İclal Aydın Şiirleri |
10-09-2012 | #1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
İclal Aydın Şiirleriİclal Aydın Şiirleri Ne zaman eskiyor sevgiler Ödenen bedellerin acısı geçince mi? Yağmur yağıyor, mutfak camındayım Nasıl üşüdüğümü bilemezsin Menekşelerim çiçek vermiyor artık anne Söylediğin gibi hep dibinden su verdim ama Şimdi telefon açsam sana Sesini duymakta yetmiyor ki Hep ayni cumlelerBabamlar nasil? Ilacini aldin mi? Nedenini bilmedigim bir aglamak var icimde Bir yerlere sigdiramiyorum yuregimi Bazen dalip giderdin mutfakta yemek yaparken, tahta kasikla tencerenin basinda oylece Ne dusunurdun acaba? Ozlemek cok fena anne, anlamak seni daha da Omuzlarim agriyarak uyaniyorum sabahlari Benim kizimin omuzlarini ovmasina daha cok var Gittikce sanami benziyorum ben? Ya da 'annenin kaderi kiza' dedikleri dogru mu? 'Baban eskitir herseyi kizim, 'demistin bir kez Anlamamisim meger, eskiyormus annecigim Omzunu ovacak kalmiyormus meger ayni evin icinde Şimdi duysan bunlari, ne uzulursun mutsuz mu kizim diye, coktan kendinden vazgecmis bir sesle Mutsuz degilim de anne, yagmura ve mutfagimdaki kedere care bulamiyorum Evimi topluyor, toz aliyor, patlican kizartiyor, televizyon seyrediyor, aksam calan kapiyi aciyorum Actigimi goren olmuyor Pisirdigim yeniyor da, guzel olmus denmiyor Cay demleniyor demleniyor, demleniyor Kederim mutfagimın her yerine yerlesiyor Ah nasil eskiyor hersey anne, nasil eskiyor Eskilerimi de atmaya kiyamiyorum Seni çok özlüyorum Bana yasakladığın bahçeler sanada mı uzaktı hep Gidemeyişine ağladın mı sende Ne zaman eskiyor sevgiler Ödenen bedellerin acısı geçince mi? İşte böyle kalbimde bir acı şarkılar seni söyler İCLAL Aydın |
İclal Aydın Şiirleri |
10-09-2012 | #2 |
Prof. Dr. Sinsi
|
İclal Aydın ŞiirleriBabama Selam Söyle Karlı bir akşamdı ankara'da; Son kez elele yürümüştük, Bitmesin istediğimiz yola Kısacık beraberliğimizin bütün anılarını sığdırmıştık Yazarsın bana demiştin Bende yazarım sana sık sık Ağlıyordum Sen görmeyesin diye kaldırmıyordum başımı Elimi daha sıkı tuttun, Anlıyordun Bu ayrılığa dayanmıyordu kalbim, Öğrettiğim çiçek adlarını unutma dedin, Kelebekleri kitap arasında kurutma, Sık sık fotoğraf çektir, yolla bana, Kitaplarım sana emanet, İncitme kimseyi, kin büyütme kalbinde Beni bekle Yol bitti, gidiyordun artık; gittin Sokakta gördüklerimi, filmlerdeki aktörleri sen sandım bir süre, Kin büyütmedim kalbimde söz vermiştim sana diye, Kitaplarını okudum, kelebeklerine dokunmadım, Öğrendiğim çiçek adlarına yenilerini ekledim, En çok fesleğeni, çoban heybesini, akşam sefasını sevdim Seni beklerken çok şey öğrendim, Yolunu gözlediğim, sevdiğim ilk adam Nasıl olsa bulacaktır diye, her görüşümde aynı sesle seslendim Uçak, babama selam söyle! Beni kötü rüyalardan uyandıran sevdiğim ilk adam Bir bilsen seni nasıl özledim Kar yağıyor şimdi, otuz yaşım bitti, Kitapların bende, kelebekler gibi kar taneleri, Kendi yolumda yürürken hiç unutmadım o cümleyi; Selamını aldım babacığım, Kin büyütmedim kalbimde Küçük kızının gözleri hala senin çiçeklerinde Uçak, babama selam söyle! Uçak, babama selam söyle! İclal Aydın |
Konu Araçları | Bu Konuda Ara |
Görünüm Modları |
|