o kadar hükümlüydüm sende
VE ben hep sana yürüdümyürüdüm

Adımı unuttuğum her yerde seni bulmalarımdı beni yaşatan
Zamansızdım,kimliksizdim,sen yoktun kimsesizdim
Biriktirdiğim anlamlara seni katınca anlam buldum yeniden
Aldanmalara yüzüm yoktu sabıkalıydım
Hayatımdan çok en çok seni sevdim

Yokluğunda bile sensin,
Çoğalmalar yaşattın bana
Sonunda tanıdık bi finalde tekil kalmalarımdı
Kuşatmalardan çıkıp gelmeyen bakır tenli bir babaydın
Ne zaman uzansam uzaklıktın
Seni kuşandıkça sen oldum
Böylece sen oldukça varlığıma ilişkin her şeyi unuttum
Ama her şeyden çok en çok seni sevdim

Herkesin ölümü kendi kıyametidirBen gözlerimde yokluğunu taşırken bir gün beklenmedik düşeceğim belki bağışlaBilirim birgün gelir bütün yıldızlar düşer,kavuşma günü gelsin diye mahşeri bekler ölülerSen benim MAHŞERİMSİN

Kırık ezgileri bir aşk senfonisi sandım
Değilmiş
Bildim
Yanılmadım
Yenildim
Bütün hayaller darmadağındır şimdi sustum

Kimse sen değil
Sen herkes oldun,biraz
Ben değil