Zamanımı Aldı Sevmek

Zamanımı aldı sevmek Hayata olduğu yerden devam etmek Her şey sürüp giderken durup gerilerden izlemek Öylece bakmak huzur dolu olmasa da öylece bakmak doğan güne bir gün daha yaşamayacağını bilerek, bakmak ve ağlamak

Yaşayabilmek için belki de sevdiklerinden kopmak ve bunu neden yaptığını insanlara anlatmak Yalanların ardına sığınmak Mutluluk artık sahip olduklarımız arasında değilse yılları kadehlerin yanında yalnızlıklar doldurmaya başlar
Uzak kaldırımlardaki uzak adımlar uzaktaki insanlara uzak hatıraları bile hatırlatmıyorsa insan bir yerlere çıkıp suçsuzluğunu haykırmak ister kimsenin duymayacağını bilerek Uzun süre hareketsiz kalır neden canının yandığını anlamaya çalışarak, bir cevap bulmak umuduyla baksa da etrafına bütün cevaplar aslında sonsuz bir hiçliktedir kayıp zamanların içinde

Bir sandığa kilitledim bendeki seni, anahtarın umutsuzluk Aradan bu kadar gözyaşı geçmesine rağmen unutamadım içimdeki seni, seviyorum deyişini Ben çekip gittiysem de seni sevdiğim diyarlardan sevdan bir lanet gibi takip etti beni ardımdan Artık anlıyorum, kıyametime kadar yokluğundayım Sen aşkım biter sanıyorsan zamanın bir yerinde

Sen beni bu yokluğuna zincirleyerek terk edip gittin İçimde sana ait olan her şeyi de beraberinde götürerek…

Farklı hayatları topladık benliğimizde Başkaları gibi yaşamaya zorlandık Oysa biz en güzel rüzgârları kanatlarımıza toplamış hayallerimize uçuyorduk Kanatlarımızı kırdılar, adına hayat dediler hayata acımasız dediler Kimse bize söylemedi bu çaresizlik içinde nasıl yaşayacağımızı Tutunduğumuz o dalımızı kaybettik Ezildik, hırpalandık…
Yağan o yağmurların altında hepimiz farklı yerlerde ıslandık üşüdük Gülümseme maskesini yüzlerimizde taşımaktan yorulduk Ağladığımız için yargılandık, sakladık göz yaşlarımızı Dosttuk birbirimize sırtımızı dönüp ağladık birbirimize en çok ihtiyaç duyduğumuz anlarda Yaşamaya çalıştığımız o kısacık zamanlarda hayat bize hiçbir zaman iyi davranmadı

Yokluğuna sarıldım Bu şehir bana senin gözlerinle bakıyor, gözlerim ağlamaklı Delirmek istiyorum sensizliğin son noktasında yitmek kaybolmak istiyorum Gitmek istiyorum gözlerinle bakan kaldırımlara, gitmek istiyorum ama sen kokuyor bu şehir ayrılamam kopamam tutunduğum son dalımdan Yağmurlu bir gökkuşağı ardında sesin, geceleri hissettiğim adımların kenarda köşede kaybettiğim yüzün içimde dolup taşan koyu bir hüzün Ben bu şehri sen diye sevdim seni bu şehirde sevdim kaybettim

Artık anlıyorum, kıyametime kadar yokluğundayım

Ben bu şehri sen diye sevdim seni bu şehirde sevdim kaybettim

çok güzel tbrk ederm