Vuslatım Ol Ey Ölüm

Vuslatım Ol Ey Ölüm Hikayesi - Vuslat Hikayeleri - Gül Şehri - Aysel Bahram Yazıları

Başımı cama dayadım Seyre daldım gecenin alaca renkleriniHiç bir şey hissetmeden boşluğa bakıyordum öyleceUyku,uykusuzluğun koynunda kalmıştı Kalbim sineden çok uzaklara taşınmış firar etmiş gibiydiGözlerim acıyordu ama düşmüyordu damlalar


Sokak lambalarının yer yer aydınlattığı sokaklarda hüzün hakimdi biraz aydınlık biraz karanlık yansıyordu kaldırımlarında yüreğim gibiOda öyle değil miydi?Belki de kapkaraydıIşığa hasret karanlık yollarda geziniyordu



Yağmur yağıyordu Sadece Aydınlığa yağıyor, karanlığa yağmıyor gibiydiGecenin aydınlığında yağmur ne güzel görünüyorduNe güzel yağıyordu Sesi ruhumu dinlendiriyordu ıslanmak istedim atında

Karışmak istedim sularınaSonra yolcuları,dışarıda kalanları düşündüm Bana huzur veren yağmur onlar için zorluk muydu? Ulaşmak istedikleri yere ulaşmalarına engel miydi? Allahım bütün yolcuları koru kazasız belasız yerlerine ulaşmayı nasip eyle dışarıda kalanlara yardım eyle


Ansızın gelen seslerle irkildim Bu seslerde neyin nesiydi? Sesin geldiği tarafa baktımİçim ürperdi birdenBir gurup insan omuzlarında bir tabutla geliyordu sankiİnanmakta zorlandımSokak lambalarının altına gelinceye kadar da emin olamadımEvet bir tabuttuDört kişi omuzlarına almış,arkasında da birkaç kişi

Bir anlam veremedimSaate baktım üçe geliyordu Neden bu saatte ve nereye gidiyorlardı Buralarda mezarlıkta yoktu

Gözlerimi kapattımElimi sineye koydum Tekrar baktımKimse yoktu yoktu Allah AllahAnlam veremedimHayal mi görmüştümGöz yanılması mıydı yoksaDalmıştım beklide


Kaldırımın kenarında duran kediye takıldı gözümSırılsıklam olmuştu Sığınacak kuru bir yer bulamamış mıydı acaba? Sesimi duymadığını bildiğim halde ona seslendimuzaktan uzağa nazladım gelip alayım mı seni aç mısınTam gidip almaya karar verdiğim anda ,kedi başını çevirip baktıBir iki kez miyavladıHissetmiştiEvet o sevildiğini hissetmiş cevap vermişti Koşarak gözden kayboldu

Bazen hayvanların insanlardan çok daha iyi dost olabileceğini de düşünüyorumVe daha zararsız Gerçek dostlar da vardı bileneBulabileneArayana dost vardıLütfedip buldursun Rabbül AleminBuluştursun inşallah


Yağmur şiddetini iyice Artırmıştıesen rüzgarla cama çarpıyorduAz önceki sakinliğinden eser kalmamıştı


İşte yine aynı uğultuBaşımı çevirdimYine elimi sineye koyup Sana sığındım Ya Rabbimdedim

Önde omuzlar üzerinde taşınan tabutArkasında bir gurup insan yukardan aşağı iniyorlardıYaklaştıkça sesler de netleştiTekbir sesleri yankılandı her yerdeSonra selatu selamlar yükseliBir kadın iki büklüm yürüyordu

Evlerin camlarına kaydı gözümKimse duymamıştı bu sesleriKimse açmamıştı ışıklarını


İnna lillahi ve inna ileyhi raciun sözleri döküldü dudaklarımdanİçimi korkunç bir acı kapladıAcaba yine hayal mi görüyordumuyumuş olabilir miydim!?


Tekbirlele evin tam karşısına geldiklerinde bir an durdularYürümekte zorlanan kadın başını kaldırıp baktıTanıyor muydum onuHiç yabancı değil gibiydiGayri ihtiyarı başımı camdan uzaklaştırdım bakmaya devam ederekKalbim çarpmaya başladı Gözlerimi kapattım yeniden Yaşlar boşandı pınarlarından Ölüm güzeldiölüm güzeldirVuslattırtekrar tekrar bu sözleri tekrarladım


Gözlerimi açtımKimse yoktuYoktuAllahım Aklımı koru Neydi bu şimdiHiç bir anlam veremedimİçim ürperdiSana sığındım AllahımSana sığındım


Ölüm nasıl gelirdi acabaŞu an gelse hazır mıydım? Ölüm vuslatım olda geldedim Sonra, kendi halime güldümBöyle söyleyince vuslat mı olurdu ölüm Ne garip kadınsınAzığın var mı ,ne hazırladın ahiret yurdu için Vuslatım ol gel Ne kolay söylenmiş bir sözNe kadar cahilane


Gözlerim dolduŞu an Azrail As gelse nasıl gelirdi Güzel bir prens gibi mi gelirdiYoksa dehşetinden nutkumdu tutulurdu Allahım merhametinle muamele eyle bu günahkar kulunaAffet Cümle müminleri rahmetinle kuşat


