İngilizce Hikayeler - Türkçe Tercümeli

THE COLT RACING WITH HIS SHADE

The city hippodrome where the horse races were made was too crowded The grandstand was jammed with people The races would be held in which the big prize would be given to the one coming first that Sunday as it was given every Sunday The biggest candidate was a horse called Black Bomb He was the only and the unique dominant of the races which had been held in that city for nearly two years He was always the hugest of the horses with his jet-black colour, big eyes and with his height like a giant It was guessed that he wouldn’t have the championship snatched for a long time

The other racehorses were Storm, Goblin, Paw, Surprise, Strong, Rabbit and Yekta Yekta was attending a race like that for the first time and he was quite excited He had been trained well at the racehorse - farm though, but his being young and inexperienced made him feel frightened What if he wouldn’t be able to come first? He even wouldn’t like to think that He would fall into a condition like an ordinary racehorse and then this condition might continue like that forever Becoming the first in the races; where thousands of racing tricks were made, and where was full of ruse and intrigue, was not only being fast and strong For instance, in some of the races Rabbit used to make rabbitness As soon as the race started, he would come front and speed up, and would tire the horses and would give up the race At the last plain, Black Bomb would become the first with a rashness he made The racehorse called Paw was Black Bomb’s other helper While the race was going on, he would take care of the horses with high performance, would hit them, would come in front of them and lessen their speed and would make Black Bomb come first in the race

The horses lined up regularly at the starting point As soon as the pistol’s sound was heard, eight strong horses ran forward Rabbit, whose start was very fast, moved front immediately Despite all his attempts, Yekta stayed at the second line “Damn it, I have missed Rabbit! Essentially nobody had been able to overtake Rabbit until the last flat place I have to overtake him before coming to the middle of the race Let’s faster, faster, Yekta…”

While the 1500 start was being passed, Rabbit was nearly 3 heights in front of Yekta, who was at the second line “Where is Bomb, it is needed to turn back and look Rabbit can’t finish the race with this speed Oh, Bomb had been just behind me! What the hell is going on, what tricks are they playing? He had been hiding until the last flat place They certainly got uneasy about me”

The middle of the race: As the 1000 start was being passed, the racehorse called Rabbit came out of the running track and gave up the race Yekta overtook him very fast and came to the first position But there were 1000 meters to the end of the race and Black Bomb was coming gradually close to Yekta

Yekta and Black Bomb entered the last flatness (the last 500 meters) with the ends only just meeting After a breathtaking struggle, Yekta’s killing departs made him win the race with 2 heights of distance Yekta was happy now because he was able to come first in the race although it was difficult Yekta raced with Black Bomb and his group for many other times He became the first at each race he participated That city had started to become too small for him then He had to go out, had to make his name heard in broad environments and had to win bigger races When he won the region championship he participated, he increased the frequency of his trainings to take place in the country championship, which was going to be held one month later

A lot of racehorses on the race - horse farm, where he was training, told Yekta about the races they had taken place at different times Yekta listened to them very carefully He increased his experience and his knowledge According to Yekta there was no end of knowledge and learning Each new knowledge would teach something new What important was to obtain “original knowledge” by adding your own ideas to the ones you learnt It was possible to think correctly only by knowing yourself very well This would provide “auto control” namely the talent of controlling yourself, which was necessary for personal virtue Auto control talent’s being regular would force the limits of perfection

Days passed after each other Each passing day was adding power to Yekta’s power He had started to run faster and cross the distances in a shorter time There had been 7 days left for the big race In the afternoon they had made Yekta get on the lorry, which was specially prepared The lorry set off after a short while to go to the biggest city of the country Just as they had passed half of the way, the lorry rolled over a ditch at the edge of the way with a big noise Then there was a deep silence Nothing had happened to Yekta by chance He waited his door’s being opened There was nobody passing by He succeeded in breaking the lock after struggling for a long time He jumped out with fear He went to the road A few lights were able to be seen far away The place where the race would be held should be there somewhere It was also possible without the lorry He thought to himself “I can reach there even I am on my own” He started to run He ran and ran…

More than an hour passed It started to get dark and Yekta started to get surprised What was happening? Why wasn’t it sunny all the time? Was there anything more meaningless than darkness? He had the right to be surprised He used to train during the day and go inside before getting dark The lights used to be on during the day and night He had never stayed in darkness until that time Yekta shuddered immediately after running slowly for kilometres under the moonlight There was an indistinct figure on his left side and it was trying to overtake him He turned his head quickly A horse…!

Yekta thought to himself: “Who is this? Where has he suddenly come out from? It’s not my business who he is What important is his being about to overtake me I won’t surely let this! Nobody has been able to make me swallow dust Let’s see what’s he going to do after raising my speed?” Yekta’s effort to overtake his shade lasted all night long At dawn, while darkness was leaving his place to daylight, Yekta’s shadow was wiped away Yekta couldn’t see it at a moment when he turned his head left He looked right, it wasn’t there again He looked behind and looked far behind He thought that his rival couldn’t keep in step with him and gave up the race He lessened his speed gradually

