Felsefe(Siz)Lik

Felsefe(siz)lik En Sakat Felsefedir!



Uygulanamaz eski-yeni ve sözde modern felsefelerin tek amacı vardır:İnsan zihninin tahribi, insanların aklın gücüne duydukları güvenin tahribi Anlaşılmaz ve muğlak oluşları da bundandır Bu nedenle insan:"gerçeği-adaleti-özgürlüğü-insanı-sahip olduğumuz ve olabileceğimiz tüm değerleri" savunmak için; UYGULANABİLİR ve OBJEKTİF bir felsefeye sahip olmalıyız




Nasıl ki muazzam bir bilgisayar programcısı olmadan çalışmaz ise; aynen o şekilde, böylesi uygulanabilir ve objektif bir felsefe sahibi olmadan, zihnimizi de çalıştıramayız Yani zihnimizin de "doğru bir programcıya" ihtiyacı vardır Aksi halde felsefi dolandırıcıların örümcek ağlarına düşmekten korunamayızEvrenin bilinebilir, insanın akılcı yeteneğinin bu evreni kavramaya yeterli olduğunu inkar eden tüm felsefeler: UYGULANAMAZ ve SUBJEKTİF,yani akıldışıdır Bir yandan "dürüstlük" tavsiye ederken;öte yandan "gerçek-olgu-realite " diye bir şeyin olmadığını, herşeyin "tabiat üstü veya üretici güçlerin" elinde olduğunu iddia eden,böylesi felsefeler, nasıl ve nerede uygulanabilir? Özgürlüğü savunurken, insanın özel mülkiyet hakkını inkar eden solcular; kapitalizmi savunurken aklı ve bireysel özgürlükleri hiçe sayan sağcılar; somut bir örnek değil mi?

Algıladığımız dünya gerçektir(mevcudiyet mevcuttur); şeyler neyse odur(A=A); akıl, bilgi edinmenin tek aracıdır ve mantık, aklı kullanmanın yöntemidir Hakikat realitenin tanınmasıdır Aynı şey aynı anda aynı açıdan, hem doğru hem yanlış olamaz Realite objektif olarak algılanabilir Yani realite yoksa "hakikat-doğruluk-gerçeklik" diye bir şeyde olamaz ve DOĞRU kişisel kaprislerimize göre değişmez "Bu senin için doğru olabilir, ama benim için doğru değil ! ( William James )" klişesi; realiteyi inkardan başka ne ifade etmektedir? "Hiç kimse hiç bir şeyden emin olamaz"- " Mantıkla realitenin ilgisi yoktur"- "İspatlayamıyorum ama hissediyorum !!!"- "Bu dünyada hiçkimse mükemmel değildir" gibi saçmalıkların tümü uygulamaz ve kötü felsefelerin sonuçlarıdır

Sebepleri bilmeden böylesi sonuçlara takılmak; zihnimizi tahrip den başka bir işe yaramaz


İnsan, evrenin tek rasyonel (akli) varlığıdır Realite ve insan bilinci, belirli bir kimliğe sahiptir; belirli bir tabiatı ve ihtiyaçları vardır Realiteyi anlamak ve hayatta kalmak için,insanın en temel aracı AKLIDIR

Realite tekdir, insan bilincinin de tek bir tabiatı vardır İnsan, özgür iradeye sahip, kendini üretebilen ve idare edebilen bir kahramandır Yani insan, "ilahi tecelli" veya "üretici güçler" gibi kendi dışındaki kuvvetlerin programladığı, cevhersiz, çaresiz bir robot değildir

"Karakteri, faaliyetleri, değerleri , mevcudiyetle olan ilişkileri, gayesi ve amaçları konularında, yapmak zorunda kalacağı tercihlerde, kendisine rehberlik edecek değerler hiyeraşisini ve prensiplerini keşfetmek", insan bilincinin gerçek bir ihtiyacıdır

