Aşk Sanmaktır

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-10-2012

Aşk Sanmaktır Yazısı - Aşk Sanmaktır Kahraman Tazeoğlu - Kahraman Tazeoğlu Yazıları

Kadın: Başkalarının sana vermediği mutluluğu, neden benden çalıyorsun?

Adam: Bu cümleye bu anlam çok ağır

Aramızdaki zaman bükümlerinde, hayatla arama gözlerinden yapılma duvarlar ördüm

Bir gün yıkıldığında, o gözlerin altında kalmamak için tüneller hazırladım

Yoksa sana her dönmek istediğimde o duvarları aşmak zorunda kalacaktım

Örselenmiş, çarçur edilmiş bir hayattan geliyordum; bu yüzden kolaya alıp kendimi, zoru sana bıraktım

Yaşamın utançlarını taşımaktan yoruldum, bu yüzden başkalarının hatalarını omuzlamaktan vazgeçiyorum

Yalnızlığımda çoktu ki…

Tek başıma yürümemek için vitrinlerdeki yansımamı seyrettim

Sen günaydın demediğin için aydınlanmayan günlerim çok oldu

Ama sen ne yaptın? İnsanoğluna bahşedilmiş en büyük armağanı tereddütsüz kabul ettin: unuttun!

Şimdi biraz eksik, biraz eşsizsin benim için

Sessizliğimin neden bu kadar kocaman olduğunu düşünüyorsun değil mi? Bunca konuşmalarında, senin yerine de susuyorum da ondan!

Sana, dünyanın en gerçek yalanından, aşktan sesleniyorum sevgili

Hayat bu işte, bırak aksın, anlamı bende utancı sende gizli kalsın

Biz aşkı ne sanmadık ki?

Dünyanın sonu gibi herkes bir gün geleceğine inanır onun

Oysa aşk, içini yaktığı kadar gerçek, mutlu ettiği kadar yalandır

Ve aşkı bulanlar değil, bekleyenler kaybeder

Bulanlar da kaybetmek için beklemiştir zaten

Bir ayrılığı daha kaldıramam diyerek yeniliyoruz her aşka ve yine başlıyoruz, biteceğini bile bile…

Yalpalarken her yol ayrımında bu aşk denen illet, ağlayarak gülebilmeyi öğretir adama

Adam adamlığından vazgeçer! Acı sonuna kadar, aşk bitene kadar çekilir

Evet!

Aşk biter ama acı sonsuzdur

Tene anlam giydirmektir aşk

İstese her şeyini alıp gidebilecekken, o yalnızca kalbini götürür…

Her ilk, hep geçmişte kalmaya mahkûm olduğu içindir geçmişe özlem ve insanları benzerlikler buluşturur, farklılıklar ayırır bil sevgili!

Bunca özlediğimsin, işte bunca benzerliğin üzerini örttüğü, bunca farklılığa rağmen…

Biz çok sonra öğrendik “seni karşılıksız seviyorum” demenin aslında bir karşılık beklemek olduğunu…

Güzel ve iyi bir aşktaki tek kötü alışkanlığımdın sen ayrılık…

Ki bütün alışkanlıklar kötüdür zaten…

Başkalarının bana vermediği mutluluğu kentinin kuytuları korusun…

Ama bu şehirde bir yanlışlık var; hiçbir sokağında yoksun!

Kahraman Tazeoğlu

Konu Araçları	Bu Konuda Ara
Yazıcı Çıktısını Göster Sayfayı E-posta ile Yolla	Bu Konuda Ara: Gelişmiş Arama
Görünüm Modları

07-10-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Aşk Sanmaktır Aşk Sanmaktır Yazısı - Aşk Sanmaktır Kahraman Tazeoğlu - Kahraman Tazeoğlu Yazıları Kadın: Başkalarının sana vermediği mutluluğu, neden benden çalıyorsun? Adam: Bu cümleye bu anlam çok ağır Aramızdaki zaman bükümlerinde, hayatla arama gözlerinden yapılma duvarlar ördüm Bir gün yıkıldığında, o gözlerin altında kalmamak için tüneller hazırladım Yoksa sana her dönmek istediğimde o duvarları aşmak zorunda kalacaktım Örselenmiş, çarçur edilmiş bir hayattan geliyordum; bu yüzden kolaya alıp kendimi, zoru sana bıraktım Yaşamın utançlarını taşımaktan yoruldum, bu yüzden başkalarının hatalarını omuzlamaktan vazgeçiyorum Yalnızlığımda çoktu ki… Tek başıma yürümemek için vitrinlerdeki yansımamı seyrettim Sen günaydın demediğin için aydınlanmayan günlerim çok oldu Ama sen ne yaptın? İnsanoğluna bahşedilmiş en büyük armağanı tereddütsüz kabul ettin: unuttun! Şimdi biraz eksik, biraz eşsizsin benim için Sessizliğimin neden bu kadar kocaman olduğunu düşünüyorsun değil mi? Bunca konuşmalarında, senin yerine de susuyorum da ondan! Sana, dünyanın en gerçek yalanından, aşktan sesleniyorum sevgili Hayat bu işte, bırak aksın, anlamı bende utancı sende gizli kalsın Biz aşkı ne sanmadık ki? Dünyanın sonu gibi herkes bir gün geleceğine inanır onun Oysa aşk, içini yaktığı kadar gerçek, mutlu ettiği kadar yalandır Ve aşkı bulanlar değil, bekleyenler kaybeder Bulanlar da kaybetmek için beklemiştir zaten Bir ayrılığı daha kaldıramam diyerek yeniliyoruz her aşka ve yine başlıyoruz, biteceğini bile bile… Yalpalarken her yol ayrımında bu aşk denen illet, ağlayarak gülebilmeyi öğretir adama Adam adamlığından vazgeçer! Acı sonuna kadar, aşk bitene kadar çekilir Evet! Aşk biter ama acı sonsuzdur Tene anlam giydirmektir aşk İstese her şeyini alıp gidebilecekken, o yalnızca kalbini götürür… Her ilk, hep geçmişte kalmaya mahkûm olduğu içindir geçmişe özlem ve insanları benzerlikler buluşturur, farklılıklar ayırır bil sevgili! Bunca özlediğimsin, işte bunca benzerliğin üzerini örttüğü, bunca farklılığa rağmen… Biz çok sonra öğrendik “seni karşılıksız seviyorum” demenin aslında bir karşılık beklemek olduğunu… Güzel ve iyi bir aşktaki tek kötü alışkanlığımdın sen ayrılık… Ki bütün alışkanlıklar kötüdür zaten… Başkalarının bana vermediği mutluluğu kentinin kuytuları korusun… Ama bu şehirde bir yanlışlık var; hiçbir sokağında yoksun! Kahraman Tazeoğlu