Yekta continued to run some more at a slow speed for about an hour Now the first houses of the city, where the race would be held, had started to seem Yekta asked a packhorse he came across on his way where the hippodrome of the racehorses was He continued his way as it was explained As he was crossing the main street swelled with pride and holding his head high, the cars had stopped and having seen this magnificent colt in the newspapers or magazines for many times before and about whom they had read the articles written, the people in the street were applauding crazily Making use of the hippodrome’s open door, Yekta entered inside He had come to the running track a few minutes later The country championship, which was 6 days later, would be held there Yekta, who was touring with slow steps on the running track, was thinking of becoming certainly the first in that race

His owner, who heard that the lorry bringing Yekta turned upside down, had come to the place of incident The driver and the stableman were taken to the hospital injured Yekta’s owner started to look for Yekta in the morning and when he heard that he had gone to the hippodrome, he went there too When Yekta’s owner entering the hippodrome saw Yekta running with slow steps on the running track, he shouted “Yekta… Yekta…” and ran to the running track He ran quickly and reached Yekta and embraced him around his neck Yekta realised the situation after a short while His owner had looked for him in this strange city and had found him

Yekta’s owner took him to one of his friend’s racehorse farm Yekta, who was very tired, passed that day and the following day relaxing Starting the running trainings later, Yekta became fitter than before He was ready now and he saw himself the luckiest to become the first

Yekta ran like a tornado in the race He came front with the terrible attack he made just in the first meters He was running crazily Turkey’s best racehorses became desperate because of his speed He became the first with a great difference and record degree This championship had become by the help of his combining the theoretical and practical in the best way As a result he had achieved the perfection and had got the reputation of “unovertakeable”

When the country champion Yekta returned back to the racehorse farm where he was born and grew up, he was welcomed with great excitement The racehorses on the farm had watched the race on the TV in the garden and had been very happy for Yekta’s championship Yekta was taken to England by a private plane a few months later There was Europe Championship soon and Yekta would represent Turkey in that race Yekta was taken to a hard training programme His each training was getting him to improve his degree gradually and to run faster Before a few days to the championship, Yekta’s being close to the Europe Record had made his owner happy However, there were some people who weren’t pleased with Yekta’s condition A few people watching Yekta by gnashing their teeth from the grandstands were signing his death edict:

“We said Yekta, Yekta and we ran into trouble He is like a storm as if he wasn’t a racehorse Look at the degree he has made If he takes his last step a bit faster, it will be Europe record”

“You are right This race is only training He is running alone There is no rival to force him If it were the real race, he would be impossible to be overtaken Now the best racehorse in Europe is Yekta”

A third person: “Our horse can’t overtake Yekta It doesn’t matter whether you become the second or the last then If Yekta doesn’t participate in the race, we will become the first If we give him an injection tonight, he will pass away We will get the championship award and spend it It will also be our country’s advertisement Advertisement will bring lots of foreign currency to the country”

“Ok, tonight we shall go where Yekta stays Each of us will have a poisonous injection If Yekta runs away from one of us, he will be caught by the other one”

At the following times of the night Yekta was distressed and troubled Because he was troubled, he couldn’t get to sleep He heard foot steps coming from deep The grooms wouldn’t enter the stable at that time Or else were the ones coming strangers? What could their aims be? Yekta didn’t think badly though and waited He shuddered when he saw three men with clubs and injections He was afraid The cruel men attacked suddenly and started to hit Yekta, whose only offence was being a good racehorse, with the clubs without pitying Being hurt, Yekta took a few steps backwards and his back leant to the wall The men faced a harsh reaction when they attacked Yekta Rearing up, Yekta hit one of the men over his head with his feet The men fell down like an empty sack Turning back, Yekta tried to hit with his back feet The blow couldn’t hit the mark but two men decided to take and shoulder their friend lying on the floor and then they disappeared

Then picking up the injections and the clubs on the floor and putting them into a bag, Yekta threw them into dustbin He didn’t want the event to be known by anyone Evil shouldn’t be spread There was more evil than the goodness in the world It was easy to do harm, what difficult was to do kindness Yekta had succeeded in doing kindness that time The men had escaped They might not hurt anyone again Was the man kicked still alive? He wouldn’t be able to know that People would put him under detention for a short while even the man was alive Not training for a few days meant for Yekta to lose the Europe Championship This situation made Yekta psychologically destroyed There was a huge country waiting for his championship Millions of people would be disappointed There were his close friends, who would support him with their ideas, on the racehorse - farm He would give the prize of Country Championship to them The beautiful golden cups would be doubled

As a matter of tactics, Yekta ran the first 300 meters in the middle lines Gaining speed gradually, Yekta was running nearly in the first line Four horses entered the last 500 meters with the ends only just meeting Although he regressed to the fourth level just for a while, he tried his hardest while attacking with rancour as if he was treating himself cruelly when there was 50 meters to finish the race and then he won it Yekta had become the Europe Champion Yekta was welcomed enthusiastically in his country There was just Yekta’s news on TV and radio and in the newspaper The broadcast establishments in Europe were broadcasting about Yekta We saw Yekta after months – It was him – He was brought for the World Championship that was going to be held in New York Yekta who was considered to be the champion certainly by the authorities, unfortunately was overtaken by the Australian champion and became the second Yekta was happy at the reward ceremony while the silver medal was hung It wasn’t easy; he had won a lot of races, had always become the first and had never been overtaken Becoming the second fastest racehorse of the world wasn’t even the other racehorses’ dream In fact, it wasn’t impossible to become the second of the world championship but it was too difficult Yekta had succeeded in doing this difficulty