İnsan bilinci: programcısı olmadan işe yaramayan, muazzam bir bilgisayar gibi, bir mekanizmadır Bilinçli olmaktan imtina ettiği ölçüde, duygusal bilgisayarını,tesadüfi,etkiler programlar:rasgele,izlenimler,çağrışımlar,tak litler,slogan,klişeler Sonuç korkunun egemen olduğu bir hayat hissi

İnsan geçmişsiz veya geleceksiz olarak an be an yaşayamaz;bütünleştirme kapasitesini elimine edip, bilincini bir hayvanın algısal menziline hapsedemez Nasıl ki bir hayvanın bilinci zorlanıp soyutlamalarla uğraşır hale getirilemez ise: insan bilinci de, o anki somutluktan başka hiçbir şeyle uğraşamaz hale getirilerek daraltılamaz İşte bu mekanizmayı bilgisel bir amaçla kullanmak, iradi bir eylemi gerektirir Bundan imtina ederse, tesadüfler idareyi ele geçirir: mekanizma şoförsüz bir araba gibi çalışmaya devam eder Bütünleşmiş kişilik: bilinç ile duygular arasında tam bir uyum olan,sahip olduğu hayat hissi ile bilinçli kanaatleri çakışmış bir insandır Hayatın anlamı, prensipler, idealler ve değerler; böylesi bir bilinç ile keşfedilir Hayat hissi, doğru bir felsefenin rehberliğinde duygusal bütünleşmenin kriterlerini de belirler Duyguları, tamamen ikna olduğu yargılarından kaynaklanır Zihin başa geçer, duygular takip eder Bilgilerini bütünleştirmek, bilinçli kanaatler edinmek için çaba göstermeyen insan; KENDİNİ ifade etmekten aciz kalarak, duygularının insafına kalır Rasgele ve eklektik ve genellikle çelişkili fikirler kolleksiyonundan ibaret, böylesi bir felsefi enkaz, o insanın üzerinde hiçbir ikna gücüne sahip olamaz Bu enkazın yarattığı duygular, realite karşısında onu genellikle yanıltacak, kendine, sürekli olarak mutsuz olduğu haberini verecektir Bu enkaz değerlerin elde edilemeyeceğini, mücadelenin nafile olduğunu; korku-suçluluk-ıstırap ve başarısızlığın insanlığın yazılı kaderi olduğunu; bir insan tarafından yapılabilecek hiçbir şey olmadığını ilan eder Hayata teslimiyetle başlamak, kendi suratına tükürüp mevcudiyeti lanetlemekle başlamak; insanın tabiatında böyle bir hale girmek bir yozlaşma sürecidir Kimi ilk baskıda teslim olur, kimi kendini satar; kimi enerjisini, algılayamayacağı kadar küçük derecelerde eksiltip, bütün ateşini yitirir Sonra bunların hepsi kendilerine, olgunlaşmış olmak için zihinlerini terk etmek gerektiğini; güven içinde olmak için değerlerini terk etmek gerektiğini; pratik olmak için kendine saygı ve güven erdemini kaybetmek gerektiğini telkin etmekte olan felsefelerin teşkil ettiği, büyük bir bataklıkta kaybolup giderler

RASYONEL BİR İNSANIN AYNADA GÖRMEYİ BEKLEDİĞİ ŞEY BİR SELAMDIR İrrasyonel bir insanın o aynada görmeyi beklediği şey, haklı görünmektir Kendine saygı-güven erdeminden yoksun olmakla ihanet ettiği benliği, son çırpınışında, hiç değilse bulunduğu dalaletin, düşkünlüğün haklı görülmesini istemektir

İnsanla ilgili her özelliğin spesifik bir tabiatı vardır Dolaysıyla, bilinç de belirli bir tabiata, belirli bir kimliğe sahiptir İnsanın akli yeteneğinden kaynaklanan irade de belirli bir tabiata sahiptir Mevcudiyetteki tabii öğelerin kombinasyonlarını yeniden düzenlemek, insanın sahip olduğu tek yaratma gücüdür İnsan hayalgücü,insanın realitede olduğunu veya olabileceğini bildiği şeyleri zihninde yeniden düzenleme yeteneğidir

