Çanakkale Bir Destandır!

ÇANAKKALE BİR DESTANDIR!
Çanakkale Zaferi, yokluk ve yoksulluk döneminin başarısıdır Maddi ve siyasi açıdan devletin tıkandığı bir dönemde meydana gelmiştir Maddi imkânların neredeyse tabana vurduğu, düşmanların ise çok güçlü bulunduğu bir savaştır
Bu gerçeğe rağmen Çanakkale Savaşları nasıl zaferimizle sonuçlandı?
Bu zaferin bir tek doğru izahı vardır O da Mehmetçiğin imanıdır "Ölürsem şehit, kalırsam gazi!" dedirten iman, askerimizi kahramanlaştırmıştır
Kana, kine ve inanılamaz bir ateş sağanağına rağmen Mehmetçik, adının ilham ettiği imanı hiç unutmamış, bir gül bahçesine girercesine şehadete koşmuştur Yine bu imanladır ki, fedakârlığın her türlüsüne, açlığa, susuzluğa, yara bere ile yaşamaya sabırla katlanmış, yılmamış, yıkılmamıştır
Mehmetçiği ayakta tutan güç, düşmanlarını şaşkına çevirmiştir Zira böylesine bir direnci onlar değil düşünmek, hayal bile edememişlerdi
Düşman cephe, her ihtimali hesaba katmıştı, ama bu imanın kahramanlaştırma derecesini bilememişti
Ateş püsküren çeliğe karşı Mehmetçik, iman dolu göğsünü siper etmişti Hem de onca kana, kine ve acımasızlığa rağmen insanlığından bir şey kaybetmiyor, düşmanının seviyesizliğine asla düşmüyor, böylece savaşa güzellik getiriyordu Hastaya, hastaneye, silâhsıza, teslim olana ateş etmiyor, esire misafir muamelesi yapıyordu İmanından kaynaklanan merhameti öyle coşkundu ki, onu "tek dişi kalmış medeniyet"in acımasızlığı bile söndüremedi Bu merhametten düşmanı da yararlandı Kendisini tehlikeye atarak, yaralı düşmanını sırtlayıp siperine götürdü
Mehmetçik, Çanakkale'de binlerce insanlık dersi verdi Şimdi, daha aradan bir asır bile geçmeden, bırakın düşmanlarını, dostları, hatta çocukları ve torunları dahi o insanlık örneklerine yabancılaştı! O güzelim insanlık tabloları unutuluverdi
Mehmetçiğin Çanakkale'de yaşattığı insanlığa bütün dünya, şimdi daha çok muhtaçtır Çünkü, açık ve örtülü savaşlarda yine acımasızlıklar, sömürüler, bencillikler ve yaşanıyor;yine insanlar, küçük çıkarlar uğruna, açlığa ve ölüme terk ediliyor;özellikle de Müslümanlar, yine dünyanın her yerinde kana, gözyaşına, acıya boğuluyor
İşte bu sebeple, Çanakkale'de Mehmetçiğin sergilediği insanlığı samimi olarak yaşatacak bir imana şiddetle ve çok acele ihtiyaç vardır Bu imanı yaşayarak, dünyada insanlığın, sevginin, hoşgörünün hâlâ var olduğuna insanları inandırmak gerekiyor Aksi halde zayıfın ezilip sömürüldüğü, zenginin daha da zenginleştiği bir maddeci zihniyet, çölleşmedik gönül bırakmayacaktır
Dünyayı yeniden ve bir daha merhametle, vicdanla, sevgiyle, şefkatle kim tanıştıracak? Bu insanlık görevi, herkesten önce, Çanakkale dehşetinde bu güzellikleri yaşayanların torunlarına düşmez mi?Yani bize, size, hepimize düşen ve alternatifi olmayan bir görevdir bu İnsanlık ya yeniden ve bir daha kendine gelerek yaratılış gayesini hatırlayıp dünyaya yaşanılacak bir hayatı gösterecek ya da gelişini hızlandırdığı kıyameti bekleyecektir
