Osmanlı Ordusunda Yürüyüş Usul ve Kaideleri

**KRDNZ** · 04-17-2009

Osmanlı Ordusunda Yürüyüş Usul ve KaideleriOsmanlı orduları her savaş için yığınaklarını tamamlar tamamlamaz hemen yürüyüşe geçerlerdi

Kosova savaşı için yığınağını FİLİBE’DE yapan Osmanlı ordusu, KOSOVA savaş alanına Filibe-Sofya- Niş-Kroşovaç-Kurşunlu gibi düz, yürüyüşe ve ağırlıkların hareketine çok elverişli güzergâhı hem uzun hem de düşman ülkesinden geçtiği için emniyetsiz görmüş Filibe-Ahlıman-Köstendil-Komonova-Piriştine yolunu üstün tutmuştur

Bu yol kısa idi

Arızalı olduğu için güçlükle geçilmişti

Ama yanları ve gerisi emin idi

Selanik hareket üssünden yararlanılıyordu

Osmanlı ordusu yürüyüşlerini düşmana rastlayıncaya kadar sürdürürlerdi

II

MEHMED (Fatih) AKKOYUNLU Devletiyle yapacağı OTLUKBELİ Meydan Savaşı için yürüyüşlerinde, KARAHİSAR Kalesi önüne gelince; sadrazam Mahmud Paşa’nın,
—Padişahım şu kaleyi alalım- teklifine; Fatih Sultan Mehmed;
—Ben hisar almağa gelmedim, bana düşman ordusunu bulun, şeklinde verdiği cevap çok önemlidir

Napolyon Bonapart’ın olduğu söylenen ve strateji kaidesi olarak kitaplara geçen (asıl hedef düşman ordularıdır) sözü; ondan yüzyıllarca evvel Türkler tarafından kullanılan ana kaidelerdendi

Osmanlı ordusunda yürüyüşler çok süratli ve uzun olurdu

O devrelerde düşman orduları günde ancak 10 Km

yürürken Osmanlı orduları 20- 25 Km

yürürlerdi

Bu çabukluk, düşman ordularının gecikmelerine karşılık, Osmanlı ordularının üstünlüğünü sağlardı

VARNA Meydan Muharebesinden evvel II

MURAD’ın padişahlığı çocuk yaştaki oğlu II

Mehmed’e bırakmasından faydalanarak, hazırladıkları haçlı ordusu ile Osmanlıları Avrupa’dan atmak için Edirne genel yönünde yürüyüşe geçtiler

Düşman orduları yol boyunca Osmanlıların elindeki kaleleri almakla uğraşmasalardı, oyalanmadan yürüyüşlerine devam etselerdi, Osmanlı orduları toplanmadan Edirne önlerine gelebilirlerdi

Osmanlı ordusunu hazırlıksız yakalar ve belki de emeline kavuşurdu

Ama daima haçlı orduları toplanmada gecikirlerdi

Yürüyüşte ağır olmaları ve bir de uygun gördükleri mevzilere yerleşip, Osmanlı ordusunu beklemeleri, Osmanlıların çabuk toplanmalarına fırsat verirdi

Ayrıca Osmanlı orduları düşmanı gördükleri yerde taarruza geçerlerdi

Ne yazık ki; bu gün Avrupalı komutanların buluşları olarak gösterilen Bu stratejik kurallar, yüz yıllarca evvel, Osmanlı başkomutanları tarafından yapılıyordu

Osmanlı orduları başkomutanları; batıdaki düşmanlarına karşı Kullandıkları bu savaş kaidelerini doğudaki düşmanlarına karşı da tatbik etmişlerdi

Yalnız doğudaki düşmanları da, Osmanlılar gibi Türk aslından geldiklerinden, savaş usul ve kaidelerini onlar da biliyorlardı

Yıldırım Bayezid’in Osmanlı ordusu, Türk Timur ordularına Ankara meydan savaşında yenilmişti

Yine Türk asıllı birkaç düşman ordusuyla savaşmak zorunda kalan Osmanlı ordusu, karşısındaki ordunun da aynı savaş kaidelerini uygulaması yüzünden zor durumlara düşmüşler, ancak, Osmanlı orduları, başkomutanlarının dehası ve ordularının daimi ve eğitimde üstün oldukları için zafere ulaşabilmişlerdi

Uygulanan stratejik ve taktik kaideleri aynı idi ve atadan gelme Türk malı idi

Yürüyüşte sevk ve idare kaideleri şu sıra ile özetlenebilir:
a) Yığınak biter bitmez, derhal düşman yönüne yürüyüşe başlanmalıdır

Bunun adı stratejik taarruzdur

b) Düşmanın kuvvetinin ne kadar olabileceği daima göz önünde tutulmalıdır

Bu, keşifle meydana çıkarılır

c) Hedef yalnız düşman ordusu olmalıdır

d) Arızalı da olsa yolun kısası, düzü, emniyetli olanı seçilmelidir

e) Düşman kuvvetleri harekette ön almışsa, çok seri bir yürüyüşle bu üstünlük ortadan kaldırılmalıdır

f) Lazımsa ve yollar elverişli ise, yürüyüş bir kaç kolla yapılmalıdır

g) İcab ediyor ve mümkün oluyorsa, bütün gidiş yolu üzerinde
h) Ordu geri hizmet noktaları hazırlanmalıdır

