Büyülü Hayatlar

Büyülü Hayatlar - Hasan Arslan

Yağmur yağdığı geceler o hiç uyumaz,çalışma masasında oturarak cama vuran yağmur damlacıklarının sesini huşu ile dinler,hülyalara dalardıHayalinde sırılsıklam ıslanmayı göze alarak,şehrin ıssız sokaklarında dolaşan ihtiyar bir adam olurduSorumluluğu olmayan kuralsız,sınırsız yaşayan bu ihtiyara gizliden gizliye hayranlık duyardıYağmur ona hep ıssız sokakları,yersiz yurtsuzları çağrıştırırdıKendisini ıssız sokakların uzayan boşluğuna kaptırır,elindeki sımsıcak kahveden büyük bir yudum alırdıYağmurun odaya saldığı toprak kokusundan derince bir nefes çekip hayıflanırdıDüşler alemindeki yolculuğu hiç bitmezdi Şehrin kenar mahallelerinden birinde naylondan yapılmış derme çatma çadırda oturur,yağmurun naylonla temas anında çıkardıgı hoş musikiye dalar,ıslak zemin üzerine iki kat serilmiş yer yatağına uzanır derince bir uykuya dalardı

Kimdi düşlerinde büyüttüğü yersiz yurtsuz kahramanlarNe yer ne içerlerdiNelere sevinir nelere üzülürlerdiYaşamdan neler beklerlerdiBazen bunları tahmin etmeye boşu boşuna ugraşır dururduTahminleri kendi yaşadığı bolluk dünyasının gerçeklerinden bir adım öteye gidemezdiOnun düşlediği hayalini kurduğuda bu gerçekler değildibeynindeki kurguları cevaplayıp doyurabilecek gerçeküstü masallardıYersiz yurtsuzun bu havada kalmış tanımı onu derinden derine donkişotvari kahramanlıklar yapmaya iterdiYersiz yurtsuz kapılarını zaman zaman davetsizce çalan dilenci degildiKöprü altlarında yatıp kalkan tiner koklayan,zaman zamanda insanları dehşete boğan zavallı sokak çocuğuda değildiÖyle olsa niye özensindiki böyle bir hayataYersiz yurtsuzun yaşamında masalımsı bir yan,insanları kendine hayran bırakan asil ögeler bulunmalıydı


Çingene köşe başında eli ayağı morarmış sürekli soguktan burnu akan,sırtında sarılı bebeğiyle köşede çiçek satan zavallı kız değildi,eli ayagı kir pas içerisinde içinde olması gereken okulun kapısında ayakkabı boyayan çocukta değildiÇingene romanlarda okuduğu filmlerini seyrettiği saçlarında çiçekler takılı raks eden güzel esmer kızdıOna göre gariban çingene yersiz yurtsuz hep bir başkasıydıBüyülü camda seyrettiği filimlerden,okuduğu kalın ciltli pahalı kitaplardan tanırdı dünyayıOysa ne canlar vardı degeri beş kuruş etmeyenNe zevkler vardı uğruna milyarlar feda edilenBöylesine çelişki dolu acımasız bir yaşamı onun algılayıp kavrayabilmesi imkansızdıO karnı tıkabasa dolu yumuşacık döşeğinde derin bir uykuya dalarken hintli bir fakirin büyülü yaşamına öykünerek huzurlu bir uykuya dalardı



Hasan Arslan