Mehmetçiğin güzelliklerin kaynağı yüreğindeki imandı O, imanın başka adreslerde aranmaması gerektiğini, adıyla da bütün âleme göstermekteydi Çünkü o, Mehmetçik idiAdı, sahibinin güzelliklerine sahipti Bütün imkânsızlığına, çaresizliğine ve bilgi eksikliğine rağmen, güzelliğin adresini biliyordu
Güzelliğin kaynağından fazla uzaklaşmamıştı Gönlü, Güzeller Güzeli'ndeydi
Bu millet, onu o kadar çok seviyordu ki, bu muhabbetle onun adını askerine ad olarak almıştı Böylece dünyada, peygamberinin adını kendisine ad olarak alan tek ordu olmuştu
Hem de bu adı alışta, benzersiz bir incelik göstermiş, asla onun gibi olamayacağını bilmenin ve aşkının derinliğini göstermenin idrakı içinde Muhammed'i Mehmet'e çevirmiş, onu da küçülterek askerine isim yapmıştır
İşte Çanakkale, bu askerin zaferidir
Çanakkale'yi diğer zaferlerimizden ayıran bir üstünlüğü de, Osmanlının son döneminde, daha doğrusu çöküşü sırasında kazınılmış olmasıdır
Bu zafer, "Çöktü, bitti,öldü" denildiği zamanda Osmanlı insanının ne olduğunu bir kez daha bütün dünyaya göstermiştir, Osmanlı insanını bütün olumsuzluklara rağmen güçlü ve üstün kılan İslâm imanını dosta düşmana tanıtmıştır
O günden sonra düşmanlarımızın asıl hedefi imanımız olmuştur Çünkü onlar da iyice anlamışlardır ki, yüreklerde bu iman olduğu sürece bu millet ne sürü olur, ne de sömürülür
Bugün ülkemizin içinde bulunduğu bütün darboğazların sebebi, bizi biz yapan, kimlik ve kişiliğimizi oluşturan değerlerimizden uzaklaşmamızdır Çanakkale'den aldıkları dersle, düşmanlarımız, neremize vuracaklarını öğrenmişlerdir Biz ise, tam tersine, bir gaflet ve tembellik içine düşüp sürekli düşman oyunlarına gelmişiz İşin en acı yanı da, maddi ve manevi varlığımızı borçlu olduğumuz İslâm imanından ve onun kazandırdığı ahlâktan uzaklaşmış olmamızdır İslâm imanından uzaklaşmak demek, sahip olduğumuz temel hayat damarını koparmak demektir Çünkü bu millet, bin senedir, sahip olduğu bütün güzellikleri o imana borçludur;bütün kahramanlığını, güzel ahlâkını, sevgisini o imandan ve o imanın en yüksek temsilcisi olan Güzeller Güzeli'nden almıştır Bu gerçeği görenler, bu milleti zayıflatmak ve yenmek için doğrudan doğruya her vesile ve vasıta ile imana saldırıyor, bu konuda netice almak için her yolu, daha doğrusu her yolsuzluğu deniyorlar;ilmi gerçekleri saptırıyor, tarihi tahrif ediyor, güncel olayları tersine çeviriyorlar
Bütün mesele, İslâm'la güçlenmiş, kahramanlaşmış olan bu milleti tarih sahnesinden silmektir Çanakkale'de çok ümitlendiler;maddi sebeplere, silâh ve asker üstünlüğüne, Osmanlı askeri ve bürokratik çözülmesine bakınca da hemen harekete geçtiler Ancak Mehmetçik bütün bu olumsuzlukları tersine çevirircesine şahlandı Bu şahlanış , bütün plânları, entrikaları, ince ayar hesapları alt üst etti
1916 yılının şartları iki yıl sonra değişti, çünkü Mehmetçik, elinden geleni, hatta gelmemesi gerekeni de yapmıştı Ancak askeri ve sivil bürokrasi, kendisinden ve silâh arkadaşlarından kaynaklanan sebeplerle çaresiz kaldı ve devlet çöktü
