Konu
:
Denizcinin Aşkı...
Yalnız Mesajı Göster
Denizcinin Aşkı...
08-24-2012
#
1
Prof. Dr. Sinsi
Denizcinin Aşkı...
Denizcinin Aşkı
Oturduğu banktan kalktıüzerindeki denizci üniformasını düzeltti ve şehrin büyük tren istasyonundaki insanları incelemeye koyuldu
Gözleri o kızı arıyordukalbini çok iyi bildiğiama yüzünü hiç görmediğiyakasında gül olan o kızı
Ona olan ilgisi bundan on üç ay önce Florida'da bir kütüphanede başlamıştı
Raflardan aldığı bir kitabın içindeki yazıdan çok etkilenmişti
Kitaptan değilsayfalardan birinin kenarında kurşun kalemle yazılmış minik notlardan
Yumuşak el yazısı düşünceli bir ruhu ve insanın içine işleyen bir karakteri yansıtıyordu
Kitabın başş sayfasındao kitabı en son okuyan kişinin ismini gördü:Bayan Hollis Maynell
Biraz zaman ve çaba sonunda adresini buldu
Bayan Maynell New York'ta yaşıyordu
Blanchard ona kendisini tanıtan ve mektup arkadaşı olmayı teklif eden bir mektup yazdı
Ertesi gün de İkinci Dünya Savaşı'na katılmak için Avrupa'ya doğru yola çıktı
Daha sonraki bir yıl bir ay boyunca birbirlerini mektuplarla tanıdılar
Her mektup kalplerine düşen bir sevgi tohumuydu sanki
Bir romantizm başlıyordu
Blanchard kızdan bir resmini istemiştiama kız reddetti
Kendisini gerçekten önemsiyorsa nasıl göründüğünün ne önemi vardı?
Sonunda Blanchard'ın Avrupa'dan dönüş günü geldi çattı
İlk buluşmalarını ayarladılar
New York Tren İstasyonu'nda akşam saat tam 7'de
"Beni tanıman için"diye yazmıştı kız mektubunda
"Ceketimin yakasında kırmızı bir gül takılı olacak"
İşte tam 7'ydi be Blanchard yüzünü daha önce hiç görmediği ama kalbinin sevdiği o kırmızı güllü kızı arıyordu
hikayenin gerisini Bay Blanchard'dan dinleyelim:
"Birden genç bir kızın bana doğru yürüdüğünü farkettim
İnce ve uzun boyludalgalı sarı saçları o güzel kulaklarının önünden omuzlarına düşmüş
Çiçek rengi mavi gözlü
Dudaklarının ve çenesinin muntazam kıvrımları ve kırmızı giysisiyle insana sanki aşkı müjdeleyen bir kızdı
Ben de ona doğru yürümeye başladım
O kadar etkilenmiştim ki yakasında gül olup olmadığına bakmak aklıma bile gelmedi
Ona yaklaşınca dudaklarında hafif bir gülümsemeyle bana"Benimle aynı yönde mi gidiyorsundenizci?"diye fısıldadı
Neredeyse kontrolsüz bir şekilde ona doğru bir adım daha attım ve o anda Hollis Maynel'i gördüm
Kızın tam arkasında duruyordu
40'ını çoktan geçmişgrileşmeye başlamış saçlarını şapkasının altında toplamış
Şİşmana yakınkısa boylukalın bilekli ayakta topuksuz ayakkabılara gömülmüş
Kafamı çevirdimkırmızı giysili kız hızla uzaklaşıyordu
Kendimi ikiye bölünmüş hissettim;arzularım kızı takip etmemita içimden gelen bir istek ise ruhu bir yıldır bana eşlik eden kadınla kalmamı söylüyordu
İşte orada öylece duruyordu
Solgun kırışık suratı kibar ve duygulugri gözleri sıcaktı
Çekinmedim
Beni tanımasını sağlayacak mavi deri ciltli kitabı ona doğru tuttum
Bu aşk olamazdı ama mutlaka değerlibelki aşktan da güzelçoktan beri minnettar olduğum ve olacağım bir arkadaşlık gibi bir şey olabilirdi
Kadını selamladımiher ne kadar gizlemeye çalıştıysam da pek başaramadığım hayal kırıklığımı belli eden sesimle 'Ben Teğmen John Blanchardsiz de Bayan Maynell olmalısınız
Sizinle buluşabildiğim için çok mutluyum
Sizi yemeğe götürebilir miyim?'diye sordum
Kadının yüzüne bir gülümseme yayıldı:"Neden bahsettiğini bilmiyorum delikanlı"dedi'ama şu az önce buradan geçen Kırmızı elbiseli kız bu kırmızı gülü yakama takmamı rica etti bendenve eğer siz beni yemeğe davet edecek olursanız kendisinin sizi caddenin karşısındaki büyük restoranda beklediğini söylememi istedi
Dediğine göre bu bir çeşit sınavmış
Prof. Dr. Sinsi
Kullanıcının Profilini Göster
Prof. Dr. Sinsi Kullanıcısının Web Sitesi
Prof. Dr. Sinsi tarafından gönderilmiş daha fazla mesaj bul