After a few days Yekta started to get bored The passing days were getting him to consider being the second as his own and this was increasing the sorrow of not becoming the first Yekta couldn’t stand the sorrow anymore so he ran away from the racehorse farm and went to the Appalaş Mountains He saw wild horses grazing in the meadow further while he was wandering in the Appalaş Mountains They were Mustang horses He went near them and asked: “Hello, would you mind my joining you? “ Gera, who was the head of the Mustangs, said ” Of course, come and join us buddy “Yekta joined the Mustangs and started to graze with them It was good and nice there; he got closer with the Mustangs immediately More than an hour had passed Gera the head said he would go to the piny wood that was 10 kilometres away, he said “Let’s” and started to run The horse herd, whose number increased to 20 with Yekta’s joining, was running fast The one who was the strongest and who ran the fastest among the Mustang horses would become the head of the herd It was impossible to become the head by running in the middle lines Whenever the head was overtaken, he would lose being the head Gera was running forward The other horses were striving to reach him

However, Yekta always ran at the back When they arrived at the piny wood, he had overtaken only two horses, namely he had become the 18 Yekta didn’t want to accept that He was a racehorse, so he was used to run on the grassy or sand track Gera the head had said that they would go to the piny wood and he had run forward quickly and the other horses had followed him The one who started running the last was Yekta; who even couldn’t understand what was going on, what was happening, what the piny wood was In fact they had run on the grass but they had run on a stony place later and next they had had to run among thicket and woods The Mustangs had already known that place very well since they had passed there a lot of times before They knew where to step while running on the stony place, and they knew which the shortest way was while passing through the thicket and woods Because of that Yekta thought that if he would move backward one step each kilometre, he would move backward ten steps each ten kilometres The distance between Gera and him was already that much Yekta never returned to the racetracks He always stayed in the mountains among the Mustangs The passing time gained power to Yekta’s and Gera was overtaken by him one day Becoming the head of the Mustangs, Yekta stayed the head for many years

THE END

Written by: Serdar YILDIRIM



GÖLGESİYLE YARIŞAN TAY

At yarışlarının yapıldığı şehir hipodromu çok kalabalıktı Tribünler tıklım tıklım doluydu Her pazar günü olduğu gibi, bu pazar da birinci olana büyük ikramiyenin verildiği yarışlar yapılacaktı Birincilik için en büyük aday Kara Bomba isimli attı İki yıla yakın bir zamandır bu şehirde yapılan yarışmaların tek ve mutlak hakimiydi Simsiyah rengi, kocaman gözleri ve dev gibi uzun boyuyla o her zaman atların en irisiydi Daha uzun bir süre birinciliği kaptırmayacağı tahmin ediliyordu

Diğer yarışmacı atlar ise, Fırtına, Ak kız, Pençe, Sürpriz, Zorlu, Tavşan ve Yekta idi Yekta, böyle bir yarışa ilk defa katılıyordu, oldukça heyecanlıydı Gerçi yetiştirildiği yarış atı çiftliğinde çok iyi hazırlanmıştı, fakat genç ve tecrübesiz oluşu onu korkutuyordu Ya birinci olamazsa?Böyle bir şeyi düşünmek bile istemiyorduO zaman, sıradan bir yarış atı durumuna düşecek ve belki bu durum hep böyle sürüp gidecekti Bin bir çeşit yarış hilelerinin yapıldığı, düzenin ve entrikanın bol olduğu bu yarışlarda birinci olmak sadece süratli olmak ve dayanıklılık demek değildi Mesela, bazı yarışlarda Tavşan tavşanlık yapardı Yarış başlar başlamaz öne geçer, temposunu gittikçe arttırır, atları yorar ve yarışı bırakırdı Son düzlükte Kara Bomba yaptığı bir atakla birinciliği kazanırdı Pençe isimli yarış atı Kara Bomba’nın diğer yardımcısıydı Yarış sürerken form durumu yüksek olan atları kollar, onlara çarpar, önlerine geçip hızlarını azaltır ve Kara Bomba’nın yarışı kazanmasını sağlardı

Atlar, düzenli olarak başlama yerinde sıralandılar Start için tabanca sesi duyulur duyulmaz, sekiz tane güçlü yarış atı ileri atıldılar Çıkışı çok kuvvetli olan Tavşan hemen öne geçti Yekta tüm çabasına karşılık ikinci sırada kalmıştı” Tüh be, Tavşan’ı kaçırdım!Bu Tavşan’ı zaten son düzlüğe kadar kimse geçemezmiş Yarışın ortasına gelmeden onu mutlaka geçmeliyim Haydi Yekta, daha hızlı, daha hızlı…”

1500 startı geçildiğinde Tavşan ikinci durumdaki Yekta’nın üç boy kadar önündeydi “ Bomba nerelerde ki, dönüp bakmalı Tavşan bu süratiyle yarışı tamamlayamaz Vay, Bomba hemen arkamdaymış! Ne oluyor ya, ne dümen çeviriyor bunlar? Son düzlüğe kadar orta sıralarda saklanırmış bu Benden huylandılar muhakkak “

