1920'Lerde Bir Askerin Sevdiği Kıza Göndermiş Olduğu Mektup

Bu yazı 1920'lerde bir askerin sevdiği kıza göndermiş olduğu mektupBu mektup AMASYA'da bir askeri bina yıkıldığında tavan tahtaları sökülürken bulunmuştur}

Satırlarıma başlar ken Gözlerine bakarak sana sevdiğim diyebilmeyi çok isteyipte diyemediğimi bilmeni isteyerek başlıyorumSen benim Sevdiğimdin ama bunu sen nezaman yüzüme gülerek baksan içimde sesiz bir çığlık oluyor du sen çığlıklarımı hiç duyamayacaksın

Şimdi bu mektubun sana ulaşıp ualaşmayacağında tedirgin bir halde yazıyorum;mum ışındayımYanımda ölen arkadaşlarımın acısı henüz çok tazeyken bile sadece seni düşünüyorumEn çokda sana seni sevdiğimi söyleyemedim o acı veriyorBunun acısını bilemezsinAynı evde iken bile gözlerim titreyerek bakıyordum sanagece bir hırsız gibi battaniyenin altında bekledin mi hiç sanki ansızın çıkıp gelecekmişsin gibiBenim soluğum çok kesildiAma sen hiç gelmedin

Seni ilmik ilmik hasretim edip kaderime işledimSen bunu farkedeceksin diye çok korkuyordumHem seni seviyorum Hemde bundan korkuyorumŞimdi sana nasıl hitap etmeliyimSeni yüreğimin hangi köşesinde saklamalıyımKendimden bile kıskanırken

Gün gelecek evleneceksin;Benim kadar sevemeyecekler seni diye kokuyorumSana tüm kalbimle mutluluklar diliyorumBiliyorum ki Yarın ki taaruzdan sonra hayatta kalmayacağımMektubum eline geçerse ağlamanı istemiyorum sadece dua et;Annemede slm larımı iletMübarek ellerinden öperim

Satırlarıma son verirken büyüklerimin ellerinden küçüklerimin gözlerindeTüm arkadaşlarıma slm ediyorumSeni özgürlüğümden çok sevdimYüreğinden hasretle öpüyorum