Mehmetçik çökmemişti; zira hâlâ aynı imanın sahibiydi Gün, düşünülen yerden kalkmanın günüydü Tekrar, yegâne gücümüz olan Mehmetçiğe iş düştü Bu defa bütün millet yediden yetmişe Mehmetçikti
Yeni savaşın adı "İstiklâl Savaşı" idi İstiklâl "bağımsızlık" demekti Daha iki asır önce dünyaya bağımsızlık armağan eden devlet, şimdi son vatan parçasında kendi bağımsızlığını kurtarmaya çalışıyordu
Yine imkânsızlık vardı Yine düşman çoktu ve güçlüydüBiraz yorgun ve yaralı da olsa, yine karşılarında kahraman Mehmetçik vardı
İstiklâl Savaşı, Çanakkale'nin verdiği tecrübe ve moralle kazanıldı Mustafa Kemal Paşa'dan Ali Çavuş'a kadar aynı kadro, bir kez daha cephede saf tuttu
Çanakkale Zaferi, hem Balkan Savaşlarındaki acı yenilgimizin hüznünü giderdi, hem de İstiklâl Savaşımıza güç verdi
Söylemesi biraz zordur;ama Çanakkale Zaferi, günümüzdeki olumsuzluklardan bile sorumludur!Çünkü Çanakkale Savaşı, sekiz buçuk ay içinde, ülkemizin en iyi yetişmiş, en kaliteli insanlarını, gelecek vaat eden parlak gençlerini de alıp ***ürmüştür Zira Çanakkale bir "subay savaşı" olmuştur İstanbul'un ve Anadolu'nun en seçkin liselerinin öğrencileri, gönüllü olarak Mehmetçiğin imdadına koşmuş ve büyük bölümüyle de burada şehit olmuşlardır"Biz Çanakkale'ye bir darülfünün(üniversite) gömdük!" sözü Atatürk'e aittir En kaliteli insanımızın Çanakkale'de dünyasını değiştirmesi, günümüze kadar uzayıp gelen bir kaht-ı ricale(adam kıtlığına) sebep olmuştur
Bununla beraber Çanakkale, milletimizin hafızasına kazınmış, hatıralarının en canlısı ve en etkilisi olarak ibretlerle dolu durmaktadır Çünkü neredeyse her üç evden biri, Çanakkale'ye evlâdını göndermiştir Hem de Çanakkale'de, bugün çok muhtaç olduğumuz müthiş bir birlik ve beraberlik yaşamışızdır İstanbul'dan Ankara'ya, İzmir'den Adana'ya, Samsun'dan Selanik'e, Antep'ten Tunceli'ye, Maraş'ten Diyarbakır'a, Medine'den Bağdat'a, Kudüs'ten Trablusgarp'a, Üsküp'ten Saraybosna'ya kadar bütün Osmanlı coğrafyasından insanımız, yan yana omuz omuza düşmana karşı durmuştur Bu birlik, gönül birliği idi, iman birliği idi, din kardeşliğinin verdiği beraberlik idi
Şimdi "son vatan parçası" olan Anadolu'da bile, bir avuç insan, Çanakkale'deki birlik ve beraberliği gösteremiyorsa, burada durup düşünmek gerekmez mi? Evet, bu noktada durup düşünmek ve "Acaba biz nerede yanlış yapıyoruz?" diye kendimizi hesaba çekmek icap etmez mi?
Çanakkale'nin o zor ve çetin günlerinde var olup da bugün kaybettiğimiz ruh, nasıl bir şeydi?
İşte, elinizdeki eser, o ruhu, Çanakkale heyecanını yeniden bulmakta bir nebze işe yararsa, mutluluğumuz sonsuz olacaktır
İnanıyoruz ki, yeniden Çanakkale ruhunu kazanırsak, bir daha Kuva-yı Milliye aşkını yakalarsak, maddeten ve manen çok güçleneceğiz; önümüz açılacak ve biz, bir daha dünyaya insanlık nedir, gösterebileceğiz
Ümitsiz değiliz O güzel insanlara ve hatıralarına lâyık olmaya çalışıyoruz Onları anlayan, seven ve yollarını yol bilen güzel gençler yetişiyor O güzel gençlere, erkekliğiyle kızıyla, güneylisiyle kuzeylisiyle, doğulusuyla batılısıyla hepsine sevgiler, saygılar sunuyorum