Yarışın ortası:1000 startı geçilirken, Tavşan isimli yarış atı aniden koşu pistinin kenarına çıktı ve yarışı bıraktı Yekta süratle onun yanından geçti ve birinci duruma yükseldi Fakat yarışın bitmesine 1000 metre vardı ve Kara Bomba, Yekta ile arasındaki farkı gitgide kapatmaktaydı

Son düzlüğe ( son 500 metre ) Yekta ile Kara Bomba başa baş girdiler Nefesleri kesen bir mücadeleden sonra bitişe 100 metre kala başlayan Yekta’nın öldürücü deparları yarışı iki boy farkla kazanmasını sağladı Yekta mutluydu artık çünkü ilk yarışını zor da olsa birinci olarak bitirmeyi başarmıştı Yekta, Kara Bomba ve ekibiyle birçok defalar daha yarıştı Girdiği her yarışta birinci oldu Artık bu şehir ona dar gelmeye başlamıştı Dışa açılmalı, adını daha geniş çevrelere duyurmalı ve daha büyük yarışlar kazanmalıydı Nitekim girdiği bölge birinciliği koşusunu da kazanınca, bir ay sonra yapılacak olan ülke şampiyonluğu yarışına katılmak için antrenmanlarını daha da sıklaştırdı

Hazırlandığı yarış atı çiftliğinde birçok yarış atı Yekta’ya değişik zamanlarda katıldıkları yarışmaları anlattılar Yekta, onları büyük bir dikkatle dinledi Görgüsünü, bilgisini arttırdı Yekta’ya göre, bilmenin, öğrenmenin sonu yoktu Her yeni bilgi yeni bir şeyler öğretirdi Önemli olan öğrendiklerine kendi düşüncelerinden yeni fikirler katarak “ özgün bilgi “ elde edebilmekti Doğru düşünebilmek ancak kendini çok iyi tanımakla mümkün olabilirdi Bu da kişisel erdem için gerekli olan “ oto kontrol “ yani kendi kendini kontrol etme yeteneğini sağlardı Oto kontrol yeteneğinin düzenli olması, mükemmellik sınırlarını zorlardı

Günler günleri kovaladı Her geçen gün Yekta’nın gücüne güç katıyordu Gittikçe daha süratli koşmaya ve mesafeleri daha kısa zamanda aşmaya başlamıştı Büyük yarışa yedi gün kalmıştı Öğleden sonra özel olarak hazırlanmış kamyona Yekta’yı bindirdiler Kamyon, biraz sonra ülkenin en büyük şehrine gitmek üzere yola çıktı Yolun yarısı geçilmişti ki, kamyon büyük bir gürültüyle yol kenarındaki hendeğe yuvarlandı Sonra derin bir sessizlik Yekta’ya şans eseri bir şey olmamıştı Kapısının açılmasını bekledi Gelen giden yoktu Uzun bir süre uğraştıktan sonra kapının kilidini kırmayı başardı Korkuyla dışarı fırladı Yola çıktı Çok uzaklarda tek tük ışıklar görünür gibi oluyordu Yarışın yapılacağı yer oralarda olmalıydı Kamyon olmasa da olurdu Kendi başıma da olsam oraya varabilirim, diye düşündü Koşmaya başladı Koştu…Koştu…

Aradan bir saatten fazla zaman geçti Hava kararmaya,Yekta, şaşırmaya başladı Ne oluyordu? Neden ortalık hep aydınlık kalmıyordu? Karanlık kadar anlamsız şey var mıydı? Şaşırmakta haklıydı Gündüzleri açık havada antrenman yapar, hava kararmadan içeriye girerdi İçerde de ışıklar gece gündüz yanardı O, şimdiye kadar karanlıkta hiç kalmamıştı Yekta ay ışığı altında, yavaş bir tempo tutturmuş olarak kilometrelerce koştuktan sonra birden ürperdi Sol tarafında bir karartı vardı ve kendisini geçmeye çalışıyordu Hızla başını çevirdi Bir at !

Yekta:

“ Kim ola ki? Nereden çıktı birdenbire? Neyse kim olduğu beni ilgilendirmez Önemli olan beni geçmek üzere olmasıİşte buna izin vermem!Şimdiye kadar kimse bana toz yutturamadı Tempoyu biraz arttırayım, bakalım ne yapacak? “ diye düşündü Yekta’nın gölgesini geçmek için verdiği uğraş bütün bir gece boyu devam etti Sabaha karşı karanlık yerini aydınlığa bırakırken Yekta’nın gölgesi silinip gitti Bir aralık, kafasını sol tarafına çeviren Yekta onu göremedi Sağına baktı, yine yok Arkasına baktı, gerilere daha gerilere baktı Rakibinin olağanüstü tempoya ayak uyduramayıp yarışı bıraktığını zannetti Hızını yavaş yavaş azalttı

Yekta hafif bir tempo ile koşmaya bir saat kadar daha devam etti Yarışın yapılacağı şehrin işte ilk evleri gözükmeye başlamıştı Yekta yolda rastladığı bir sütçü beygirine at yarışlarının yapılacağı hipodromun nerede olduğunu sordu Tarif edildiği üzere yoluna devam etti Göğsü gururla kabarmış olarak, başı dimdik vaziyette, şehrin ana caddesinden geçerken arabalar durmuştu ve yol kenarındaki insanlar gazetelerde, dergilerde birçok defalar resmini gördükleri, hakkında yazılan yazıları okudukları bu şahane tayı çılgınca alkışlıyorlardı Hipodromun kapısının açık olmasından yararlanan Yekta, içeriye girdi Biraz sonra koşu pistine çıkmıştı Altı gün sonraki ülke birinciliği koşusu burada yapılacaktı Ağır adımlarla koşu pistinde tur atan Yekta o yarışta birinci olmayı düşünüyordu mutlaka