04-17-2009	#9
KRDNZ	Osmanlı Ordusunda Yürüyüş Usul ve Kaideleri Osmanlı Ordusunda Yürüyüş Usul ve KaideleriOsmanlı orduları her savaş için yığınaklarını tamamlar tamamlamaz hemen yürüyüşe geçerlerdi Kosova savaşı için yığınağını FİLİBE’DE yapan Osmanlı ordusu, KOSOVA savaş alanına Filibe-Sofya- Niş-Kroşovaç-Kurşunlu gibi düz, yürüyüşe ve ağırlıkların hareketine çok elverişli güzergâhı hem uzun hem de düşman ülkesinden geçtiği için emniyetsiz görmüş Filibe-Ahlıman-Köstendil-Komonova-Piriştine yolunu üstün tutmuştur Bu yol kısa idi Arızalı olduğu için güçlükle geçilmişti Ama yanları ve gerisi emin idi Selanik hareket üssünden yararlanılıyordu Osmanlı ordusu yürüyüşlerini düşmana rastlayıncaya kadar sürdürürlerdi II MEHMED (Fatih) AKKOYUNLU Devletiyle yapacağı OTLUKBELİ Meydan Savaşı için yürüyüşlerinde, KARAHİSAR Kalesi önüne gelince; sadrazam Mahmud Paşa’nın, —Padişahım şu kaleyi alalım- teklifine; Fatih Sultan Mehmed; —Ben hisar almağa gelmedim, bana düşman ordusunu bulun, şeklinde verdiği cevap çok önemlidir Napolyon Bonapart’ın olduğu söylenen ve strateji kaidesi olarak kitaplara geçen (asıl hedef düşman ordularıdır) sözü; ondan yüzyıllarca evvel Türkler tarafından kullanılan ana kaidelerdendi Osmanlı ordusunda yürüyüşler çok süratli ve uzun olurdu O devrelerde düşman orduları günde ancak 10 Km yürürken Osmanlı orduları 20- 25 Km yürürlerdi Bu çabukluk, düşman ordularının gecikmelerine karşılık, Osmanlı ordularının üstünlüğünü sağlardı VARNA Meydan Muharebesinden evvel II MURAD’ın padişahlığı çocuk yaştaki oğlu II Mehmed’e bırakmasından faydalanarak, hazırladıkları haçlı ordusu ile Osmanlıları Avrupa’dan atmak için Edirne genel yönünde yürüyüşe geçtiler Düşman orduları yol boyunca Osmanlıların elindeki kaleleri almakla uğraşmasalardı, oyalanmadan yürüyüşlerine devam etselerdi, Osmanlı orduları toplanmadan Edirne önlerine gelebilirlerdi Osmanlı ordusunu hazırlıksız yakalar ve belki de emeline kavuşurdu Ama daima haçlı orduları toplanmada gecikirlerdi Yürüyüşte ağır olmaları ve bir de uygun gördükleri mevzilere yerleşip, Osmanlı ordusunu beklemeleri, Osmanlıların çabuk toplanmalarına fırsat verirdi Ayrıca Osmanlı orduları düşmanı gördükleri yerde taarruza geçerlerdi Ne yazık ki; bu gün Avrupalı komutanların buluşları olarak gösterilen Bu stratejik kurallar, yüz yıllarca evvel, Osmanlı başkomutanları tarafından yapılıyordu Osmanlı orduları başkomutanları; batıdaki düşmanlarına karşı Kullandıkları bu savaş kaidelerini doğudaki düşmanlarına karşı da tatbik etmişlerdi Yalnız doğudaki düşmanları da, Osmanlılar gibi Türk aslından geldiklerinden, savaş usul ve kaidelerini onlar da biliyorlardı Yıldırım Bayezid’in Osmanlı ordusu, Türk Timur ordularına Ankara meydan savaşında yenilmişti Yine Türk asıllı birkaç düşman ordusuyla savaşmak zorunda kalan Osmanlı ordusu, karşısındaki ordunun da aynı savaş kaidelerini uygulaması yüzünden zor durumlara düşmüşler, ancak, Osmanlı orduları, başkomutanlarının dehası ve ordularının daimi ve eğitimde üstün oldukları için zafere ulaşabilmişlerdi Uygulanan stratejik ve taktik kaideleri aynı idi ve atadan gelme Türk malı idi Yürüyüşte sevk ve idare kaideleri şu sıra ile özetlenebilir: a) Yığınak biter bitmez, derhal düşman yönüne yürüyüşe başlanmalıdır Bunun adı stratejik taarruzdur b) Düşmanın kuvvetinin ne kadar olabileceği daima göz önünde tutulmalıdır Bu, keşifle meydana çıkarılır c) <!--[endif]-->Hedef yalnız düşman ordusu olmalıdır d)<!--[endif]--> Arızalı da olsa yolun kısası, düzü, emniyetli olanı seçilmelidir e) Düşman kuvvetleri harekette ön almışsa, çok seri bir yürüyüşle bu üstünlük ortadan kaldırılmalıdır f) Lazımsa ve yollar elverişli ise, yürüyüş bir kaç kolla yapılmalıdır g) İcab ediyor ve mümkün oluyorsa, bütün gidiş yolu üzerinde h) Ordu geri hizmet noktaları hazırlanmalıdır __________________ Garbın âfâkını sarmışsa çelik zırhlı duvar Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir imânı boğar, 'Medeniyyet!' dediğin tek dişi kalmış canavar? Ey ŞaiR! Bana Yağmurdan bahsetme, yağdır