Aşk Acısı Yüzünden, Kapalıyız.

Birgün yattığımız hapishaneye çok okuyan mürekkep yalamış biri geldi Benden onu traş etmemi istedi Bende dayanamayıp sordum ya katip o kadar okuyorsun kitaplar arasında boğuluyorsun Bu sayfalar arasında seni etkileyen hiçmi bir olay yok diye sordum Katipde bana aşaıdaki hikayeyi anlattı

Çok uzak yerlerin birinde bir aşçı varmış bu aşçı mesleğinde o kadar becerikliymiş ki kendine bir lokanta açmaya karar vermiş
Lokantayı açtıktan sonra yemeklerinin ünü heryere yayılmaya başlamış o kadar ünlü olmuş ki lokanta dolup taşıyormuş
Aşçı çok iyi yemek yapan biri zaten hayatta tek bildiği işte buymuş sizin anlayacağınız aşçı cahil bir insanmış

Devamlı müşterilerinden olan okumuş tahsilli bir bayana gönlünü kaptıran aşçı bir gün kadına olan aşkını itiraf etme cesaretinde bulunmuş
Kadın denemekte fayda bakalım kim bu güzel yemek yapan insan diyerek aşçının teklifine olumlu yanıt vermiş
Aşçı ile kadın konuşmaya başlamışlar kadın ee anlat bakalım neler yapıyorsun hayata dair düşüncelerin nedir diyince bizim cahil aşçı ne anlatsın ona nasıl yemek yapıldığını mı yoksa yemek tariflerinin ne olduğunu mu anlatsın Kadının karşısında bizim aşçının çıtı bile çıkmamış Kadın bakmış ki bizim aşçı gerçekten cahil biri ona seninle bu aşk olmaz sen cahil birisin senin paylaşabileceğim hiçbir şey yok diyerek lokantadan çıkmış ve bir daha geri dönmemiş

Hayatının hatasını yaptığını anlayan aşçı bu olaya çok üzülmüş ve lokantanın kapısına kilit vumuş kepenkleri indirmiş Kepenklerin üzerine de bir levha asmış

Levhanın üzerinde AŞK ACISI YÜZÜNDEN KAPALIYIZ yazıyormuş