Yekta’yı getiren kamyonun devrildiğini haber alan sahibi olay yerine gelmişti Sürücü ile seyis yaralı olarak hastaneye kaldırıldılar Yekta’nın sahibi sabah olunca Yekta’yı aramaya koyuldu ve onun hipodroma geldiğini haber alınca oraya gitti Hipodromun kapısından içeriye giren Yekta’nın sahibi Yekta’yı koşu pistinde ağır adımlarla koşarken görünce “ Yekta… Yekta…”diye bağırarak piste fırladı Hızla koşarak Yekta’ya yetişti ve onun boynuna sarıldı Yekta neden sonra durumun farkına vardı Sahibi onu bu yabancı şehirde aramış ve bulmuştu

Yekta’nın sahibi Yekta’yı bir arkadaşının yarış atı çiftliğine götürdü Yorgun durumdaki Yekta o günü ve ertesi günü dinlenerek geçirdi Daha sonra koşu antrenmanlarına başlayan Yekta üç gün içinde eskisinden daha iyi bir form tuttu Artık hazırdı ve birincilik için en şanslı kendisini görüyordu

Yekta yarış günü kasırga gibi esti Daha ilk metrelerde yaptığı korkunç atakla öne geçti Çılgın gibi koşuyordu Türkiye’nin en iyi yarış atları onun sürati karşısında çaresiz kalmışlardı Açık farkla ve rekor bir dereceyle yarışı birinci olarak bitirdi Bu birincilik onun pratik ile teoriyi en iyi şekilde birleştirmesiyle oluşmuştu Sonuç olarak, mükemmele ulaşmış ve geçilmez ünvanına sahip olmuştu

Türkiye Şampiyonu olan Yekta doğup büyüdüğü yarış atı çiftliğine geri dönünce coşkulu bir şekilde karşılandı Çiftlikteki yarış atları bahçedeki televizyondan yarışı izlemişler ve Yekta’nın birinciliğine çok sevinmişlerdi Yekta birkaç ay sonra özel uçakla İngiltere’ye götürüldü Yakında Avrupa şampiyonası vardı ve Yekta bu yarışta Türkiye’yi temsil edecekti Yekta sıkı bir antrenman programına alındı Yaptığı her antrenman onun derecesini giderek geliştirmesine ve daha hızlı koşmasına yol açıyordu Şampiyonaya birkaç gün kala Yekta’nın Avrupa rekorunu zorlar hale gelmesi sahibini sevindirmişti Ama Yekta’nın durumuna sevinmeyenler de vardı Tribünlerde Yekta’yı dişlerini gıcırdatarak seyreden birkaç kişi onun ölüm fermanını imzalıyordu:

“ Yekta, Yekta dedik aldık başımıza belayı Yarış atı değil sanki fırtına Yaptığı şu dereceye bak Son adımını biraz çabuk atsa Avrupa rekoru olacak “

“ Ne demezsin Bu sadece bir antrenman koşusu Yalnız koşuyor, kendisini zorlayan rakibi yok Esas yarış olsa kesinlikle geçilmez Şu anda Avrupa’daki en iyi yarış atı Yekta “

Bir üçüncü kişi ise: “ Bizim at Yekta’yı geçemez O zaman ha ikinci olmuşsun, ha sonuncu Yekta yarışa girmese biz birinci oluruz Bu gece Yekta’ya bir iğne vurursak ölür gider Birincilik ödülünü alır, harcarız Hem ülkemizin reklâmı olur Reklâm işi ülkeye döviz kazandırır “

“ Tamam, bu gece üçümüz Yekta’nın durduğu yere gireriz Hepimizin elinde birer zehirli iğne Yekta birimizden kaçsa ötekine yakalanır “

Gecenin ilerleyen vakitlerinde Yekta bir iç sıkıntısı yaşıyordu Huzursuzdu Huzursuz olması, onun uyumasını engelliyordu Derinden gelen ayak sesleri duydu Bu saatlerde bakıcılar ahıra girmezlerdi Yoksa gelenler yabancı mıydı? Amaçları ne olabilirdi? Yekta yine de aklına kötü şeyler getirmedi Bekledi Biraz sonra ellerinde sopalarla, iğnelerle üç kişi karşısına dikilince ürperdi Korktu Zalim adamlar aniden harekete geçerek bütün suçu iyi bir yarış atı olmak olan Yekta’ya sopalarla acımadan vurmaya başladılar Canı yanan Yekta birkaç adım gerileyince arkası duvara dayandı Adamlar, Yekta’nın üstüne çullanınca sert tepkiyle karşılaştılar Yekta şaha kalkarak güçlü ön ayaklarını adamlardan birinin kafasına indirdi Adam, boş çuval gibi yere düştü Yekta geri dönerek arka ayaklarını savurdu Darbe hedefini bulmadı ama iki adam niyet bozarak yerde yatan arkadaşlarını sırtlayıp olay yerinden uzaklaştılar

