Tarih-Modern Yöntemler

Tarih-Modern Yöntemler


15 ve 16 yüzyıllarda Avrupa'da, yaşama ilişkin farklı bir bakış ortaya çıktı (Bu gelişme RÖNESANS maddesinde ayrıntılı bir biçimde anlatılmıştır) Eski düşünce sistemini alt üst eden yeni gelişmeler yaşandı; bilim adamları Eski Yunan ve Roma ile ilgilenmeye ve bu uygarlıkları incelemeye başladılar; Avrupa'dan çok uzaklarda yeni topraklar keşfedildi 1438'de bulunan matbaa düşüncelerin çok daha hızlı ve geniş bir alana yayılabilmesi-ni sağladı 16 ve 17 yüzyıllarda yaşanan din mücadeleleri (bak Reform) ve İngiliz İç Savaşı (1642-51) gibi siyasal kavgalar insanların tarihe olan ilgilerinin artmasına, bu da geçmişe ilişkin birçok kitabın basılmasına yol açtı

Kendilerinden önceki yazarlara göre çok daha fazla bilgiyi edinebilen bu dönemin tarihçileri, topladıkları bilgilerin güvenilirliğini sınamak için daha büyük bir özen göstermeye başladılar Edward Gibbon'ın 1788'de tamamladığı Roma İmparatorluğu'nun Gerileyip ve Çöküş Tarihi (The History of The Decline and Fail of the Roman Empire) adlı yapıtı bu yeni yaklaşımın en ünlü örneklerinden biridir Roma İmparatorluğu'nun İS 2 yüzyıldan Konstantinopolis'in (bugün İstanbul) Türkler'in eline geçtiği 1453'e kadar 13 yüzyıllık dönemini anlatan altı ciltlik bu dev yapıt 12 yılda yazıldı {bak GlBBON, Edward) 1789 Fransız Devrimi'nden sonra krallık ve kilise arşivleri ulusal devletlerin denetimine geçti ve araştırmacıların bu arşivlerden yararlanmasına izin verildi

Demokrasi düşüncesinin yerleşmesiyle birlikte tarih yazıcılığı da özgürieşti 19 yüzyılda tarih zorunlu bir ders olarak okullarda okutulmaya başlandı Böylece tarih bilgisi geniş kitlelere ulaştı Tarih yazıcılığı, bu iş için yetiştirilmiş ve eğitilmiş kişilerin, yani tarihçilerin işi oldu Gene 19 yüzyılda, Berlin Üniversitesi çevresinde gelişen Alman Tarihçilik Okulu, kullandığı bilimsel yöntemlerle, ayrıntılı araştırmaya ve kanıtlara verdiği önemle tarih araştırmaları alanında önemli bir adımın atılmasını sağladı Bu okuldan Leopold von Ranke (1795-1886) gibi bilim adamları modern tarihçiliğin temellerini attılar Alman tarihçiliğinin deneye ve olgulara dayanan bilimsel yöntemleri öbür ülkelerde de kabul gördü ve yaygınlaştı 19 ve 20 yüzyıllarda tarih yazıcılığında başka gelişmeler de oldu Özellikle eskiçağlara ilişkin yeni bilgiler edinildi Bir yapıyı, hatta bütün bir kenti gün ışığına çıkaran arkeologlar kazı yaptıkları evler, kentler, mezarlar ve saraylardan bu çağlara ait yeni bilgiler edinilmesini sağladılar {bak ARKEOLOJİ; ESKİ MISIR; Pompei)


Eski dönemlerden kalma yapılarda ev eşyaları, kap kaçak ve takılar bulan arkeologlar bu çalışmalarıyla eski dillerin çözülebilmesine de yardımcı oldular Arkeologların kazılar sonunda ortaya çıkardıktan yapıların, anıtların, kil tabletlerin ve papirüslerin üzerindeki yazıların çoğu bilim adamlarınca çözüldü Günümüzde, çok eski dönemlerde yazılmış olan metinler bile okunabilmektedir Tarih yazıcılığı önceleri büyük imparatorluklanın geniş zaman dilimlerine yayılmış tarihiyle ilgilenirken, giderek uzmanlaştı, daha özel ve yerel olaylar ya da halklara ilişkin ayrıntılı çalışmalara yönelindi Örneğin, küçük bir Fransız köyünün 13 yüzyıldaki yaşamı ya da ABD Başkanı John F Kennedy'ye 1963'te yapılan suikast bugün ayrıntılı bir tarih çalışmasına konu olabilmektedir