Düşünmek lazımdı ölümü hazırlanmak içinhazır beklemek, kavuşmak içinSevgiliye vuslat olsun diyeÖlüm vuslat olarak gelsin diye


Yağmur yağıyordu halasokaklar boş ve sırılsıklamdıYolları yıkamış temizlemiştiAhhh !! yağmurlar şu yüreğime de yağınYıkayın kir namına ne varsaYağar mısınız söz dinlemez gönüleSen rahmetsinBereketsin toprağa Can olursun cümle canlara Hayat olursun Sensiz kurur cümle nebadat,sensiz ölür canlar


Yağmur rahmetti


Ey gönül sana rahmet gözden yağan yağmurlardır


, Allah için akan yaşlar Rahmettirderyadır gönüleYağın ey gözlerimAllah için yağınYunusca yağın Mevlanaca yağın


Başımı cama dayadım tekrar Yatmak istemiyordum Bu geceyi farklı kılan bir şeyler vardıUyumayacaktımElimi kalbime koydum ,dilimi damağa yapıştırdımGözlerimi kapattım


Ne kadar zaman geçti bilmiyorumÇalan telefon la kendime geldimAcı acı çalar mıydı telefonEvet! Gecenin ilerlemiş saatinde telefon acı acı çalardı


Bir müddet kıpırdamadan bekledimBakmasam mı acabaKorkuyordum


Ahizeyi aldım ürkek hareketlerle


AloAlo


Alo Ben Çağlar


Çağlar mı !?


Oğlumun ev arkadaşı,neden arıyordu bu saatte


Hayırdır oğul


Konuşmakta zorlanıyordu Göktuğ bir kaza geçirdi teyzeHastahanedeyiz


Zaman durmuş gibiydiAlgılayamıyordum bir türlütekrar tekrar sordum cevap hep aynıydı??


Geliyoruz oğlum diyebilmeyi başarmıştım


Yağmur Rahmettibulutlardan ayrılırken,ağlıyordu


Sonra toprağa kavuşuyor, bereket oluyordu ,hayat oluyordu her canlıdaayrılık acısı vuslata dönüyordu mutluluğa dönüyordu


Nasıl hazırlandık ,nasıl çıktık yola hiç hatırlamıyorum

Sabahın ilk ışıklarında hastahanenin önünde bulduk kendimiziYürümekte zorlanıyordumYavrumu nasıl bulacaktımne haldeydi Yol boyu sadece dua ettimKapıdan içeri girdiğimizde arkadaşlarıyla göz göze geldik önce Sonra başları öne düştüAğlıyorlardı


Yanlarına vardık oğlum nasıl nerde diye sordumBaşlar eğik başınız sağolsun dediler


başınız sağolsun bir müddet yankılandı kulaklarımda Bıcak saplanmıştı sineye kanatıyor,dağlıyordu


Yavrumun yattığı yeri gösterdiler bizeİçeri girdikÜzeri beyaz bir örtüyle örtülmüştüYüreğim dolup olup taştı Yanına vardım Ağlayarak örtüyü kaldırdım yüzünden


Hala ümidim vardıYanlıştır diyordu bir sesölmedi diyordu Ama ölmüştü işte Yavrum bizi bırakmış gitmiştiVade dolmuş ferman verilmişti


Bembeyaz olmuştu yüzü yavrumunalnında biriken boncuk boncuk terler vardıEğildim şefkatle öptüm alnından İnna lillahi ve inna ileyhi Raciun


Ya Rab sen verdin Sen aldın


Gözlerini kapattım usulcaYüzüne yayılan tebessüm ona ne kadar yakışmıştıNe kadar güzeldi yavrumDoğduğu gün gibi parlıyordu yüzü yavrumunAllahım Yavrumu merhametinle kuşat


Her yer karanlığa büründü anidenGün geceye kavuştu Sesler uzaklaşıyor, sessizliğe bürünüyordu dünyaDüşüyordum batıyordum derinliklere


Allahım Allahım dedim Sesim bana ne kadar uzaktan geliyorduAllahım


Her şey birer birer silindiBir acı kalmıştı yüreğimde birde yağmurun sesi Sonra Tekbir sesleri çınladı kulaklarımda Bir tabut geçiyordu gözlerimin önünden birde iki büklüm yürüyen kadın


Sonra hepsi silindi


Derinden bir ses geliyordu gittikçe yaklaştı kulaklarıma Gözlerimi açtım yavaşçaBir an nerede olduğumu anlayamadımEtrafa baktım boş boş


Başım cama dayanmış halde duruyordum Gün açmaya başlamış yağmur dinmişti ve telefon çalıyordu RüyaAllahım rüyamıydı?Yavaş yavaş kalktımTelefonu açmak istemedim bir zamanÖylece baktımKimdi???


Bir müddet baktıktan sonra ahizeyi aldımAlo


AloSelamun Aleyküm anneUyuyor muydun?


Anne!!! Bir an bocaladım RüyaymışÇok şükür rüyaymışKendime çeki düzen verdim;


Aleyküm Selam Oğlum


Ağlıyordum Başım secdeye varıyorduŞükrediyor Affet diyordum


Allahım Ölümü bizlere vuslat eyleEy merhameti sonsuz Sana geldimBoyun büküp sana geldikAffet biziAffet Rahmetinle Kuşat Allah’ım



VUSLATIM OL EY ÖLÜM!!


Aysel Bahram