Yalnızlığa Veda

YALNIZLIĞA VEDA

Gidiyorum işte

Hayalde gör, düşte gör

Yalnızlığın da ucuna geldim,

Sırtımda kederin hançeri,

Saplanmadan hep tehditle yürütür beni

Bilmem neden ve nasıl çıktım bu yola,

Vardır elbet başlangıcı bu halin;

Ben de bir harmandan savruldum sonunda,

Konmasız uçtum peşinden kadın denilen hayalin

Hayatmış ama asıl beni kandıran cilve

Yine de bir şey verdi diyemem bana bu derin tasavvur

Ve yeryüzü meridyenlerle kestiğim özlü çamur

Kerpici iliğimde kurur, ağrısı yüzüme vurur

Ah ne vedadır ne vebadır ne vebaldir bu!

Gitmek değil, artık dağılmakbenimkisi

Tozuyan aklım ve hafızamla

Bitsin artık bu şiirler, bu kitap, bu içe dönük cihannüma

Hayalse katili bir insanın

Cesedi vurmaz hiçbir kıyıya

Adnan ÖZER