Yekta daha sonra yerdeki sopaları ve iğneleri bir torbaya koyup çöpe attı Olanların kimse tarafından bilinmesini istemiyordu Kötülükler yayılmamalıydı Dünyada kötülükler iyiliklerden daha çoktu Kötülük yapmak kolaydı, zor olan iyilikti Yekta şimdi zoru başarmıştı Adamlar kaçmıştı Belki bir daha kimseye kötülük yapmazlardı Tekme yiyen adam yaşıyor muydu? Bunu bilemezdi Adam yaşasa bile insanlar Yekta’yı kısa bir süre de olsa gözetim altına alırlardı Bir, iki gün antrenman yapmamak, Yekta’nın Avrupa şampiyonu olamaması demekti Bu durum Yekta’yı psikolojik olarak çökertirdi Geride ondan birincilik bekleyen koskoca bir ülke vardı Milyonlarca insanın hayali gerçek olmazdı Yarış atı çiftliğinde arkadaşları vardı Kendisine fikir bakımından büyük destek olan can arkadaşları Ülke şampiyonluğu ödülü gibi, Avrupa şampiyonluğu ödülünü de arkadaşlarına verecekti Güzelim altın kupalar iki tane olacaktı

Avrupa şampiyonasında Yekta taktik gereği ilk 300 metreyi orta sıralarda geçti Yavaş yavaş temposunu artıran Yekta 1000 metre geçilirken az bir farkla öndeydi Son 500 metreye dört at yan yana girdi Yarışın bitmesine 50 metre kala bir aralık dördüncü duruma düşmesine karşın, hınçla ileri atılarak ciğerlerini parçalarcasına gayret gösterdi ve yarışı kazandı Yekta, Avrupa Şampiyonu olmuştu Yekta, ülkesinde coşkulu bir şekilde karşılandı Gazete, radyo ve televizyon haberlerinde hep Yekta vardı Avrupa’daki yayın kuruluşları da Yekta’dan bahsediyordu Aylar sonra Yekta’yı Amerika’da görüyoruz O New York’ta yapılacak Dünya Şampiyonası için buraya getirilmişti Otoriteler tarafından birinci olmasına kesin gözüyle bakılan Yekta, ne yazık ki, Avustralya şampiyonuna geçildi ve ikinci oldu Ödül töreninde dünya ikincisi Yekta gümüş madalya boynuna takılırken neşeliydi Kolay değildi, bir yıldır pek çok yarış kazanmış, hep birinci olmuş, hiç geçilmemişti Dünyanın en hızlı koşan ikinci yarış atı olmak nice yarış atının hayallerinin bile ötesindeydi Gerçi dünya ikinciliği imkânsız değildi ama çok zordu Yekta bu çok zoru başarmıştı

Birkaç gün sonra Yekta’yı sıkıntı basmaya başladı Geçen günler ona başarısını benimsetiyor, birinci olamamanın verdiği üzüntüyü artırıyordu Giderek artan üzüntüye dayanamayan Yekta, New York’taki yarış atı çiftliğinden kaçarak Appalaş Dağları’na gitti Yekta, Appalaş Dağları’nda gezerken ilerdeki çimenlikte otlayan vahşi atlar gördü Bunlar Mustang atlarıydı Yekta, onların yanına giderek: “ Merhaba, beni de aranıza alır mısınız? “ diye sordu Mustangların başkanı olan Gera: “ Olur tabi, gel katıl bize arkadaş “ dedi Yekta, Mustangların arasına katılıp, onlarla birlikte otlamaya başladı İyiydi, güzeldi buralar, Mustanglarla kaynaşıverdi Aradan bir saatten fazla zaman geçmişti Başkan Gera, on kilometre ilerdeki çamlığa gidileceğini söyleyip, haydi, dedi ve koşmaya başladı Yekta’nın katılmasıyla sayısı yirmiye ulaşan at sürüsü hızla yol alıyordu Mustang atlarında en güçlü olan ve en hızlı koşan sürüye başkan olurdu Orta sıralarda koşsun, sürüye başkan olsun? Böyle şey olmazdı Sürü başı geçildi mi, başkanlığı kaybederdi Şimdi Gera farklı şekilde önde koşuyordu Diğer atlar Gera’ya yetişmek için çaba sarf ediyorlardı

Yekta ise, hep son sıralarda koştu Çamlığa varıldığında sadece iki atı geçmişti, yani Yekta 18 olmuştu Yekta bunu kabullenmek istemedi O, bir yarış atıydı ve kum veya çim pistte koşmaya alışkındı Başkan Gera, on kilometre ilerdeki çamlığa gidiyoruz deyip fırlamış, diğer atlar da, onun peşine takılmıştı En son koşmaya başlayan ise, ne oluyor, ne çamlığı diye düşünmesine bile fırsat kalmayan Yekta’ydı Gerçi çim üstünde de uzun süre koşmuşlardı ama sonra taşlık bir araziden geçmişler, daha sonra çalılık ve ağaçlık bir yerde koşmak zorunda kalmışlardı Mustanglar, daha önce defalarca gidip geldikleri bu yolu ezberlemişlerdi Taşlıkta koşarken nereye basılması gerektiğini, çalılıktan, ağaçlıktan geçerken hangi yolun kestirme olduğunu biliyorlardı Yekta bu sebeplerden dolayı her kilometrede bir adım gerilese on kilometrede on adım gerileyeceğini düşündü Zaten Gera ile arasındaki fark işte o kadardı Yekta, bir daha yarış pistlerine dönmedi Hep dağlarda Mustanglar arasında kaldı Geçen zaman genç Yekta’nın gücüne güç kattı ve Gera bir gün Yekta tarafından geçildi Mustanglara başkan olan Yekta uzun yıllar başkan kaldı