Vehbi VAKKASOĞLU

Kaynak: Bir Destandır Çanakkale-Vehbi Vakkasoğlu-Nesil Yayınları

ÇANAKKALE ŞEHİTLERİ

Bomba şimşekleri beyninden inip her siperin
Sönüyor göğsünün üstünde o arslan neferin
Ölüm indirmede gökler, ölü püskürtmede yer,
O ne müthiş tipidir, savrulur enkazı beşer,

Boşanır sırtlara vadilere, sağnak sağnak
Kafa göz,gövde, bacak, kol, çene, parmak, el ayak
Vurulmuş tertemiz alnından, uzanmış yatıyor,
Bir hilal uğruna yarab ne guneşler batıyor

Ey bu toprak için toprağa düşmüş asker
Gökten ecdat inerek öpse o pak alnı değer
Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın?
Gömelim gel seni tarihe desem sığmazsın

Mehmet Akif Ersoy

bu bir masal değil gerçek!

Ordunun Duasi

Yilmam ÖlÜmden Yaradan, Askerİm,
Orduma Gazİ Dedİ Peygamberİm
Bİr DİleĞİm Var ÖlÜrÜm İsterİm
Yurduma Tek DÜŞman Ayak Basmasin,

Amİn Desİn Hep Bİrden YİĞİtler,

Allahu Ekber GÖkten Şehİtler

Amİn,amİn Allahu Ekber

TÜrk Erİyİz Sİlsİlemİz Kahraman
MÜslÜmaniz, Hakka Tapan MÜslÜman
Putlari Allah Taniyan Aman,
Mescİdİmİn Boynuna Can Asmasin

Amİn! Desİn Hep Bİrden YİĞİtler,

Allhu Ekber! GÖkten Şehİdler

Amİn! Amİn! Allahu Ekber!

Mİllet İcİn Ettİmİ Ordum Sefer,
KÜkremİŞ Arslan Kesİlİr Her Nefer,
DÖktÜĞÜ Kandan GÖĞe Vursun Zafer,
TopraĞa Bİr Damlasi Bos Akmasin

Amİn! Desİn Hep Bİrden YİĞİtler,

Allhu Ekber! GÖkten Şehİdler

Amİn! Amİn! Allahu Ekber!

Ey Ulu Peygamberİmİz Nerdesİn?
Dİnle Mİnaremde Öten GÜr Sesİn!
Gel,bana Yar Ol Kİ Cİhan Tİtrsİn,
Kİmse DÖnÜp Yan Bakmasin

Amİn! Desİn Hep Bİrden YİĞİtler,

Allhu Ekber! GÖkten Şehİdler

Amİn! Amİn! Allahu Ekber

Mehmet Akif Ersoy

***

Çanakkale Destanı

Bundan doksan bir yıl öncesi
Çınladı savaş meydanında türkün sesi
“Allah Allah” diyerek canlar verildi
Çanakkale destanı tarihe geçti

Sadece Türk değil; Kürt’ü, Çerkez’i, Laz’ı
Cephede tek yürek, amacı aynı
Sonunda şehit olmak ödülü vardı
Beraber yazdılar Çanakkale Destanı’nı

Kurşunların yağmur gibi yağdığı
Ölümün hiçe sayıldığı
Şehitlerin bile savaştığı
Bir ulu destan Çanakkale Destanı

Kiminin çocukları yetim kaldı
Kiminin karısı elleri kınalı
Ağlandı şehide, ağıtlar yakıldı
Çanakkale Destanı böyle yazıldı

Ali Çavuşlar, Mehmet Onbaşılar, Koca Yusuflar
Salih Dayılar, Ahmet Dedeler, Osman Amcalar
Daha nice isimsiz kahramanlar
Çanakkale Destanı’nı kanlarıyla yazdılar

