Ömrünün Yırtık Sayfalarını Yamala... |
10-11-2012 | #1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
Ömrünün Yırtık Sayfalarını Yamala...Kim bilir kaçıncı aldanışın eşiğindeyim ? Kim bilir kaçıncı kez yok saymaya çalıştığım, Dünlerimin altında ezildim? Bu katmer katmer biriken acılarım Hangi günahımın bedeli acaba ? Ne yana baksam hüzün, Ne yana baksam karanlığa gömülmüş bir gökkuşağı Bir lahza gücüm olsaydı keşke Keşke, Mazimin elem dolu karelerini silebilseydim Ama serzenişlerim boşluğa yolculukta,farkındayım Farkındayım,yaşanan ve yaşanmasıyla bir olan hatıraların Beni terketmeyeceğinin İşte bu yüzden, Bu yüzden yarınlarıma kol kanat geremiyorum! Bu yüzden bana gülümseyen bakışların gerçekliğini göremiyorum! Herşey sahteliğe yüz sürmüş gibi Tek hakikat geçmişim sanki Yalan bir hayatın yalan oyunlarında boğulurken, Doğru bildiklerimin altında eziliyorum Kurşuni bir renge dönüyor ömrüm Korkuyorum siyahın bana yakışır hale gelmesinden Oysa bir zamanlar, Yedi ayrı renkte,yedi ayrı duygu vardı gönlümde,günlüğümde Şimdi Boşverebilmek mümkün olsaydı maziyi, Adım adım yaklaşabilirdim mutluluğun geçtiği sokaklara Geçtiğim bütün kaldırımlar,dünlerime selam eder oldu Artık takatim kalmadı,dirhem dirhem tükeniyorum sanki Mıhlanıp kalsam diyorum olduğum yere, Dilim lal, Gözlerim kör, Kulaklarım sağır olsa Görmesem,konuşmasam,duymasam diyorum Belki o vakit kurtulurum geçmişimin gölgesinden Belki o vakit kurtulurum adını "mazi" koyduğum bestemin Yüreğimi ezen melodilerinden Bilirim,aslında herşey faydasız! Bilirim,uçmaya muhtaç ömrüm kolsuz,kanatsız! Tek çaren var yüreğim Hadi başla yamalamaya ömrünün yırtık sayfalarını Belki o vakit hafifletirsin geçmişin sancılarını Belki o vakit kucaklayabilirsin,seni bekleyen yarınlarını Hadi başla artık yüreğim başla! Ömrünün yırtık sayfalarını yamalamaya… |
|