SON

Yazan: Serdar Yıldırım

　
SWALLOW AND SPARROW

Swallow and sparrow became close friends They started walking around in together Other swallows said nothing at the beginning about this circumstance However, the things changed when the swallow started bringing the sparrow to its nest Nest of the swallow was under the eaves of an empty wooden house and there were many nests of swallow next to it Going there from and thereto made swallows disturbed

Swallows held a meeting and they appointed a spokesman This spokesman told about this circumstance with it in a suitable time and said it not to bring this sparrow to its nest

Although the swallow showed some obstinacy, it finally was obliged to obey by this requirement
One night the sparrow suddenly wakened while it was sleeping Tree on which it built up its nest among its branches was swinging It flied away and had a look-see round the environment Thereupon, it recognised that it was an earthquake

Its close friend, the swallow, came to its mind It arrived at its nest and it weakened its close friend It said the swallow to weaken other swallows and the wooden house may be fallen onto the ground The swallow fulfilled what it said Once the last swallow flied away there, the wooden house was fallen onto the ground Later, swallows set up new nests under eaves of another house and they did make no rejection for the sparrow to go from and to the nest of the swallow for the reason that they were owed their life to it

Written by: Serdar Yıldırım


KIRLANGIÇ İLE SERÇE

Kırlangıç ile serçe dost olmuşlar Birlikte gezip dolaşmaya başlamışlar Diğer kırlangıçlar önceleri bu duruma ses çıkarmamışlar Fakat kırlangıç serçeyi yuvasına getirmeye başlayınca işler değişmiş Kırlangıcın yuvası ahşap, boş bir evin saçak altındaymış ve burada pek çok kırlangıç yuvası varmış Serçenin gelip gitmesi, kırlangıçları rahatsız etmiş

Kırlangıçlar toplanıp bir sözcü seçmişler Sözcü uygun bir zamanda kırlangıca konuyu açmış ve serçeyi yuvasına getirmemesini söylemiş

Kırlangıç biraz direttiyse de sonunda genel isteğe boyun eğmek zorunda kalmış Bir gece serçe yuvasında uyurken aniden uyanmış Dalları arasına yuva kurduğu ağaç sallanıyormuş Uçup çevreyi şöyle bir kolaçan etmiş O zaman bunun bir yer sarsıntısı olduğunu anlamış

Aklına dostu kırlangıç gelmiş Kırlangıcın yuvasına gitmiş, onu uyandırmış Kırlangıca diğer kırlangıçları uyandırmasını, ahşap evin sarsıntıdan yıkılabileceğini söylemiş Kırlangıç söyleneni yapmış Son kırlangıç da kaçınca ahşap ev yıkılmış Daha sonra kırlangıçlar başka bir evin saçak altına yeni yuvalar yapmışlar ve yaşamlarını borçlu oldukları dost serçenin kırlangıcın yuvasına gelip gitmesine karşı çıkmamışlar

Yazan: Serdar Yıldırım
　


POOR AHMET

Ahmet’s mother and father were poor They were living in a small house with only one room Since his father’s lungs were ill, he compulsorily retired Ahmet finished primary school in difficulty by selling pretzel out of school time Later by the help of his neighbour he started to work in a restaurant to do the washing up Ahmet had taken the first step to realize his dreams He had met the wonderful meals which he formerly used to see behind the restaurant windows Now he had full three courses a day He had kept Uncle Veli, who was cooking in the restaurant, observing He would learn cooking from him and he would be a cook himself, too but Ahmet would work not in somebody else’s restaurant but in his own one

Ahmet opened a restaurant in the city centre after he had done his military service Because his meals were very delicious, the restaurant was full of customers He was earning well Sometimes poor people used to come to the restaurant and eat free meal


The waiters working in the restaurant and the customers couldn’t find any sense of Ahmet’s going and leaving two plates of meals to an empty table during lunch times How would they know that they were Ahmet’s present to his mother and father, whom the poverty had finished years ago? They also wouldn’t be able to hear that while putting the plates on the table Ahmet was murmuring “you aren’t going stay hungry any more from now on mummy and daddy Have your meals and get yourself very full”
　
Written by: Serdar Yıldırım
　

FAKİR AHMET

Annesi, babası fakirdi Ahmet’in Tek göz odalı bir gecekonduda oturuyorlardı Babasının ciğerleri hasta olduğundan zorunlu emekliye ayrılmıştı Ahmet okul olmadığı zamanlar simit satarak zorlukla ilkokulu bitirdi Daha sonra komşusunun yardımıyla bir lokantaya bulaşıkçı olarak girdi Ahmet hayalini gerçekleştirmek için ilk adımını atmıştı Eskiden lokantaların camları arkasında gördüğü o güzelim yemeklere kavuşmuştu Artık günde üç öğün karnı doyuyordu Lokantada yemek pişiren Veli dayıyı göz hapsine almıştı Ondan yemek yapmayı öğrenecek ve kendi de bir aşçı olacaktı ama Ahmet başkasının lokantasında değil kendi lokantasında görevini yerine getirecekti