Hatice Kübra Tığlı

***

O Gün

Dile gelsin tarih, o gün nasıldık
Aydık, yıldızdık biz, Çanakkale'de
Tıpkı kükreyen bir aslan kesildik
Destanlar yazdık biz, Çanakkale'de

O gün bir bütündük, gövdeydik baştık
Dört cepheden, yedi koldan savaştık
Tek millet, tek yürek, bacı kardaştık
Kızdık, kızandık biz, Çanakkale'de

O gün ne Türk, ne kürt, ne de çerkezdik
O gün tek millettik, o gün herkestik
Bu ruh, bu imanla düşmanı ezdik
Düşmanı ezdik, biz Çanakkale'de

O gün düşmandan ne korktuk ne sindik
Korkaklardan tarih boyu tiksindik
Biz gazi derviştik, biz alperendik
Türk Yenilmezdik biz, Çanakkale'de

Şan, şeref, şahadet yüklü maziler
Selâm size ey şehitler gaziler
Süngülerimizle tunçtan mevziler
Siperler kazdık biz, Çanakkale'de

Zafer burçlarına baktığımız gün
Burçlara hilali diktiğimiz gün
Düşmanı denize döktüğümüz gün
Düşmandan azdık biz, Çanakkale'de

Çanakkale'm sana paha biçilmez
Vatansın vatana paha biçilmez
Turanî ' yim 'Çanakkale Geçilmez'
Dedirten bizdik biz, Çanakkale'de

Şair Mustafa Turani

***

Çanakkale

Vurulmuş anlından şehit Mehmet’im burada yatıyor
Dinmemiş yarası kahraman aslanın yarası hala kanıyor
Nabzı durmamış henüz vatan,vatan diye durmadan atıyor
Şu gördüğün eşsiz güzelliğe sahip Çanakkale boğazında

Kol ayrılmış gitmiş Mehmet’imin genç fidan bedeninden
Gözlerini şarapnel parçası sokmuş atmış gözlerin yuvasından
Yerde yuvasından çıkmış göz vatan, vatan diyor yüreğinden
Şu gördüğün eşsiz güzelliğe sahip Çanakkale boğazında

Eli kopmuş gitmiş Mehmet’imin bükülmez bileğinden
Vatan sevgisi hiçbir zaman kaybolmamış mert yüreğinden
Yarasından vatan, diye diye oluk oluk kan akıyordu damarından
Şu gördüğün eşsiz güzelliğe sahip Çanakkale boğazında

Belindeki süngüsü hiçbir zaman Mehmet ‘in düşmezdi elinden
Düşmanla savaşırken Allah’ın kelamı düşmezdi takva dilinden
Tekbir sesleriyle top sesleri birbirine karışırdı gelirdi gökten
Şu gördüğün eşsiz güzelliğe sahip Çanakkale boğazında

Hepsi gencecik anaları tarafından kınalanmış kurbanlıktı onlar
Tarihte eşine rastlanmayacak kadar mert kahraman yiğitti onlar
Her birisi vatanın bir tarafından gelen gözü pek erlerdi onlar
Şu gördüğün eşsiz güzelliğe sahip Çanakkale boğazında

Hiçbir tarihçi kahramanlık destanını layıkıyla yazamadılar
Bütün haçlılar bir olup şu savunduğun boğazı geçemediler
Türk Mehmetçiğin yenilmez tarihine yenilgiyi yazamadılar
Şu gördüğün eşsiz güzelliğe sahip Çanakkale boğazında

Mehmet Akif anlattı seni layıkıyla Çanakkale destanında
Conkbayırında esen rüzgarlar söyledi seni türkülerinde
Ellerimiz havada dillerimiz kahraman ecdadımın dualarında
Şu destanını yazdığın geçilmez dediğin Çanakkale boğazında

Halil Çolak

***

Harika bir paylaşımBayıldımEmeğine sağlık arkadaşım

Değerli paylaşımlardan dolayı çok teşekkürler Harika olmuş

Konuyu sabitliyorum Bu güzel paylaşımınız için çok teşekkürler Sevgili Gökkuşağı