İnsan bilinci kavrama-düşünme alanında ancak bilincin kendisinin-irade yoluyla- başlatabildiği bir davranış gücüne sahiptir İnsanlar zihni faaliyetlerini başlatma ve sürdürme alanında, bilinçlerinin tabiatının(kimliğinin) belirlediğinden başka türlü davranamazlar(Hayvanlar bedenlerinin tabiatından başka türlü davranamazlar)

Rasyonel bir insan, amaçlarını-değerlerini-tercihlerini yargılarken:realitedeki olguları standart olarak alır Çünkü ancak realitede metafiziken verili olan şeyler "neyse odur"Yani bilincin tek kaynağı realitedir Metafiziken-verili olanla, insan-yapısı şeylerin farkını kavramak, bilincin somut bir ihtiyacıdır İnsanın bilinci üzerindeki kontrolü, bilincinin tabiatı hakkında, bilgi sahibi olması ile mümkündür İnsan realiteye başvurmadan, kendi bilinci hakkında hiçbirşey öğrenemez Evren için "yer çekimi kanunu" ne demekse;"iradi bir bilince sahip olma özelliği" insan için o demektir Bir insanı "hiçbirşey" düşünmeye zorlayamaz Zihnini çalıştırmak, insanın sadece kendi hükümdarlığında olan,sadece kendi iradesiyle harekete geçebilecek bir güçtür Bu nedenle insanlar yeni şekillere sokulamaz ve başka insanların amaçları için araçlar olarak görülemez Bu anlamda insan ürünü olan şeyler "neyse o" değildir, yani ne olacağı insan tarafından seçilmiştir Bu nedenle insan yapısı maddi-manevi hiçbir ürün, tartışmasız asla kabul edilemez "Metafiziken verili ve insan yapısı şeyleri" birbirine eş tutmak, irrasyonalizmin çok harcıalem bir taktiğidir İnsana zor, tabiata rüşvet (yağmur duası-kurban vb) uygulaması, bu taktiğin sonucudur

İnsanlar,bu,taktikle,"değiştiremeyecekleri şeyler peşinden koşarken; değiştirebilecekleri şeylere" teslim olurlar; "tabiatı özgür, kendilerini kul" görürler

İnsanın "kendi aklı ile bulmadığı-ispatlayamadığı bir şeyi zımnen de olsa kabullenmesi" kendi tabiatı ile çelişir,böylece kendi tabiatına karşı davranmış olur Kendisi ispata muhtaç bir "tabiat üstü" varsayımı kabul, yani akıldışı bir şeyi kabul, aklı felç etmekten başka bir şeye yaramaz Realiteye karşı davranış veya inançtan çıkacak sonuç,ıstırap çekmek ve kendini imhadır Realiteyi dolaysıyla bilincini inkar eden bir insan; başkalarının" bilincini-anlayışlarını-yargılarını-değerlerini" kabullenmek zorunda kalır;bu durumda insan,kendinin değil başkalarının algılamakta olduğu bir dünyada yaşar Böylece ruhunu, bir bilinç paraziti haline getirir Zihnini terk eden bir insan,bir olgular evreninde değil,bir insanlar evreninde yaşar;olgular değil,insanlar onun realitesidir Aklı değil,insanlar onun hayatta varkalma aracıdırİnsanın bedeni-maddesi-ile bilinci arasında hiçbir zıtlık yoktur,insan bu ikisinin bölünmez bütünlüğüdür Rasyonel insan, eylem adamı olan bir düşünürdür; o arkadan gelecek eylemlerle bağlantısız fikirlerin sahte olduğunu, fikirlerle bağlantısız eylemlerin ise intihar olduğunu bilir



Kaynak:Rasyonel İnsanın Felsefesi