Ahmet askerden geldikten sonra şehrin mevki yerinde lokanta açtı Yaptığı yemekler çok lezzetli olduğu için lokanta müşterilerle dolup taşıyordu Kazancı yerindeydi Ara sıra muhtaç insanlar lokantaya gelirdi ve bedava yemek yerlerdi

Lokantada çalışan garsonlar ve müşteriler Ahmet’in öğle vakitleri boş bir masaya giderek masanın üstüne iki tabak yemek bırakmasına bir anlam veremezlerdi Onlar ne bileceklerdi yıllar önce sefaletin bitirdiği anne ve babasına Ahmet’in armağanını Hem onlar duyamazlardı ki, tabakları masanın üstüne bırakırken Ahmet’in “ Bundan sonra aç kalmayacaksınız anneciğim ve babacığım Alın yemeklerinizi karnınızı bir güzel doyurun “ diye mırıldandığını

Yazan: Serdar Yıldırım
　
　

RABBIT


There was a rabbit imagining itself like a lion One day this rabbit convened all rabbits in the vicinity on a high hill and said them that it would frighten wolf, jackal, fox in the case they would pass through the rough path in the downstairs Rabbits listened to it with no movement


Ten minutes later, a wolf was passing through this path and it was suddenly surprised to see a rabbit shouting and running toward itself, and this circumstance caused it to frighten, and it urgently run away and disappeared there


Written by: Serdar Yıldırım
　

TAVŞAN

Tavşanın biri kendini aslan zannedermiş Bir gün bu tavşan civardaki tavşanları yüksekçe bir tepeye toplayıp aşağıdaki patika yoldan kurt, çakal, tilki geçmesi halinde korkutup kaçıracağını söylemiş Tavşanlar, onu sakin şekilde dinlemişler

On dakika sonra bir kurt geçiyormuş ki, bir de ne görsün, bağırıp çağırarak üstüne doludizgin gelen tavşanı görünce ürkmüş ve son sürat oradan kaçmış

Yazan: Serdar Yıldırım
　

FOX

There was a fox hanging wings on it and stealing hens from poultry-houses upper sides of which were uncovered Once poultry-house owner recognised this circumstance, they covered upper-sides of them

A fox never likes being hungry and remaining with no remedy It learnt soil digging work from one mole and started entering into poultry-houses through underground Poultry-house owners thought that mole was stealing the hens and always hoped to catch a mole

Written by: Serdar Yıldırım
　

TİLKİ

Tilkinin biri kanat takıp üstü açık kümeslerden tavuk çalarmış Kümes sahipleri durumu fark edince kümeslerin üstünü kapatmışlar

Tilki açlığı ve çaresizliği hiç sevmezmiş Bir köstebekten toprak kazma işini öğrenip, yeraltından kümeslere girmeye başlamış Kümes sahipleri tavukları çalanın köstebek olduğunu sanıp, hep bir köstebek yakalamayı ummuşlar

Yazan: Serdar Yıldırım
　

JACKAL

One of the jackals found a rifle while it was walking in the jungle It recognised there were two cartridge in the rifle, and it immediately started robberies Animals in
the jungle, properties of which were stolen and were under threat convened and they arrived before lionThe lion was informed about the circumstance and this made it very angry and thereafter, it followed the jackal around

The lion seeing the jackal to walk some ahead has roared The jackal pointed its gun at it when it saw that the lion was approaching, and immediately before opening fire, the lion frightened and started running away Thereupon, the jackal run after the lion, too Just then, a river appeared in front of them Both of them swam and crossed the riverThe lion run a while and then suddenly stopped running The jackal stopped as well The lion turned back and walked over the jackal

The jackal realized that wet rifle did not open fire and thrown the rifle out and it crossed back the river The lion followed the jackalThe lion chased the jackal for a long time in the jungle, and it hit a fiston it as soon as caught it The jackal escaped with great difficulty its life from the lion From then, no body has seen it in the surrounding

Written by: Serdar Yıldırım
　

ÇAKAL

Çakalın biri ormanda gezerken bir tüfek bulmuş Bakmış tüfekte iki fişek var, hemen soygunlara başlamış Malı çalınan, tehdit edilen orman hayvanları toplanıp aslanın huzuruna çıkmışlar Durumu öğrenen aslan çok kızmış, çakalın peşine düşmüş

Çakalı ilerde giderken gören aslan kükremiş Çakal aslanın geldiğini görünce tüfeğini doğrultmuş, tam ateş edecekken aslan korkmuş, kaçmaya başlamış Çakal da aslanı kovalamış Derken, önlerine bir ırmak çıkmış Ikisi de yüzerek karşıya geçmiş Aslan biraz daha koşmuş, sonra aniden duruvermiş Çakal da durmuş Aslan geri dönüp çakalın üstüne yürümüş

Çakal ıslanan tüfeğin ateş etmediğini görünce tüfeği atıp ırmaktan karşıya geçmiş Aslan da peşinden gelmiş Aslan çakalı ormanda uzun süre kovalamış, yetiştiği yerde vurmuş Çakal güçbela canını kurtarmış Bir daha onu oralarda gören olmamış

Yazan: Serdar Yıldırım